Moja droga, mała duszo, o gdybyś wiedziała, jak bardzo miła Mi jest ta modlitwa, to częściej byś ją odmawiała. Możecie nią świat uratować.
W zjednoczeniu z Niepokalanym Sercem Maryi pozdrawiam i adoruję, o Jezu, Twoją Świętą Ranę Twej prawej Ręki i w tej Ranie składam wszystkich kapłanów Twego Świętego Kościoła. Daj im Ty, o Jezu, ilekroć sprawują Twoją Świętą Ofiarę, Płomień Twojej Boskiej Miłości, aby Go mogli dalej podawać powierzonym sobie duszom.
Chwała Ojcu…
Pozdrawiam i adoruję Świętą Ranę Twej lewej Ręki i w tej Ranie powierzam Ci, o Jezu, wszystkich heretyków i niewierzących, tych najbiedniejszych, którzy Cię nie znają. I ze względu na te dusze ześlij, o Jezu, wielu dobrych pracowników do Twojej Winnicy, aby oni wszyscy znaleźli drogę do Twego Najświętszego Serca.
Chwała Ojcu…
Pozdrawiam i adoruję Święte Rany Twej Najświętszej Głowy i w tych Ranach powierzam Ci, o Jezu, wrogów Świętego Kościoła, tych wszystkich, którzy dziś jeszcze zadają Ci krwawe Rany i prześladują Ciebie w Twoim Mistycznym Ciele. Proszę Cię, o Jezu, nawróć ich, wezwij ich, jak wezwałeś Szawła i uczyniłeś zeń Pawła, aby co prędzej nastała jedna Owczarnia i jeden Pasterz.
Chwała Ojcu…
Pozdrawiam i adoruję Święte Rany Twych Świętych Nóg i w tych Ranach przekazuję Ci, Jezu, zatwardziałych grzeszników, którzy kochają więcej świat niż Ciebie, a szczególnie powierzam Ci tych, którzy muszą się już rozstać z tym ziemskim życiem. Nie dozwól, Najdroższy Jezu, by Twoja Drogocenna Krew była dla nich zmarnowana.
Chwała Ojcu…
Pozdrawiam i adoruję Ranę Twego Najświętszego Serca i w tej Ranie powierzam Ci, Jezu, moją duszę oraz tych, za których Ty chcesz, bym się modlił, a szczególnie za wszystkich cierpiących i uciśnionych, za wszystkich prześladowanych i opuszczonych. Użycz, o Najświętsze Serce Jezusa, wszystkiego Twego Światła i Twej Łaski. Napełnij nas wszystkich Twoją Miłością i Twoim Pokojem.
Chwała Ojcu…
Na zakończenie:
Ojcze Niebieski ofiaruję Ci przez Niepokalane Serce Maryi, Twego Najmilszego Syna, oraz siebie wraz z Nim, w Nim i przez Niego najzupełniej zgodnie z Jego Wolą i w imieniu wszystkich stworzeń. Amen.
Powyższą modlitwę dał Zbawiciel świątobliwej mistyczce Marii Graf. Oto co sama o tym powiedziała:
"Poszłam pewnego razu na Mszę św. i do Komunii ... Kiedy na zakończenie mego dziękczynienia odmówiłam tę modlitwę za Kościół św. którą dał mi sam Zbawiciel, powiedział mi Jezus całkiem wyraźnie w moim sercu; - Moja droga, mała duszo, o gdybyś wiedziała, jak bardzo miła Mi jest ta modlitwa, to częściej byś ją odmawiała. Możecie nią świat uratować. W to powątpiewałam, a Jezus wyjaśnił; - Jeżeli włożysz te dusze do źródeł Mojej Miłości w zjednoczeniu z Moją Matką, muszę je przyjąć i one znajdą znowu drogę do Moich Sakramentów. Powiedz to swemu przewodnikowi."
A kiedy Zbawiciel tę modlitwę dał Marii Graf? Również możemy to przeczytać z jej dzienniczka - książeczki "Objawienie Bożej Miłości"
Maria Graf była żoną i matką. Kiedy najstarsze z czworga dzieci zmarło, nawiedziły ją niewyjaśnione bóle i prosiła Zbawiciela w Komunii św. o zdrowie. Ale prosiła też znowu o dziecko, by uleczyć swoją tęsknotę za zmarłym. Gdy się tak gorliwie modliła, stanął Jezus przed nią i powiedział serdecznie ciepło: „Daj Mi dusze!" Na to odpowiedziała zdumiona: „Jakże mogę Ci dać dusze, skoro sama jestem grzesznym człowiekiem?" Jezus odrzekł z wzrokiem pełnym nieskończonej miłości: „Poprzez Moje Święte Rany możesz wszystko otrzymać." Potem nie widziałam nikogo tylko Jezusa blisko siebie, a Jego Święte Rany były prześwietlone jakby czerwonym żarem. Wstałam z klęczek zupełnie zdrowa. Zostałam uleczona.
Książeczka po polsku w pdf: "Objawienie Boskiej Miłości"
------
Cierpienie Kościoła
Pozostawienie próśb Maryi, wyrażonych w Fatimie, bez odpowiedzi miało być okupione także cierpieniem Kościoła. Jednak Maryja od razu wyjaśnia, że jak każde cierpienie, tak i to dotykające obecnie świata i Kościoła posłuży dobru, oczyszczeniu i odnowie:
«...rozpętała się już przepowiedziana w Fatimie burza dla oczyszczenia Kościoła i całego świata. Oto godzina miłosierdzia Ojca. Teraz, gdy cierpienie staje się dla wszystkich coraz mocniejsze, objawia się On przez miłość Serca Swego Boskiego Syna. Czwarty znak – wskazujący wam, że Kościół doszedł do szczytu bolesnego oczyszczenia – to prześladowanie.
Istotnie, w różny sposób prześladuje się Kościół. Prześladuje go świat, w którym żyje i pielgrzymuje, wskazując wszystkim drogę zbawienia. Prawdziwi nieprzyjaciele Boga to ci, którzy świadomie powstali przeciwko Niemu, aby całą ludzkość doprowadzić do życia bez Niego, którzy coraz bardziej prześladują Kościół. Czasami prześladuje się Kościół otwarcie i gwałtownie, pozbawiając go wszystkiego i przeszkadzając mu w głoszeniu Ewangelii Jezusa. W tych czasach Kościół jednak wiele razy poddawany zostaje większej próbie: prześladuje się go w sposób podstępny i bezbolesny – pozbawiając stopniowo tlenu koniecznego do życia. Usiłuje się następnie doprowadzić go do kompromisu z duchem świata, który wnika tym sposobem do wnętrza Kościoła, uzależnia go i paraliżuje jego żywotność. Współpraca z Kościołem przekształca się często w najbardziej podstępną formę prześladowania. Zewnętrzne znaki szacunku wobec niego stały się niezawodnym środkiem uderzenia go. Wynaleziono nową technikę powolnego uśmiercania go, bez krzyku i bez przelewu krwi. Kościół jest również prześladowany od wewnątrz, przede wszystkim przez te swoje dzieci, które poszły na kompromis z jego przeciwnikiem. Udało mu się zwieść nawet niektórych Pasterzy. Wśród nich znajdują się tacy, którzy świadomie biorą udział w podstępnym planie prześladowania Mojego Kościoła od wewnątrz» (3.03.79)
