JAKIE BYTY ZASTĄPIĄ LUDZI ? Yuval Noah Harari (prawa ręka KLAUSA SCHWABA) ŚWIATOWE FORUM EKONOMICZNE
Juwal Noach Harari (hebr. יובל נח הררי, ur. 24 lutego 1976 w Kirjat Atta) – izraelski historyk i profesor na Wydziale Historii Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie. Jest autorem bestsellerów Sapiens: od zwierząt do bogów (2011, wyd. ang. 2014, wyd. pol. 2014 i 2017), Homo deus: krótka historia jutra (2016, wyd. pol. 2018) i 21 lekcji na XXI wiek (2018, wyd. pol. 2018).

Życiorys

Urodził się w Kirjat Atta w Izraelu w 1976 roku i dorastał w świeckiej rodzinie żydowskiej pochodzenia wschodnioeuropejskiego w Hajfie[1].

Najpierw specjalizował się w historii średniowiecza i historii wojskowej w swoich studiach w latach 1993–1998 na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Uzyskał stopień Ph.D. w Jesus College w Oksfordzie w 2002 roku pod kierunkiem Stevena J. Gunna. W latach 2003–2005 kontynuował studia doktoranckie w zakresie historii jako pracownik Yad Hanadiv[2].

Od tego czasu opublikował wiele książek i artykułów, w tym Special Operations in the Age of Chivalry: 1100–1550, Ultimate Experience: Battlefield Revelations, Making of Modern War Culture: 1450–2000, The Concept of “Decisive Battles” in World History oraz Armchairs, Coffee and Authority: Eye-witnesses and Flesh-witnesses Speak about War, 1100–2000. Obecnie specjalizuje się w historii świata i procesach makroekonomicznych.

Jego książka Od zwierząt do bogów (znana jako Sapiens: A Brief History of Humankind) została wydana w języku hebrajskim w 2011 roku, a następnie w języku angielskim w 2014 roku; potem została przetłumaczona na około 30 dalszych języków[3]. Książka analizuje całą historię ludzkości, od ewolucji Homo sapiens w paleolicie po rewolucje polityczne i technologiczne XXI wieku. Wydanie hebrajskie stało się bestsellerem w Izraelu i wzbudziło duże zainteresowanie zarówno w środowisku akademickim, jak i wśród ogółu społeczeństwa[4]. Klipy wideo dotyczące hebrajskich wykładów Harariego na temat historii świata zostały obejrzane przez dziesiątki tysięcy ludzi[5].

Udostępnia również bezpłatny kurs online w języku angielskim zatytułowany „Krótka historia ludzkości”. Został on podjęty przez ponad 100 000 ludzi na całym świecie.

Dwukrotnie zdobył Polonsky Prize for Creativity and Originality w 2009 i 2012. W 2011 roku jego artykuł “Armchairs, Coffee, and Authority: Eye-witnesses and Flesh-witnesses Speak about War” został wyróżniony przez wydawcę nagrodą Moncado Prize[6]. W 2012 roku został wybrany do Młodej Izraelskiej Akademii Nauk. W roku 2015 Sapiens zostało wybrane przez Marka Zuckerberga, założyciela serwisu Facebook, do jego klubu internetowego. Zuckerberg poprosił jego członków, aby przeczytali tę książkę, opisując ją jako „wielką narrację historii ludzkiej cywilizacji”.

Zainteresowanie Homo sapiens

Jest zainteresowany tym, jak Homo sapiens osiągnął swój obecny stan i jaka czeka go przyszłość. Jego badania koncentrują się na kwestiach makroekonomicznych, takich jak: związek między historią a biologią, różnica między Homo sapiens a innymi zwierzętami, sprawiedliwość historii, kierunek rozwoju historii, związek między szczęściem ludzi a rozwojem historii.

Uważa niezadowolenie za „głęboki korzeń” ludzkiej rzeczywistości, związany także z ewolucją[4].

Prawa zwierząt

Skomentował tragedię zwierząt, zwłaszcza udomowionych zwierząt, od czasów rewolucji rolniczej. Sam jest weganinem[1]. Mówi, że wynikało to z jego badań, w tym z obserwacji, że podstawą przemysłu mleczarskiego jest zerwanie więzi między matką a cielęciem[1][7]. W artykule opublikowanym w „Guardianie” w roku 2015, zatytułowanym „Rolnictwo przemysłowe jest jednym z najgorszych zbrodni w dziejach”, nazwał on „los przemysłowo hodowanych zwierząt (…) jedną z najpilniejszych kwestii etycznych naszych czasów”[8].

Życie osobiste

Poznał swojego męża Icika Jahawa w 2002 roku[9]. Ponieważ nie mogli się pobrać w Izraelu, zrobili to w Toronto w Kanadzie[10]. Para mieszka w moszawie Mesillat Cijjon niedaleko Jerozolimy[4][10][11].

Harari mówi, że medytacja Vipassana, którą zaczął uprawiać podczas pobytu w Oxfordzie w 2000 roku, zmieniła jego życie[12][13]. Praktykuje przez dwie godziny dziennie (jedną godzinę na początku i jedną pod koniec dnia pracy[14]), corocznie podejmuje odosobnienie medytacyjne trwające 30 dni lub dłużej, w milczeniu, bez książek i mediów społecznościowych[4][15]; jest też asystentem nauczyciela medytacji[16].

Juwal Noach Harari – Wikipedia, wolna encyklopedia