Miesiąc Kwiecień poświęcony ku czci Tajemnicy zbawienia świata - dzień 5

Miesiąc Kwiecień poświęcony ku czci Tajemnicy zbawienia świata — dzień 5.

Źródło: Ogień Miłości Jezusa Chrystusa, czyli dowody gorącej ku nam Miłości Zbawiciela w Dziele Odkupienia naszego według Ks. Pinart, 1875r.

O nabożeństwie miesięcznym
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych.
Poznaj dalszą część Nauki oraz jakie można uzyskać Odpusty.

POBUDKA
Ktokolwiek się zastanowi z uwagą nad niezmierną Miłością, jakiej dowody nam dał Zbawca nasz Drogi, w ciągu doczesnego żywota swojego, a szczególniej przy śmierci, kiedy dla zbawienia naszego tyle prac poniósł, takie Boleści i Męczeństwa wycierpiał; ten zapewne do głębi serca się wzruszy i zapragnie kochać gorąco tego Pana Boga, Który z takim zapałem nasze dusze miłuje.
Poznaj dalsze rozważanie.

WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.

DZIEŃ 5.

POSŁUCHAJ NAGRANIA.

ROZWAŻANIE. ŚWIĘCI STAREGO ZAKONU Z UPRAGNIENIEM WIELKIM
CZEKAJĄ PRZY JŚCIA MESJASZA.


Niebiosa zlejcie swą rosę! — Spuśćcie sprawiedliwość obłoki; otwórz się ziemio i wydaj Zbawiciela swojego. (Ks. Iz. XV, 8).
Panie! ześlij nam Baranka, Pana świata całego; daj nam Zbawcę przyrzeczonego. Od czasu jak Pan Bóg w Miłosierdziu Swoim przyrzekł Odkupiciela upadłemu i na piekło skazanemu człowiekowi, Święci i Prorocy Starego Zakonu nie ustawali zanosić do Nieba gorące modlitwy o Przyjście pożądanego Zbawiciela. „Panie, wołali, spojrzyj z Wysokości Niebios i wejrzyj na nieszczęsne stworzenia Twoje: gdzież jest Miłość i Miłosierdzie Wnętrzności Twoich (Ks. Iz. LXIII, 15). Wspomnij na niedolę i utrapienia nasze, wejrzyj na sromotę i stan bolesny w jakim pogrążeni jesteśmy. Niewolnicy zagarnęli nas i w ciężkie kajdany okuli; staliśmy się igraszką namiętności naszych, a nieprzyjaciele nasi uragali się słabościom naszym. Panie, czyli na zawsze o nas zapomnisz i czyliż nigdy nie przyjdzie Odkupiciel, którego tak uroczyście przyrzekłeś (Jer. tren. V). Ach! błagamy Cię, ześlij nam Obiecanego. Nakłoń ucha swojego i wysłuchaj nas, spojrzyj na nas, a zobacz utrapienie nasze. Panie wysłuchaj nas i nie ociągaj się, ześlij nam Prawodawcę naszego, błagamy Cię o to dla Chwały Twojej własnej" (Dan. IX, 18, 19).
Takie to były pożądania Patryarchów. Ach, jakże gorące były ich westchnienia! z jakim zapałem pragnęli przyjścia Mesjasza! z jaką niecierpliwością Jego czekali! Czegóż by nie dokonali, żeby się przypodobać Boskiemu Zbawicielowi, gdyby Go byli widzieli! Jak troskliwie by dowodzili gorącej swojej miłości ku Niemu! Z jakim by zapałem i wdzięcznością dziękowali za Łaski, które im przyniósł.

PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503


A my, Chrześcijanie, którzyśmy widzieli Pana naszego Jezusa Chrystusa, którzy Go posiadamy w świątyniach naszych, którzy otoczeni jesteśmy Darami Jego dobroczynnymi, upojeni Krwią Jego Najświętszą, jakież jest nasze postępowanie? Niebiosa bądźcie zdziwione! Zaledwie zastanawiamy się nad tym wszystkim, co Pan Jezus dla nas uczynił! A miłość nasza ku temu czułemu i troskliwemu przyjacielowi, jakże jest słabą i nieudolną! Zdaje się, że Łaskę Jemu czynimy, kiedy za Nieskończone Dobrodziejstwa Jego nie przesycamy Go zniewagą i wzgardą. Ach! rzućmy nareszcie z siebie te pęta niewdzięczności i kochajmy Pana Jezusa, o ile serca nasze kochać są zdolne. Jeśli Go mało kochamy, pragnijmy przynajmniej kochać Go bardzo; bo święte pragnienia, skoro tylko są szczere, podobają się Panu Bogu i wkrótce spełnionymi bywają. A tak pragnijmy gorąco kochać Pana Jezusa, lecz strzeżmy się pilnie, żeby pragnienia nasze opieszałymi nie były. Bo człowiek opieszały żywi w swym sercu żądzę miłości Pana Jezusa, ale niestety, poprzestaje na płonnej tylko żądzy, która mu śmierć zadaje. Nie naśladujmy go, bracia, kochajmy dobrego naszego Pana, ale kochajmy Go raczej sercem i czynem, niż usty i słowy; bądźmy wiernymi obowiązkom stanu jaki nam dała Opatrzność, a gdy dla miłości Pana Jezusa ściśle wykonamy powinności nasze, pragnijmy jeszcze więcej uczynić, ażeby na większą Jego Miłość zasłużyć. Oto pragnienia jakie żywić powinniśmy w sercu naszym, bo w Oczach Pana Boga święte pragnienia równe mają zasługi jak święte uczynki.

Poznaj dalszą część rozważania oraz uczczenie Tajemnicy zbawienia świata.

Zapraszamy na pozostałe inne bogate w treści teksty na naszą stronę Salve Regina - Witaj Królowo oraz do subskrypcji naszego newslettera oraz naszych kanałów społecznościowych.

© salveregina.pl 2024
Basia Viktoria Krajewska shares this
882