[JELŚLI NIE ROZWINIE SIĘ CAŁY KOMENTARZ CAŁY PLIK TEKSTOWY DO POBRANIA TUTAJ: megawrzuta.pl/download/e1c3582adcc003e… ]
Do pana Żyśko oraz czytelników tego działu, obszerny komentarz dotyczący Objawień Matki Bożej w Garabandal który jest konieczny, ponieważ ze strony administratorów nie było żadnej odpowiedzi. Czytajcie całość!

Biskupi ostrzegają: te objawienia Kościół odrzucił(1)

Wiele z objawień zostało potwierdzonych przez Kościół i zezwolono na kult publiczny. Jeszcze więcej jednak odrzucono, a o nielicznych wprost powiedziano, że są pochodzenia demonicznego. Poznaj objawienia, które Kościół odrzucił i strzeż się fałszywych wizjonerów.

San Sebastian de Garabandal – objawienia w tej hiszpańskiej wiosce trwały ponad cztery lata. Widzącymi miały być cztery dziewczynki. W roku 1961 ukazał się im Michał Archanioł. Nie odpowiadał na ich pytania lub stosował zagadkowe odpowiedzi. Następnie ukazywała się im również Maryja. Dziewczynki, gdy anioł pojawiał się na wzgórzu, doznawały publicznych ekstaz, potrafiły z normalną prędkością biec do tyłu, nie oglądając się za siebie(3). Otrzymywały od rzekomego anioła Komunię. Świadkowie widzieli też, jak lewitowały. Maryja w orędziach straszyła je karą, jeśli się nie nawrócą(4). Przepowiedziała nadejście końca świata po trzech kolejnych papieżach – tymczasem obecny papież, Franciszek, jest już piąty(5). Zachowania dziewczynek były paranormalne, przypominały raczej manipulację złego ducha, a samo objawienie miało miejsce w grzechu, gdy kradły jabłka na wzgórzu(6). Kościół powiedział, że są to “objawienia szatańskie(2)”. Conchita co prawda wstąpiła do klasztoru, ale po 6 latach opuściła go “na polecenie Jezusa”(7). Obecnie żyje w Nowym Jorku i wciąż utrzymuje, że ma wizje(8).

kosciol.wiara.pl / Szymon Żyśko

Bezpośredni link Biskupi ostrzegają: te objawienia Kościół odrzucił

Mój komentarz do tego tekstu powyżej:

Ponieważ błędów w tym tekście powyżej jest wiele, trzeba będzie go podzielić na punkty i skomentować.

1 – Tekst z nagłówka: „Biskupi ostrzegają: te objawienia Kościół odrzucił(1)”, oraz zdanie z tekstu „Kościół powiedział, że są to “objawienia szatańskie(2)”.

Krótko mówiąc, są to kłamstwa. Nigdy nie było takiego stanowiska Kościoła wobec objawień w Garabandal. Wśród samych biskupów czy administratorów Santanderskich (diecezja w której mieści się wioska Garabandal) na początku były mieszane uczucia względem objawień, natomiast biskupi ograniczali się do odczytania not których w sumie było kilka. I tak na przykład administrator apostolski Santander ks. bp. Doroteo Fernandez (w pierwszym roku objawień nie było ordybariusza w Santander) wydał kilka not na temat objawień. Jedno brzmiało „do chwili obecnej nie można potwierdzić nadprzyrodzonego charakteru zjawisk w Garabandal”, oraz „Kiedy Bóg pragnie mówić, czyni to w terminach jasnych i niedwuznacznych”, natomiast w późniejszym okresie wydaje takie oświadczeni:”Jeśli Bóg sam, lub za pośrednictwem swej Matki, chce do nas przemówić, to powinniśmy słuchać Go uważnie, mówiąc jak Samuel: Mów Panie bo sługa Twój słucha” Późniejszy ordynariusz Santanderu (1962-1965) ks. bp. Eugenio Beitia Aldazábal wystosował oficjalny list potwierdzający zgodność z wiarą katolicką treści przekazów i wypowiedzi dziewcząt, pisząc”

„Oświadczamy, że nie znaleźliśmy żadnego powodu wynikającego z cenzury kościelnej zmuszającego do potępienia bądź to doktryny, bądź to rad duchowych – które rozpowszechniano z okazji wydarzeń w Garabandal, a skierowanych do wiernych chrześcijan – tym bardziej, że zawierają one wezwanie do modlitwy i ofiary, do pobożności eucharystycznej, kultu Najświętszej Panny w godnych pochwały formach tradycyjnych oraz do świętej bojaźni wobec Boga, obrażanego naszymi grzechami. Wszystko to przypomina tylko zwykłe nauczanie Kościoła w tych sprawach”

Ordynariusz z lat 1972-1991, ks. bp Juan Antonio del Val Gallo od początku uznawał sprawę za otwartą i powołał kilku ekspertów do przeprowadzenia badań socjologicznych i teologicznych. W nocie z 1977 roku poinformował, iż podtrzymuje opinię poprzedników niepotwierdzającą pozanaturalnego źródła wydarzeń. W 1982 roku mianował nowego proboszcza parafii w Garabandal, świadka wydarzeń i polecił codzienne odprawianie Mszy św. dla pl.wikipedia.org/wiki/Pielgrzym_(religia) oraz udostępnianie pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_(budynek) księżom przybywającym z nimi (jego poprzednik tego zabraniał), polecił też, aby w homiliach nie mówiono w ogóle o tych objawieniachpl.wikipedia.org/wiki/Objawienia_Mary….
Oficjalna dokumentacja badań przeprowadzonych na jego zlecenie została przesłana do Rzymu już przez jego następcę, ks. bpa José Vilaplana Blasco w listopadzie 1991. Kongregacja Doktryny Wiary odpowiedziała rok później, iż podtrzymuje swe stanowisko z 1967 roku, że wyjaśnienie sprawy należy do miejscowego biskupa i nie znajduje powodów do bezpośredniego zabierania głosu w tej sprawiepl.wikipedia.org/wiki/Objawienia_Mary…. Bp Blasco ograniczył się do wydania w listopadzie 1996 roku noty informacyjnej o dalszym niepotwierdzeniu nadprzyrodzoności wydarzeń i podtrzymaniu decyzji swych poprzedników o sprawowaniu pl.wikipedia.org/wiki/Liturgia_chrześcijańska w Garabandal tylko w kościele parafialnympl.wikipedia.org/wiki/Objawienia_Mary….
Kilku biskupów z innych diecezji publicznie wyraziło aprobatę autentyczności objawień Maryi i Michała Archanioła w Garabandal, jako pochodzących od Boga: ks. abp Manuel Pío López Estrada, ordynariusz archidiecezji Jalapa (pl.wikipedia.org/wiki/Xalapa-Enríquez) w Meksyku, zaaprobował 20 marca 1966 roku „Modlitwę do Matki Bożej z Garabandal”, oświadczając ponadto w lipcu tego roku, iż nie znajduje w objawieniach w Garabandal niczego, co sprzeciwiałoby się wierze katolickiej, a nawet „stwierdza w zjawiskach garabandalskich oznaki wykazujące, że <Bóg tam jest>” i zezwolił na publiczne ich głoszenie w kościołach. Ks. bp Luis Guízar Barragán z pl.wikipedia.org/wiki/Saltillo_(Coahuila) we wrześniu tego roku również zezwolił na szerzenie orędzi z Garabandal w swojej diecezji jako „absolutnie zgodnych z nauczaniem Kościoła”. Ks. bp Ernest John Primeau, ordynariusz diecezji Manchester (New Hampshire) udzielił w tymże roku imprimatur dla ulotki o objawieniach w Garabandalpl.wikipedia.org/wiki/Objawienia_Mary….
Ks. bp João Pereira Venâncio (1904-1985), ordynariusz diecezji Leiria-pl.wikipedia.org/wiki/Fatima_(miasto) w latach 1958-1978, był zdecydowanym zwolennikiem Bożego pochodzenia objawień, które nazwał „garabandalskim orędziem Matki Bożej z Góry Karmel”. Conchita odwiedzała go kilkakrotnie w Fatimie, po raz pierwszy w 1967 roku (spotykała się również z siostrą pl.wikipedia.org/wiki/Łucja_dos_Santos w Coimbrze). Z kolei bp Venâncio był dwukrotnie u Conchity w jej domu w pl.wikipedia.org/wiki/Lindenhurst_(Nowy_Jork). W 1983 roku, w wywiadzie udzielonym francuskiemu pl.wikipedia.org/wiki/Zakon_Braci_Mni…, o. Alfredowi Combe, przyznał, iż przez wiele lat nosił obok pierścienia biskupiego obrączkę podarowaną mu przez nią, dodając: „kosztowało mnie to wiele pytań bardziej lub mniej niedyskretnych, nawet ze strony kilku braci w biskupstwie”

Poszczególni biskupi nie mają przywileju nieomylności, tylko Kolegium Biskupów w łączności z papieżem lub sam papież ogłaszając pewne prawdy w sposób Uroczysty, a jak wiemy nie było w taki sposób ogłaszanej żadnej prawdy o objawieniach w Garabandal, natomiast wiemy że wizjonerka Conchita Gonzalez była wezwana do Watykanu przez kardynała Ottavini, gdzie spotkała się z papieżem Pawłem VI który jej powiedział: „Błogosławię Cię, a wraz ze mną błogosławi Cię cały Kościół”.

Objawienia w Garabandal uzyskały aprobatę wielu dostojników kościelnych, między innymi meksykańskiego arcybiskupa z Jalapa, Manuel Pio Lopez, który zaaprobował 20 marca 1966 Modlitwę do Naszej Pani z Garabandal. Przytacza on w swoim liście słowa członka Świętego Oficjum (Philippi), dotyczące objawień garabandalskich:”Fakt, że ojciec Pio – uznany z powodu itp. swoich cnót, wiedzy i przywiązania do Stolicy Apostolskiej - uznaje te objawienia i zachęca cztery małe wizjonerki do rozszerzania orędzia Najświętszej Dziewicy jest wielkim dowodem ich prawdziwości”
Tak jak widzimy już Święty Ojciec Pio potwierdził nie raz prawdziwość objawień w Garabandal, ale nie był to jedyny święty. Potwierdzali również Święta matka Teresa z Kalkuty która została nawet matką chrzestną trzeciej córki Conchity , Święta Maria Maravillas od Jezusa, oraz Marta Robins której proces beatyfikacyjny jest w toku a której papież Franciszek promulgował dekret o heroiczności jej cnót. Także odwiedzał Garabandal podczas twania objawień założyciel Opus Dei Św Josemaria Escriva.
Reasumując, nie ma oficjalnego stanowiska Kościoła, ani potwierdzającego autentyczność objawień ani potępiającego, Kościół który wykazał brak błędów doktrynalnych czeka aż objawienia się dopełnią, to znaczy że czeka na zapowiadany wielki Cud którego Conchita zna datę, a którą ogłosi na osiem dni przed. Żadną miarą nie można powiedzieć że Kościół potępił objawienia, a tym bardziej nie dopuszczalne jest że Kościół mógł powiedzieć że są to objawienia szatańskie, którą jedną z możliwych tez założył ks. Warszawski w swej książce „Objawienie Boże czy mamienie szatańskie?” który po swej analizę rożnych dokumentów i wypowiedzi autorytetów kościelnych stwierdza:” Końcowy jednak wniosek, płynący z powyższych dokumentów i ich analiz – a chcielibyśmy się nie mylić – wydaje się być następujący: Najwyższy Urząd Kościoła nauczającego, Stolica Apostolska, dotychczas ani nie uznała zjawisk garabandalskich za Boże, ani też ostatecznie ich nie potępiła. W rezultacie słyszeliśmy orzekającego kardynała Ottaviani – nie ma powodu, aby interweniowała ta Święta Kongregacja. Tekst ten zaznacza wyraźnie, iż najwyższa instancja Kościoła nie zabrała dotychczas głosu definitywnego w sprawie zjawisk garabandalskich, tylko zostawiła sobie otwartą możliwość ewentualnego interweniowania, gdyby okazała się konieczność takiego pociągnięcia. Nie …