Nie wiem jak teraz wyglądają kursy przedmałżeńskie ,ale ten filmik powinien być obowiązkowy.Albowiem dziś w szkole po lekcjach przygotowana do życia w rodzinie(?),młodzi wiedzą jedno -twoja płodność jest największym wrogiem szczęśliwego życia.To przekleństwo pokutuje potem długo,dziś poczęcie dziecka w małżeństwie jest problematyczne,a powinno być naturalne.Ale kto dziś żyje w zgodzie z naturą,prościej i przyjemniej jest korzystać z dobrodziejstw apteki.
A dziecko jest Znakiem Błogosławieństwa BOŻEGO. Przyjęte z wdzięcznością, otwiera nam Skarbiec Łask BOŻYCH,urodzenie i wychowanie dziecka,jest Cudem Stworzenia który dzieje się na naszych oczach.

Piękna pieśń!Dziękuję za zamieszczenie.
Nasz Drogi Papież stworzył nową jakość świętości na obecne czasy,taką pracowitą, radosną świętość,niefrasobliwą ,ale mocno ufającą w Dobroć BOŻĄ.

"Franciszkańska 3"
Autor: Zbigniew Książek
Kompozytor: Piotr Rubik
Kiedy Piotr zapytał u Piotrowych Bram
O paszport i miejsce, gdzie za życia był,
Powiedział wędrowiec: „Paszport z sobą mam,
W mym paszporcie: Kraków, Franciszkańska 3”.
W niebiosach niebieskich, wypełniając druk, Wpisywał szum lasu, strumienie i bzy, A w rubryce „adres”, choć się zaśmiał Bóg, Bez namysłu wpisał: Franciszkańska 3. Na Kanoniczej żył Kołłątaj, Na Grodzkiej dom był Wita Stwosza, Na Rynek Goethe się przyplątał, Matejko mieszkał na Floriańskiej, A Wielki Karol, a Papież-Polak, A Ojciec Święty na Franciszkańskiej. A Wielki Karol… Święty Piotr zapytał, jak przykazał Bóg, Wędrowca, co pukał do niebieskich drzwi, Gdzie chciałby pył gwiezdny obmyć ze swych nóg – - rzekł wędrowiec: „Kraków, Franciszkańska 3”. Gdy Piotr wskazał palcem, gdzie mniej boli ból, Gdzie mniej pieką dziecka samotnego łzy, Gdzie najpiękniej pachną kwiaty z rajskich pól, „Wiem” – wędrowiec na to – „Franciszkańska 3”. Na Kanoniczej żył Kołłątaj…More

Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,
to On mój los zabezpiecza.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje. Ps 16
Jak PAN BÓG Kocha swojego czarnego baranka,to tylko czas może ukazać.Aby nabyć Skarb, trzeba sprzedać wszystko co się ma. Pięknego Dnia!

"Moja piosnka (do kraju tego)"
sł. Cyprian Kamil Norwid
wyk. Stan Borys
Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów Nieba....
Tęskno mi, Panie...
Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą... Tęskno mi, Panie... Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie, "Bądź pochwalony!" Tęskno mi, Panie... Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej, Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie, Równie niewinnej... Tęskno mi, Panie... Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia, Do tych, co mają tak za tak - nie za nie, Bez światło-cienia... Tęskno mi, Panie... Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi? I tak być musi, choć się tak nie stanie Przyjaźni mojej... Tęskno mi, Panie...

"Jaskółka czarny sztylet, wydarty z piersi wiatru
Nagła smutku kotwica, z niewidzialnego jachtu
Katedra ją złowiła w sklepienia sieć wysoką
Jak śmierć kamienna bryła
Jak wyrok naw prostokąt.
Jaskółka błyskawica w kościele obumarłym
Tnie jak czarne nożyce lęk który ją ogarnia
Jaskółka siostra burzy, żałoba fruwająca Ponad głowami ludzi w których się troska błąka Jaskółka znak podniebny jak symbol nieuchwytna Zwabiona w chłód katedry przestroga i modlitwa Nie przetnie białej ciszy pod chmurą ołowianą Lotu swego nie zniży nad łąki złotą plamą Przeraża mnie ta chwila która jej wolność skradła Jaskółka czarny brylant wrzucony tu przez diabła Na wieczne wirowanie na bezszelestną mękę Na gniazda nie zaznanie na przeklinanie piękna" Pieśń duszy

jak dla mnie bomba !!!!!!

Tim, ze specjalną dedykacją będzie kolejna bajka.
Dla wszystkich tutaj obecnych dzieci, a zwłaszcza tych "z poprawczaka"...