„Istnieją wpływowe środowiska, które próbują wyperswadować nam postawę klęczącą”
(Kard. J. Ratzinger, Duch liturgii)
Duch Święty prowadzi do okazywania najwyższej czci Panu Jezusowi.
Matka Boża prowadzi do okazywania najwyższej czci Panu Jezusowi.
Św. Józef prowadzi do okazywania najwyższej czci Panu Jezusowi.
Święci polscy prowadzą do okazywania najwyższej czci Panu Jezusowi.
Wszyscy Święci prowadzą do okazywania najwyższej czci Panu Jezusowi.
Kościół Katolicki prowadzi do okazywania najwyższej czci Panu Jezusowi. A oto dzisiaj trwa i nasila się w Polsce zaplanowana i szeroko zakrojona akcja systematycznego eliminowania znaków najwyższej czci wobec Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie. Antymisjonarze i ich mocodawcy są cierpliwi i zdeterminowani. Przyświeca im cel dalekosiężny, długofalowy a w jego osiągnięciu są gotowi sięgać po wszelkie dostępne środki. Byle zniszczyć Tradycję. Byle wyeliminować wszystko, co o niej przypomina. Do radykalnie i systematycznie eliminowanych …More

Swego czasu dość szerokim echem odbiły się w Kościele i w mass mediach słowa Pawła VI z 1972 r.:
„Odnosimy wrażenie, że przez jakąś szczelinę, wdarł się do Kościoła Bożego swąd (dym) szatana. Jest nim zwątpienie, niepewność, zakwestionowanie, niepokój, niezadowolenie, roztrząsanie […] Naszą świadomość opanowało zwątpienie. Ono wtargnęło poprzez okno, które wolno tylko dla światła otworzyć! […] W Kościele panuje klimat niepewności. Należało sądzić, że po Soborze słońce zajaśnieje nad Kościołem, zamiast słońca mamy chmury, burze, ciemności, szukanie, niepewność”.
Człowiek refleksji pogłębionej, wierzący kapłan ze środowiska warszawskiego, powiedział mi niedawno, odnosząc się do powyższych słów: „To prawda. Tylko rodzi się pytanie i trzeba je wyraźnie postawić: Kto tę szczelinę zrobił? Kto to okno szatanowi w Kościele uchylił?”.
Pytanie zasadne. Poważne. I dzisiaj aktualne.
źódło: LINK

Kilka dni temu, w niedzielę, 18 marca 2012, umieściłem na moim blogu wpis zatytułowany Kilka refleksji i kilka wskazań praktycznych o Komunii Świętej w postawie klęczącej.
Pod tym wpisem pojawiły się dwa komentarze kapłańskie ze środowiska warszawskiego (autorstwo mi znane). Oto one:
„Profesorska myśl. Polska myśl antykacerska. Dogodne stanowisko do szarży na smutę pasterską w naszym Kraju. Regna nobis Christe! Semper et ubique!”.
„Doniosłym «osiągnięciem» życia «episkopalnego» w Polsce jest zneutralizowanie posługi prymasa-interrexa oraz wykorzenienie (mam nadzieję, że nie na zawsze) królewskiej postawy przyjmowania Komunii świętej – na klęcząco i do ust. Te dwa wydarzenia skutecznie wyhamowały rozwój kultury rzymsko katolickiej w naszym kraju. Porzucono kurs zbawczy na korzyść dryfowania w kierunku reformacji talmudycznej – super kacerstwa. Winni tego stanu rzeczy: Wystąp!”.
źródło: LINK

De Eucharistia numquam satis!
O Eucharystii nigdy dosyć!
Największym dobrem na polskiej ziemi jest Pan Jezus utajony w Najświętszym Sakramencie. W kształtowaniu naszej właściwej postawy wobec tego Największego Daru i w adekwatnym odniesieniu – sercem i zewnętrznym gestem – do Pana Jezusa utajonego w białej, milczącej Hostii, pomaga nam elementarne spostrzeżenie – mobilizujące (!):
„Nie ma niebezpieczeństwa przesady w trosce o tę tajemnicę, gdyż «w tym Sakramencie zawiera się cała tajemnica naszego zbawienia»” (Bł. Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 61).
Pan Jezus dzisiaj w Polsce cierpi z racji ludzkich grzechów, z racji nieuszanowania Najświętszego Sakramentu. Polska dzisiaj cierpi, bo są w niejednym środowisku lekceważeni katolicy – dzieci, młodzież i dorośli – którzy, świadomi wielkości Daru, pragną przyjmować Komunię Świętą w postawie klęczącej. Postawa najbardziej właściwa wobec Rzeczywistości, z którą mamy do czynienia. Bóg prawdziwy!
Pisał przed laty nasz papież Benedykt XVI …More

O Chrystusowym królowaniu i maryjnym królowaniu – kilka refleksji wstępnych oraz analogia logicznie i teologicznie bezpieczna
Matka Boża jest Królową. Królowa. Ten tytuł mówi o powszechności królowania Maryi.
Matka Boża jest Królową Polski. Królowa Polski. Ten tytuł mówi o jednym z zakresów Jej królowania. Ten szczegółowy tytuł nie odbiera Maryi powszechności królowania. Ten tytuł to powszechne królowanie precyzuje. Skoro Maryja jest Królową, to i Królową Polski, naszej ojczystej ziemi, naszych polskich serc.
Nie ma tu żadnego konfliktu teologicznego. Kategoria powszechności nie wyklucza, ale wprost domaga się uszczegółowienia, konkretyzacji – w tych oto warunkach i okolicznościach. W powszechności królowania Maryi zawiera się i Jej królowanie nad Polską. Elementarne precyzacje – logiczne, teologiczne.
Analogicznie powiemy o Synu Maryi, naszym Panu Jezusie Chrystusie. On sam powiedział o sobie „Ja Jestem Królem”.
Jezus Chrystus jest Królem. Król. Ten tytuł mówi o powszechności …More

„Obowiązek miłości, wyrażający się w adoracji eucharystycznej, jest także lekarstwem, które może uzdrowić człowieka z jego różnych bożków. Tylko ten, kto potrafi klęknąć przed Bogiem żywym, jest zdolny egzorcyzmować – począwszy od własnego serca – agresję i niemoralność, egoizm i strach, nienawiść, bezbożność i wiele jeszcze innych rozpasanych demonów, których zgubna obecność jest tak widoczna w naszych czasach, że nawet nie trzeba tego udowadniać” (Kard. James Robert Knox).
całość: LINK

Katolik dojrzały w świętości to rozumie: ortodoksja (poprawna wiara) jest równie ważna jak ortopraksja (poprawne działanie).
W czasach pomieszania powszechnego strzeżmy się bez-bożnych humanistycznych poglądów wciskających się na ambony.
W czasach pomieszania powszechnego strzeżmy się „chrześcijaństwa” antropocentrycznego, które Pana Boga odsuwa na drugie miejsce.
W czasach pomieszania powszechnego strzeżmy się stawiania człowieka w miejsce Boga.
W czasach pomieszania powszechnego strzeżmy się ateistycznej karykatury chrześcijaństwa – bez Boga.
W czasach pomieszania powszechnego strzeżmy się destrukcyjnej karykatury chrześcijaństwa – miłości bez Prawdy.
W czasach pomieszania powszechnego strzeżmy się rewolucyjnej karykatury chrześcijaństwa – współczesności bez Tradycji.
W czasach pomieszania powszechnego strzeżmy się złudnych poglądów, jakoby ważne było nie to, w co się wierzy, lecz to, by być „dobrym człowiekiem”. W czasach pomieszania powszechnego strzeżmy się karykatury …More

W czasach pomieszania powszechnego Objawienie Boże zawarte w Piśmie Świętym i Tradycji pozostaje trwałym, niezawodnym, bezpiecznym a przede wszystkim prawdziwym punktem odniesienia. Nieodzownym – aby życie przeżyć sensownie i osiągnąć wieczne zbawienie, i do tegoż dopomóc innym.
Na wzburzonych morzach świata, dziejów i ideologii okręt Kościoła pozostaje – także dzisiaj – bezpiecznym schronieniem. Dowiezie nas do Celu!
Radykalny zwrot ku wierności Tradycji jest dzisiaj – w czasach ostatnio rozlewającego się szeroko ateizmu i wzmagającego się na polskiej ziemi pomieszania powszechnego – nieodzowny. Czas porzucić posoborowe farmazony i zachować radykalną wierność Tradycji. Przez Tradycję Pan Bóg do nas przemawia, uczy nas i uświęca!
Aby uniknąć nieporozumień, raz jeszcze odpowiedzialnie precyzuję: przez posoborowe farmazony rozumiem tutaj współczesne poglądy, opinie, treści, praktyki i zaniechania, które są odejściem od Tradycji i od szlachetnych zwyczajów zakorzenionych w Tradycji. …More

Laudetur Iesus Christus
in saecula saeculorum. Amen.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus
na wieki wieków. Amen.
W katolickich rodzinach tato i mama chętnie uczą swoje dzieci, aby – gdy spotykają księdza czy siostrę zakonną – pozdrowiły Pana Jezusa słowami Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
W katolickich rodzinach tato i mama nie dają tej nauki dzieciom na wynos (na widok księdza, do dziecka: „no, co się mówi, co się mówi?”), lecz sami dają dzieciom przykład: gdy spotykają księdza czy siostrę zakonną, pozdrawiają Pana Jezusa słowami Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Dzieci to widzą i uczą się z przykładu rodziców. Przejmują dobre wzorce.
W katolickich rodzinach dzieci, spotykając księdza czy siostrę zakonną, chętnie pozdrawiają Pana Jezusa słowami Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Publiczne wyznanie Pana Jezusa – po imieniu! – jest świadectwem wiary i jest ewangelizowaniem serc i umysłów bliźnich naszych. Jest znakiem wspólnoty wiary. Przede wszystkim jest oddaniem …More

Strzeżmy się takiego „chrześcijaństwa”,
które jest uśmiechnięte do świata,
lecz ateistyczne.
Taka religia
jest antyewangelią.
Pierwsze zdanie chrześcijaństwa:
JEST BÓG.
„Wtedy sprawiedliwy stanie z wielką śmiałością przed tymi, co go uciskali i mieli w pogardzie jego trudy. Gdy ujrzą, wielki przestrach ich ogarnie i osłupieją na widok nieoczekiwanego zbawienia. Powiedzą pełni żalu do samych siebie, będą jęczeli w utrapieniu ducha: «To ten, co dla nas – głupich – niegdyś był pośmiewiskiem i przedmiotem szyderstwa: jego życie mieliśmy za szaleństwo, śmierć jego – za hańbę. Jakże więc policzono go między synów Bożych i ze świętymi ma udział?” (Mdr 5, 1-5) Skarbem Kościoła są Święci. Na iluż to Świętych poznano się dopiero po latach, niekiedy dopiero po ich śmierci! Można się czasem przerazić, jak łatwo niektórzy – nie będąc świętymi i uczonymi w sprawach Bożych – wypowiadają się na temat wiary i kontaktu człowieka z Panem Bogiem. Ileż to razy jakiś domorosły mówca czy pisak wmawia biednym …More

Św. Jan Boży pisał:
„Powiadam: nieszczęsny człowiek, który ufa ludziom, a nie Chrystusowi. Czy chcesz, czy nie chcesz, ludzie cię opuszczą. Ale Chrystus jest wierny i niezawodny. Chrystus naprawdę o wszystko się troszczy. Jemu nieustannie dziękujmy. Amen”.
całość: LINK

Rozbawiła mnie dzisiaj św. Teresa! W jej Księdze życia (5, 7) czytamy: „Pozostałam w tym miejscu trzy miesiące, cierpiąc najsroższe boleści, bo kuracja była za gwałtowna na moje siły. Po dwóch miesiącach, z powodu leków życie już prawie ze mnie uchodziło”.
Przypomniałem sobie pewne powiedzenie lekarza z poczuciem humoru: „Pomimo troskliwej opieki lekarskiej, pacjent żyje i cieszy się zdrowiem”.
Lekarzom oczywiście życzymy jak najlepiej. I spodziewamy się od nich trafnych diagnoz i trafnych terapii.
Na czas Wielkiego Postu życzmy sobie i bliźnim naszym zdrowia – ciała i duszy. Dusza nieskończenie ważniejsza. To jasne.
całość: LINK

Nadszedł już czas, aby wyartykułować jasno i publicznie nasze problemy poważne. Trafna diagnoza warunkuje trafną terapię.
Odnowa Polski w każdym wymiarze zależy od czystego – świętego – serca pojedynczego Polaka. Odnowa Polski w każdym wymiarze zależy od najwyższego – priorytetowego! – odniesienia jednego polskiego serca do Najświętszej Rzeczywistości, jaką na polskiej ziemi jest Pan Jezus utajony w Najświętszym Sakramencie.
Destrukcja Polski w każdym wymiarze zaczyna się od brudnego – grzesznego – serca pojedynczego Polaka. Destrukcja Polski w każdym wymiarze zaczyna się od marginalizowania, nonszalancji i pogardzania jednego polskiego serca Najświętszą Rzeczywistością, jaką na polskiej ziemi jest Pan Jezus utajony w Najświętszym Sakramencie.
Diabeł na polskiej ziemi – nie bez udziału ludzi – tworzy dzisiaj na naszych oczach nową bez-bożną religię, w której człowiek zajmuje miejsce Boga.
Diabeł na polskiej ziemi rozlewa dzisiaj na potęgę maź ateizmu. Ta maź – lepka i cuchnąca – zakaża …More

Cieszą takie wypowiedzi i takie działania duchowieństwa katolickiego, które są jasnym sygnałem wierności Tradycji.
Kardynał Alfons Maria Stickler SDB, zasłużony hierarcha i salezjanin wierny Tradycji, w trosce o zachowanie najdoskonalszego akt kultu, jakim jest Msza Święta Trydencka, w dniu 9 maja 1995 w Nowym Jorku wygłosił wykład:
Teologiczna atrakcyjność Mszy Świętej Trydenckiej.
Warto przeczytać z uwagą!
wykład w tłumaczeniu na język polski – tekst
wykład w tłumaczeniu na język polski – tekst, wersja pdf
całość: LINK

„W obronie Krzyża stanę…”
Msza Święta jest uobecnieniem Chrystusowej Ofiary Krzyża. Podstawowym ukierunkowaniem akcji liturgicznej jest a podstawowym ukierunkowaniem serca i myśli zgromadzonych powinien być Nasz Pan Jezus Chrystus i Jego zbawcza Ofiara. Od wieków Krzyż towarzyszył celebracji Eucharystii. Dlatego nasz Ojciec Święty Benedykt XVI stawia Krzyż w centrum ołtarza, pasyjką w stronę celebransa.
„Papieskie liturgie rzeczywiście zawsze były i nadal są wzorcowe dla całego świata katolickiego” (Kard. Antonio Cañizares Llovera).
Jeżeli kapłan, odprawiając Mszę Świętą,
nie chce mieć Krzyża przed oczami,
to fakt ten pokazuje, jak
niewyobrażalnie straszliwy upadek
ma miejsce w Kościele. Spełniają się słowa: „Nawet prorok i kapłan błądzą po kraju nic nie rozumiejąc” (Jr 14, 18). Potrzeba wiele modlitwy. Potrzeba wiele modlitwy przy Krzyżu. Pod Krzyżem zostało tylko kilkoro… Dzisiaj?... całość: LINK

Pewien wierzący kapłan ze środowiska warszawskiego przekazał mi niedawno ciekawą informację:
We Włoszech, ludzie zamawiający Mszę Świętą dają dobrowolnie, z własnej inicjatywy, kapłanom stypendium dziesięciokrotnie wyższe za Mszę Świętą Trydencką niż za ryt posoborowy.
Postępowanie tych szlachetnych katolików jest faktem godnym uwagi i przemyślenia…
całość: LINK

W roku 1986 Ojciec Święty Jan Paweł II polecił zwołać komisję złożoną z 8 kardynałów, wśród nich byli kard. Ratzinger i kard. Stickler SDB. Komisja ta orzekła, że Msza Trydencka nigdy nie została zakazana.
Kard. Alfons Maria Stickler SDB, zasłużony hierarcha i salezjanin wierny Tradycji, w trosce o zachowanie najdoskonalszego akt kultu, jakim jest Msza Święta Trydencka, w 1995 roku przypomniał zasadę, wyartykułowaną później przez naszego Ojca Świętego Benedykta XVI w motu proprio „Summorum Pontificum”:
„Żaden biskup nie ma prawa zabronić katolickiemu kapłanowi odprawiania Mszy trydenckiej” („La Nef” 53/1995).
Warto przeczytać z uwagą i w skupieniu wykład Kard. Sticklera SDB wygłoszony w Nowym Jorku w dniu 9 maja 1995: Teologiczna atrakcyjność Mszy Świętej Trydenckiej.
Tytuł wiele mówiący. Treść teologicznie bogata, interesująca. Katolicka. Przeczytajmy!
całość: LINK