Josef Mengele: patron aborcjonistów

Natalia Dueholm

www.pch24.pl/josef-mengele--…

Josef Mengele na zdjęciach wygląda zupełnie normalnie. I to nie jedyny powód, dla którego dziś dałby sobie świetnie radę. Był przecież zwolennikiem takich postępowych idei jak aborcja czy eutanazja. I po ucieczce z Auschwitz rozwinął pracę abortera – czytaj: specjalisty od zdrowia reprodukcyjnego oraz założył firmę farmaceutyczną.

Jeden z najbardziej znanych z okrucieństwa niemieckich lekarzy z Auschwitz na fotografiach nie wygląda na wcielenie zła, zabójcę, mordercę czy ludobójcę. Do tego lubił zwierzęta. Potrafił być nawet miły dla dzieci, częstować je cukierkami i zabierać na przejażdżki samochodem.

Przystojny, elegancko ubrany - był przecież bardzo wykształconym lekarzem, zawsze ubranym w nieskazitelnie biały kitel. Czasami pogwizdywał sobie melodie Wagnera, Straussa czy Verdiego. Miał więc wszystkie te cechy, które złożyłyby się na poprawny wizerunek poważanego człowieka.

Czy dziś nie mógłby być profesorem ginekologii, ekspertem od bioetyki, przedstawicielem przemysłu farmaceutycznego, właścicielem kliniki in vitro, aborterem, chętnie cytowanym przez niektóre media?

Mengele trafił do Auschwitz na półtora roku, prawdopodobnie na własną prośbę, aby prowadzić tam dalsze badania, mające mu służyć do pracy habilitacyjnej.

Finansowanie zapewnił mu Niemiecki Komitet Badań Naukowych, a obóz koncentracyjny - stały dopływ przedmiotów i próbek badawczych w ściśle kontrolowanych, czyli idealnych warunkach. Wykształconego w Monachium, Bonn, Wiedniu i Frankfurcie 32-latka interesowała szczególnie genetyka oraz dziedzina, którą obecnie nazywa się „zdrowiem reprodukcyjnym”.

Jednym z nauczycieli Mengele był znany prof. Ernst Rüdin, autor niemieckich ustaw o przymusowej sterylizacji, genetyk, którego artykuły feministka Margaret Sanger publikowała w Stanach Zjednoczonych na łamach „Birth Control Review”.

To między innymi i w Auschwitz niemieccy lekarze specjalizowali się w eutanazji, sterylizacji, a także „aborcji” (tzw. przed- i pourodzeniowej). Przeprowadzali eksperymenty ze sztucznym zapłodnieniem, na kobiecych macicach i jajnikach, męskich narządach rodnych.

Laboratorium Mengele było wyposażone w najbardziej nowoczesny z możliwych sprzęt. Głównym jego zajęciem było dokonywanie selekcji na rampie. Mengele posyłał w ten sposób masowo ludzi na śmierć. Można powiedzieć, że dokonywał terminacji, eliminacji i selekcji. To brzmi dużo lepiej. Czasami chodziło przecież „tylko” o użycie strzykawki. Mengele był przecież pedantem ze swoistym poczuciem piękna, eliminował więc z tego świata tych, których życie nie było w jego oczach warte kontynuacji, a także więźniów z chorobami skórnymi czy bliznami.

Noworodki kazał wrzucać w ogień jak odpady medyczne, a niektóre płody trafiały w słojach do jego kolekcji, obok kamieni żółciowych. Tacy lekarze jak Mengele działali legalnie, a ramy ich pracy wyznaczały ustawy.

W książce „The Nazi Doctors. Medical Killing and the Psychology of Genocide” Robert J. Lifton sugeruje, że obsesyjne studiowanie przez Mengele bliźniąt miało na celu rozwiązanie zagadki ciąży mnogich, aby zapewnić Niemcom „lepsze”, bo wyselekcjonowane społeczeństwo. Jako lekarz należący do SS wyszkolony był także w tzw. aborcjach, również używanych do celów selekcyjnych.

Niemieckie prawo zezwalało na nie w przypadku ratowania życia kobiety, ze względów eugenicznych i dla zachowania „czystości rasowej”. Prawo do zabicia swych nienarodzonych dzieci miały Żydówki i kobiety w krajach podbitych. Podobnie było w Auschwitz, gdzie czasami „aborcji” dokonywały więźniarki-położne, które sądziły, że w ten sposób ratują kobiety w stanie błogosławionym przed eksperymentami i śmiercią. W przeciwieństwie do niemieckich zbrodniarzy, miały poczucie wyrządzonego zła i wiedziały, że stały się przez nich morderczyniami.

Polska położna, Stanisława Leszczyńska, która wraz z innymi lekarkami pomagała kobietom rodzić i opiekować się noworodkami, nie obciążyła swojego sumienia żadną „aborcją”. Dziesiątkom tych dzieci udało się przeżyć obóz. „Doktor Śmierć” nie był panem każdego istnienia.

Po wojnie Mengele, podobnie do innych niemieckich lekarzy, nadal zajmował się medycyną. Z tekstu „Mengele, an Abortionist, Argentine files suggest”, opublikowanego w 1992 r. przez „New York Times” wynika, że po ucieczce z Auschwitz wykonywał w latach 50. zawód lekarza w Buenos Aires. „Miał reputację specjalisty od aborcji”, która była wtedy (i nadal pozostaje) w Argentynie nielegalna. W książce „Mengele. The Complete Story”, Gerald L. Posner i John Ware piszą, że jej bohater został zatrzymany wraz z innymi lekarzami z podejrzeniem o przeprowadzanie nielegalnych sztucznych poronień, kiedy jedna z kobiet zmarła w wyniku takiego „zabiegu”. Mengele wręczył jednak łapówkę w wysokości 500 dolarów i po trzech dniach został wypuszczony na wolność.

Miał wielu przyjaciół, którzy nie uważali go za potwora. W latach 50. nabył również firmę Fadro Farm KGSA, która produkowała środki farmaceutyczne i produkty medyczne. A i na tym nie kończy się jego kariera w sektorze zdrowia.

Według argentyńskiego historyka Jorge Camarasy, eksperymenty z Auschwitz mogły przynieść owoce. W artykule “Nazi angel of death Josef Mengele created twin town in Brazil“,opublikowanego w “Telegraph” (2009 r.) czytamy, że Mengele mógł być odpowiedzialny za wysoki wskaźnik urodzeń bliźniąt (jeden na pięć ciąży), głównie niebieskookich o blond włosach, w miejscowości Cândido Godói w Brazylii.

Mengele miał w latach 60. wielokrotnie odwiedzać tę niemiecką enklawę i zajmować się kobietami w stanie błogosławionym, aplikując im różne specyfiki. Miał również chwalić się, że potrafi przeprowadzić sztuczne zapłodnienie nie tylko u krów, ale i u ludzi. Przez miejscową ludność jest zresztą wspominany ciepło.

Choć kontrowersyjna teoria Camarasy wydaje się w tamtych czasach dość nieprawdopodobna do zrealizowania, trudno zaprzeczyć, że manipulacje reprodukcyjne znajdowały się jak najbardziej w polu obsesyjnych badań Mengele.

Obrońcy kryminalnych aborterów?

Możemy się zastanawiać, co by się stało, gdyby dr Mengele, pracujący pod fałszywym nazwiskiem dr Helmut Gregor, został dziś zatrzymany za nielegalne aborcje czy przeprowadzanie sztucznego zapłodnienia? Lokalne feministki z Argentyny nie znające jego przeszłości w Auschwitz, zapewne zaświadczyłyby, że nie splamił się niczym haniebnym, a tylko realizował kobiece prawa reprodukcyjne. Jedna z organizacji zajmujących się ich promocją i sterująca działaniami organizacji feministycznych na świecie, daje im nawet podobne instrukcje! Amerykańska International Women’s Health Coalition, która opłacała Wandzie Nowickiej nie tylko prowadzoną przez nią organizację, ale również wyjazdy na konferencje, poleca na swojej stronie internetowej, aby wspierać i bronić providerówoskarżonych o kryminalną „aborcję”.

A Mengele, swoją drogą, nigdy nie przyznał, że w swoim życiu kogokolwiek zabił, zranił czy wyrządził krzywdę.

Uważał za to, że sam stał się ofiarą niesprawiedliwości. Z pewnością uważał się za humanistę i racjonalistę z dużymi sukcesami naukowymi na polu zdrowia reprodukcyjnego, który pomagał kobietom.

Do tego interesował się przecież leczeniem raka. Gdyby dożył do dnia dzisiejszego, prawdopodobnie tych, którzy by go krytykowali, oskarżyłby o zniesławienie.

I czy naprawdę nie znalazłby popleczników?

Simone Weil, ocalała z Holocaustu była więźniarka obozu koncentracyjnego w Auschwitz, która po wojnie została ministrem zdrowia Francji, gdzie popierała ruch proaborcyjny, wysunęła następujace hasło:

”Musimy zniszczyć rodzinę. Najlepszym sposobem, aby tego dokonać jest atakowanie jej najsłabszego członka, czyli nienarodzone dziecko.”

Duchowa Adopcja

Duchowa Adopcja

W każdej minucie, a nawet w sekundzie, w niezliczonych i nieznanych miejscach gdzieś na świecie, dokonuje się z woli Boga Dawcy Życia, cud poczęcia człowieka.

Naszą świadomość szokuje przeświadczenie, że wiele poczętych dzieci nie doczeka się swoich narodzin, że dzieci te w ramach okrutnego programu aborcyjnego, zostaną zgładzone, zanim jeszcze ujrzą ten piękny świat.

Gdy nieraz dowiadujemy się o tysiącach zabitych dzieci zapominamy, że ta wielka tragedia składa się z tysięcy osobistych, pojedynczych tragedii, z tysięcy indywidualnych decyzji rozłożonych w czasie i miejscu, że tysiące lękliwych matek waha się czy urodzić dziecko, które się w nich rozwija.

Inne już się zdecydowały - za dzień, za dwa, pójdą na tak zwany "zabieg ", żeby zadać śmierć.

Kto może przekonać lękliwe? Kto może zatrzymać już zdecydowane?

Pan Jezus powiedział: "O cokolwiek prosić mnie będziecie, Ja to zrobię " (J 14, 14), a Matka Boża ubolewa, że plany Boga Ojca powołania do życia człowieka są niweczone, i zaprasza Cię:

Zaadoptuj duchowo to bezbronne, zagrożone dziecko.

Ocal mu życie!

Josef Mengele: patron aborcjonistów

Natalia Dueholm

www.pch24.pl/josef-mengele--…

Josef Mengele na zdjęciach wygląda zupełnie normalnie. I to nie jedyny powód, dla którego dziś dałby sobie świetnie radę. Był przecież zwolennikiem takich postępowych idei jak aborcja czy eutanazja. I po ucieczce z Auschwitz rozwinął pracę abortera – czytaj: specjalisty od zdrowia reprodukcyjnego oraz założył firmę farmaceutyczną.

Jeden z najbardziej znanych z okrucieństwa niemieckich lekarzy z Auschwitz na fotografiach nie wygląda na wcielenie zła, zabójcę, mordercę czy ludobójcę. Do tego lubił zwierzęta. Potrafił być nawet miły dla dzieci, częstować je cukierkami i zabierać na przejażdżki samochodem.

Przystojny, elegancko ubrany - był przecież bardzo wykształconym lekarzem, zawsze ubranym w nieskazitelnie biały kitel. Czasami pogwizdywał sobie melodie Wagnera, Straussa czy Verdiego. Miał więc wszystkie te cechy, które złożyłyby się na poprawny wizerunek poważanego człowieka.

Czy dziś nie mógłby być profesorem ginekologii, ekspertem od bioetyki, przedstawicielem przemysłu farmaceutycznego, właścicielem kliniki in vitro, aborterem, chętnie cytowanym przez niektóre media?

Mengele trafił do Auschwitz na półtora roku, prawdopodobnie na własną prośbę, aby prowadzić tam dalsze badania, mające mu służyć do pracy habilitacyjnej.

Finansowanie zapewnił mu Niemiecki Komitet Badań Naukowych, a obóz koncentracyjny - stały dopływ przedmiotów i próbek badawczych w ściśle kontrolowanych, czyli idealnych warunkach. Wykształconego w Monachium, Bonn, Wiedniu i Frankfurcie 32-latka interesowała szczególnie genetyka oraz dziedzina, którą obecnie nazywa się „zdrowiem reprodukcyjnym”.

Jednym z nauczycieli Mengele był znany prof. Ernst Rüdin, autor niemieckich ustaw o przymusowej sterylizacji, genetyk, którego artykuły feministka Margaret Sanger publikowała w Stanach Zjednoczonych na łamach „Birth Control Review”.

To między innymi i w Auschwitz niemieccy lekarze specjalizowali się w eutanazji, sterylizacji, a także „aborcji” (tzw. przed- i pourodzeniowej). Przeprowadzali eksperymenty ze sztucznym zapłodnieniem, na kobiecych macicach i jajnikach, męskich narządach rodnych.

Laboratorium Mengele było wyposażone w najbardziej nowoczesny z możliwych sprzęt. Głównym jego zajęciem było dokonywanie selekcji na rampie. Mengele posyłał w ten sposób masowo ludzi na śmierć. Można powiedzieć, że dokonywał terminacji, eliminacji i selekcji. To brzmi dużo lepiej. Czasami chodziło przecież „tylko” o użycie strzykawki. Mengele był przecież pedantem ze swoistym poczuciem piękna, eliminował więc z tego świata tych, których życie nie było w jego oczach warte kontynuacji, a także więźniów z chorobami skórnymi czy bliznami.

Noworodki kazał wrzucać w ogień jak odpady medyczne, a niektóre płody trafiały w słojach do jego kolekcji, obok kamieni żółciowych. Tacy lekarze jak Mengele działali legalnie, a ramy ich pracy wyznaczały ustawy.

W książce „The Nazi Doctors. Medical Killing and the Psychology of Genocide” Robert J. Lifton sugeruje, że obsesyjne studiowanie przez Mengele bliźniąt miało na celu rozwiązanie zagadki ciąży mnogich, aby zapewnić Niemcom „lepsze”, bo wyselekcjonowane społeczeństwo. Jako lekarz należący do SS wyszkolony był także w tzw. aborcjach, również używanych do celów selekcyjnych.

Niemieckie prawo zezwalało na nie w przypadku ratowania życia kobiety, ze względów eugenicznych i dla zachowania „czystości rasowej”. Prawo do zabicia swych nienarodzonych dzieci miały Żydówki i kobiety w krajach podbitych. Podobnie było w Auschwitz, gdzie czasami „aborcji” dokonywały więźniarki-położne, które sądziły, że w ten sposób ratują kobiety w stanie błogosławionym przed eksperymentami i śmiercią. W przeciwieństwie do niemieckich zbrodniarzy, miały poczucie wyrządzonego zła i wiedziały, że stały się przez nich morderczyniami.

Polska położna, Stanisława Leszczyńska, która wraz z innymi lekarkami pomagała kobietom rodzić i opiekować się noworodkami, nie obciążyła swojego sumienia żadną „aborcją”. Dziesiątkom tych dzieci udało się przeżyć obóz. „Doktor Śmierć” nie był panem każdego istnienia.

Po wojnie Mengele, podobnie do innych niemieckich lekarzy, nadal zajmował się medycyną. Z tekstu „Mengele, an Abortionist, Argentine files suggest”, opublikowanego w 1992 r. przez „New York Times” wynika, że po ucieczce z Auschwitz wykonywał w latach 50. zawód lekarza w Buenos Aires. „Miał reputację specjalisty od aborcji”, która była wtedy (i nadal pozostaje) w Argentynie nielegalna. W książce „Mengele. The Complete Story”, Gerald L. Posner i John Ware piszą, że jej bohater został zatrzymany wraz z innymi lekarzami z podejrzeniem o przeprowadzanie nielegalnych sztucznych poronień, kiedy jedna z kobiet zmarła w wyniku takiego „zabiegu”. Mengele wręczył jednak łapówkę w wysokości 500 dolarów i po trzech dniach został wypuszczony na wolność.

Miał wielu przyjaciół, którzy nie uważali go za potwora. W latach 50. nabył również firmę Fadro Farm KGSA, która produkowała środki farmaceutyczne i produkty medyczne. A i na tym nie kończy się jego kariera w sektorze zdrowia.

Według argentyńskiego historyka Jorge Camarasy, eksperymenty z Auschwitz mogły przynieść owoce. W artykule “Nazi angel of death Josef Mengele created twin town in Brazil“,opublikowanego w “Telegraph” (2009 r.) czytamy, że Mengele mógł być odpowiedzialny za wysoki wskaźnik urodzeń bliźniąt (jeden na pięć ciąży), głównie niebieskookich o blond włosach, w miejscowości Cândido Godói w Brazylii.

Mengele miał w latach 60. wielokrotnie odwiedzać tę niemiecką enklawę i zajmować się kobietami w stanie błogosławionym, aplikując im różne specyfiki. Miał również chwalić się, że potrafi przeprowadzić sztuczne zapłodnienie nie tylko u krów, ale i u ludzi. Przez miejscową ludność jest zresztą wspominany ciepło.

Choć kontrowersyjna teoria Camarasy wydaje się w tamtych czasach dość nieprawdopodobna do zrealizowania, trudno zaprzeczyć, że manipulacje reprodukcyjne znajdowały się jak najbardziej w polu obsesyjnych badań Mengele.

Obrońcy kryminalnych aborterów?

Możemy się zastanawiać, co by się stało, gdyby dr Mengele, pracujący pod fałszywym nazwiskiem dr Helmut Gregor, został dziś zatrzymany za nielegalne aborcje czy przeprowadzanie sztucznego zapłodnienia? Lokalne feministki z Argentyny nie znające jego przeszłości w Auschwitz, zapewne zaświadczyłyby, że nie splamił się niczym haniebnym, a tylko realizował kobiece prawa reprodukcyjne. Jedna z organizacji zajmujących się ich promocją i sterująca działaniami organizacji feministycznych na świecie, daje im nawet podobne instrukcje! Amerykańska International Women’s Health Coalition, która opłacała Wandzie Nowickiej nie tylko prowadzoną przez nią organizację, ale również wyjazdy na konferencje, poleca na swojej stronie internetowej, aby wspierać i bronić providerówoskarżonych o kryminalną „aborcję”.

A Mengele, swoją drogą, nigdy nie przyznał, że w swoim życiu kogokolwiek zabił, zranił czy wyrządził krzywdę.

Uważał za to, że sam stał się ofiarą niesprawiedliwości. Z pewnością uważał się za humanistę i racjonalistę z dużymi sukcesami naukowymi na polu zdrowia reprodukcyjnego, który pomagał kobietom.

Do tego interesował się przecież leczeniem raka. Gdyby dożył do dnia dzisiejszego, prawdopodobnie tych, którzy by go krytykowali, oskarżyłby o zniesławienie.

I czy naprawdę nie znalazłby popleczników?

Szatan, postacie z horrorów a "wybory zwykłego człowieka".

Szatan, zły, postacie z horrorów czy opowiadań fantazy a może prawdziwe realistyczne postacie ?
Piotr Zajkowski wsercupolska.org/…/7978-7978

Dziś na świecie zabija się tak wiele dzieciątek, że nie sposób ich nawet policzyć. Liczby ofiar aborcyjnego procederu idą już w miliardy, licząc od mniej więcej połowy ubiegłego wieku. Czy to zwykły przypadek, ludzka głupota, czy jednak dobrze zorganizowany przemysł, a może nawet składnik diabelskiej religii?
Artykuł ten skierowany jest do ludzi wierzących, szczególnie katolików. Bez spojrzenia transcendentnego nie sposób go bowiem analizować ani zrozumieć.
Czym jest Eucharystia dla wierzącego chrześcijanina? Jest osobowym spotkaniem z Bogiem, Jezusem, który na ołtarzach całego świata składa z siebie najczystszą, najświętszą Ofiarę Ojcu oraz przemienia chleb w Prawdziwe Swoje Ciało oraz wino w Prawdziwą Krew. My spożywamy to Ciało i Krew w Komunii. Każdy wierzący katolik wie, że przychodząc na Eucharystię przynosimy Jezusowi swoje własne ofiary i składamy Mu je na ołtarzu. Nasze cierpienia, krzyże, radości, dziękczynienia, modlitwy, posty, jałmużny – słowem wszystko, co możemy dobrego uczciwie Bogu oddać. Jezus podczas Przemienienia uświęca te nasze ofiary, łączy je ze Swoją Najczystszą i Najświętszą Ofiarą i oddaje Ojcu. Zatem składanie ofiary Bogu Prawdziwemu jest nie tylko radością i szczęściem chrześcijanina, ale właściwie koniecznością, jeżeli świadomie przeżywamy naszą wiarę. Bóg nasz jest Bogiem zazdrosnym i żąda od nas miłości, sam miłością będąc i miłością nas darząc.
Jak jest z Szatanem? We wszystkim tak samo, to znaczy… odwrotnie. Zły także żąda ofiary, tylko najbardziej bluźnierczej i odrażającej. Najbrudniejszej, najohydniejszej i takiej, dzięki której człowiek staje się jego własnością. Jak wiemy, diabeł chce być jak Bóg i żąda by oddawano mu hołd. Sądzę że nie będę daleki od prawdy, jeśli stwierdzę, że najlepszą ofiarą dla niego jest zbrodnia popełniona na niewinnym maleńkim dziecku, w dodatku przez matkę – najbliższą mu osobę. Zanim jednak tak zwana aborcja dojdzie do skutku, przedtem następuje nieuporządkowane płciowe współżycie, z którego rodzi się maleństwo. Jeszcze przedtem pojawia się wroga życiu myśl: nie chcę dziecka. Seks, wyżycie się, użycie – tak, ale konsekwencje – już nie. Jeżeli współżycie będzie pozamałżeńskie, cudzołożne, jeszcze „lepiej”. Im dalej bowiem od Dziesięciu Przykazań, tym „korzystniej”. Większy grzech, ważniejsza ofiara. To na poziomie ojca i matki.
Przypadek?…
Co jednak z poziomem ogólnoświatowym? Kto miał na tyle wpływów, siły oraz pieniędzy, aby w tak krótkim czasie ustanowić na całym świecie, we wszystkich państwach przepisy pozwalające na zabijanie dzieci? Nie znam takiego państwa, gdzie obowiązywałby całkowity zakaz dzieciobójstwa. Zdecydowana większość dopuszcza je bez większych ograniczeń. Prym wiodą tzw. państwa demokratyczne – Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Japonia a także reżimy komunistyczne, jak Chiny.
W Polsce od 1956 roku do dziś wymordowano grubo ponad 20 milionów dzieci nienarodzonych. W przemysł aborcyjny zaangażowane są setki tysięcy osób. Nie licząc matki i ojca będą to ginekolodzy-zabójcy, pielęgniarki-asystentki, pracownicy „klinik” aborcyjnych, parlamentarzyści, feministki, gigantyczny przemysł in vitro, naukowcy czy biznes pornograficzny i tym podobne, a także ci, którzy na forum międzynarodowym nawołują do rozpowszechniania tzw. aborcji.
Najbogatsi ludzie świata wprost mówią o potrzebie powszechnego dostępu do zdobyczy ideologii „zdrowia reprodukcyjnego”. Hillary Clinton na każdej konferencji podkreśla, że nie ma demokracji tam, gdzie brakuje dostępu do swobodnej aborcji. Rzeka krwi ogromnym strumieniem leje się na ołtarzu Szatana równolegle z seksualnym wyuzdaniem. Taka jest dzisiejsza kultura, takie są jej skutki oraz żelazne, bezwzględne prawa państwowe i międzynarodowe, uderzające w bezbronne małe dzieci. Trzeba postawić jeszcze jedno pytanie – czy to proces świadomy, przemyślany i nadzorowany? Czy można stwierdzić, że światem rządzą świadomi sataniści, dla których antykoncepcja, cudzołożny seks, pornografia, a w końcu aborcja to bezbożny, antychrystusowy dar na bluźnierczy ołtarz? W moim przekonaniu tak, gdyż zatrute owoce zbrodni dzieciobójstwa są aż nadto widoczne, a organizacja procederu zbyt poukładana, by to nazwać przypadkiem.
Kiedy słyszymy o rytualnych mordach popełnianych przez satanistów (powiedziałbym – tych z najniższych kast), zawsze pojawia się informacja o potrzebie złożenia ofiary najlepiej z ludzkiej niewinnej krwi, o tym, że na ich ołtarzu podczas czarnej mszy powinna leżeć naga kobieta, najlepiej dziewica, wtedy moc jaką otrzymują uczestnicy, jest większa. Nie chcę wchodzić tu w szczegóły, jak owe czarne msze wyglądają, można poczytać świadectwa tych, którzy cudem wyrwani z tego piekła opowiadają, co przeżyli i co musieli wykonywać, będąc w satanistycznej sekcie.
Parada sprawców
Jest jeszcze jeden wątek, który należy poruszyć. Mianowicie, „aborcja” jako ofiara dla szatana, złożona nieświadomie. Jestem przekonany, że ogromna większość tych, którzy biorą w tym udział, jak ginekolodzy, aborterzy wszelkiej maści (nie nazywam ich lekarzamiświadomie), ludzie kultury, politycy, wreszcie cała masa wszystkich popierających tzw. aborcję, to ludzie zupełnie otumanieni, którzy „nie wiedzą co czynią”. Dla większości z nich to biznes, praca, doskonały zarobek czy drabina do kariery.
Jeszcze inni wierzą, że zabijając dzieci przyczyniają się do tworzenia lepszego świata – mniej ludzi to mniej dwutlenku węgla, ziemia nie wyżywi tak wielkiej liczby ludności, „prawa kobiet”, slogany typu: „lepiej usunąć ciążę niż urodzić upośledzone dziecko – po co ma się męczyć i żyć jak roślinka”, wreszcie „zdrowe społeczeństwo bez kalek”. Naprawdę można znaleźć tyle dowodów, że to mniejsze zło, zwłaszcza w kulturze skrajnego hedonizmu, iż nie dziwi mnie wiara milionów ludzi w aborcję jako jakieś „wyjście”, a nawet dobro. Zresztą znam wielu, którzy tak myślą i w ten sposób argumentują. Nic specjalnie nie zmniejsza ich odpowiedzialności przed Bogiem za taką postawę, ale z pewnością nie jest to świadoma religia, jak w wypadku tych, którzy wiedzą, dlaczego wspierają aborcję.
I ostatnia grupa odpowiedzialnych za dzieciobójstwo – to zwykli ludzie, szczególnie chrześcijanie przechodzący obok tej zbrodni bez żadnej refleksji, a czasem po cichu opowiadający się za dopuszczalności prawną „aborcji”. Lenistwo i obojętność wobec tego ludobójstwa przez miliardy mieszkańców naszego świata jest doskonałym pomocnikiem tych, którym „nie jest wszystko jedno”. Powiedzmy sobie w sumieniu – co zrobiłem żeby walczyć z „aborcją”? Czy naprawdę to, że ja nie zabiłem swojego dziecka daje mi powód bym był spokojny i usprawiedliwiony przed Bogiem?
Zaniedbanie dobra jest grzechem, obojętność wobec dziejącego się zła jest grzechem. Bóg nas będzie sądził pewnego dnia. I za to co zrobiliśmy dobrego, i czego nie zrobiliśmy, bo nam się nie chciało, bo lepiej było się nie wychylać, bo po co się narażać. Dziś stoimy nad przepaścią, nie wiem czy świat zdoła z tej drogi zawrócić. Wiem jednak, że możemy zawsze samych siebie nawrócić ku dobremu, do Boga, który nas zbawił i dołączyć do tych, co „biorą udział w dobrych zawodach”. Chciałbym zachęcić każdego człowieka dobrej woli, aby przemyślał czy na pewno zrobił wszystko, co w jego mocy, by odwrócić zło aborcji? Każdemu, kto zechce bliżej włączyć się w dzieło ratowania dzieci, chętnie służę pomocą.
Piotr Zajkowski, niedlagender.pl
Za: docs.google.com/viewerng/viewer
Za: www.wicipolskie.org

Rektor Wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego zataja PRAWDĘ
o syndromie poaborcyjnym

Kinga Małecka-Prybyło <pomagam@stopaborcji.pl>

Szanowny Panie ,

doszło do kolejnego skandalu na uczelni!

Irene van der Wende, którą zaprosiliśmy do Polski dzięki pomocy naszych Darczyńców, miała mówić o syndromie poaborcyjnym studentom Wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego.

Irene w młodości została zgwałcona i dokonała aborcji. Potem przez wiele lat bardzo cierpiała i nie potrafiła żyć normalnie. Nie mogła poradzić sobie z myślami, że jej dziecko trafiło w kawałkach do kosza z odpadami…

Dlatego chcieliśmy aby opowiedziała swoją historię przyszłym lekarzom.

Tymczasem spotkanie zostało odwołane na dobę przed rozpoczęciem! Rektor uczelni nie chciał aby prawda o skutkach aborcji dotarła do jego studentów. Na uniwersytet naciskało również aborcyjne lobby, chcąc za wszelką cenę zablokować wykład Irene.

Jednak nasi wolontariusze po raz kolejny stanęli na wysokości zadania. Błyskawicznie zorganizowali inną salę na terenie Wrocławia, dzięki czemu na spotkanie z Irene przyszło sto osób! Wśród nich było wielu studentów medycyny, którzy w przejmującej ciszy wysłuchali pełni zła o aborcji.

W ten sposób udało nam się nie tylko głosić prawdę o zabijaniu dzieci ale mieliśmy również wpływ na formację sumień młodych ludzi, którzy już za kilka lat staną się lekarzami.

Czy wie Pan dlaczego to takie ważne?

Przeczytałam ostatnio zatrważający raport dotyczący działalności znanej sieci aborcyjnej, która ma aż 70 placówek w Wielkiej Brytanii. Jej pracownicy są zachęcani premiami finansowymi do tego, by skłaniać kobiety do zabicia swoich dzieci!

Koszt jednej aborcji w tych „klinikach” wynosi od 546 do 2040 funtów i zależy od wieku dziecka, które chce się zamordować. Aby pozyskiwać klientów, pracownicy tych mordowni kontaktują się z każdą kobietą, która po wstępnych „konsultacjach” nie zdecydowała się na aborcję i namawiają jąna kolejne spotkanie i zmianę swojej decyzji!

Raport określa te rzeźnie jako „targowiska z bydłem”, których pracownicy są skupieni na osiąganiu „wyników”. Cała sieć morduje rocznie blisko 70 tysięcy dzieci! Łatwo policzyć, że zarabiają w ten sposób dziesiątki milionów funtów…

Identyczne odczucia miała Irene, gdy jako młoda dziewczyna poszła do „kliniki” w Holandii. Dokonujący aborcji „lekarz” był na nią wściekły za okazywanie jakichkolwiek wątpliwości. Robiono wszystko aby tylko zabić jej dziecko i pobrać za to opłatę. Nikogo nie obchodziło ich życie i zdrowie.

Aby tak się nie działo prawda o aborcji i jej skutkach musi docierać do wszystkich – zarówno studentów medycyny jak i ich przyszłych pacjentów.

Podczas swojej wizyty Irene pogratulowała nam akcji, które organizujemy w obronie dzieci. Przypomniała, że proces jej uzdrowienia rozpoczął się od dnia, w którym zobaczyła zdjęcie dziecka poddanego aborcji. Dopiero wtedy dotarła do niej prawda.

Dzięki naszym Darczyńcom możemy pokazywać tysiącom Polaków zdjęcia podobne do tego, które poruszyło sumienie Irene i całkowicie zmieniło jej życie.

W ostatnim czasie robimy to między innymi za pomocą ogromnych billboardów, które udało się powiesić przy głównych drogach dojazdowych do Warszawy i Krakowa. Dziennie widzi je kilkaset tysięcy osób. Każdy billboard nie pozostawia wątpliwości – aborcja to okrutne morderstwo na niewinnym dziecku.

Panie Mirosławie, to bardzo nie podoba się zwolennikom aborcji. Próbowali zniszczyć plakaty, ale wiszą zbyt wysoko aby mogli to zrobić. Skoro nie udała się dewastacja, aborcjoniści zaczęli składać donosy na naszych wolontariuszy a policja rozpoczęła przesłuchania!

Do stawienia się na komisariacie został zmuszony m.in. nasz niepełnosprawny wolontariusz Bawer Aondo-Akaa! W sprawie jednego z billboardów skierowano już sprawę do sądu. Aborcjoniści chcą w ten sposób zmusić nas do zaprzestania tej akcji i natychmiastowego ściągnięcia billboardów.

My chcielibyśmy aby wisiały przez kolejny miesiąc!

Zgromadzone w ostatnim czasie środki pozwoliły nam na wykupienie ogromnych billboardów do końca października. Właściciel powierzchni reklamowych powiedział nam, że on również padł ofiarą agresji ze strony zwolenników aborcji, którzy każdego dnia dzwonią do niego z pogróżkami i wyzwiskami. Nie dał się jednak zastraszyć i zgodził się przedłużyć umowę z nami na kolejne miesiące. Musimy wykorzystać tę okazję!
Wynajęcie jednego takiego billboardu kosztuje 6600 zł miesięcznie. Przedłużenie wynajmu 4 naszych plakatów, które wiszą pod Warszawą i Krakowem, będzie kosztowało w sumie 26400 zł.

Dlatego zwracam się do Pana z prośbą o przekazanie 30 zł, 60zł, 120 zł, lub dowolnej innej kwoty, aby wykupić ogromne billboardy na kolejny miesiąc i wciąż pokazywać prawdę o aborcji kilkuset tysiącom Polaków dziennie.

Numer konta: 79 1050 1025 1000 0022 9191 4667

Fundacja Pro - Prawo do życia

pl. Dąbrowskiego 2/4 lok. 32, 00-055 Warszawa

Dla przelewów zagranicznych - Kod BIC Swift: INGBPLPW

Prawdy o aborcji pokazywanej na billboardach nie da się zignorować. Dziennie przejeżdża obok nich ponad 200 tysięcy samochodów. W tym gronie są również kobiety nakłaniane do dokonania aborcji.

Życie Irene zmieniło się, gdy zobaczyła czym jest aborcja i jakie są jej konsekwencje. Chciałabym aby żadna kobieta nigdy nie musiała znaleźć się w podobnej sytuacji. Dlatego potrzebujemy docierać do tysięcy kolejnych Polaków. Liczę na Pana wsparcie przy wykupieniu billboardów na kolejny miesiąc