Daj Boże, żeby ksiądz Piotr zakochał się w Mszy trydenckiej, chociaż przy jego temperamencie ponad osiemset precyzyjnie opisanych gestów i czynności kapłana wykonywanych podczas jednej Mszy może stanowić jakąś trudność.

Ks. Piotr to eklektyk i tu nic się nie zmieni

Buziak — 2012-04-21 11:24:22: mniejszy:masz poważny kompleks(i w cale nie mniejszy)na temat seksu małżeńskiego.
kiedyś,jeszcze to,jeszcze z 50 lat temu,rodziny były wielodzietne,i...kościół to popierał a więc pośrednio i seks małżeński,aaafffee!!

Otóż nie mam. Czytałem jego książkę "Sex jakiego nie znacie". Kapucyn wychodzi od idealizmu i tu jest błąd, bo jednoznaczne stanowisko zajął tu choćby Jan Paweł II w "Fides et Ratio". Ale nikt za niego tego nie przeczyta.
Sprowadził akt małżeński do sfery przeżycia (czyli erosa, tak jak np Platon) i pogłębienia relacji małżeńskiej przez co zubożył i pomniejszył wymiar człowieczeństwa oraz podwójną celowość tego aktu (jednoczący i prokreacyjny, a te są nierozłączne) o czym czytamy w "Humane vitae". Inne rzeczy sobie daruję (brak odniesienia do moralności czynu ludzkiego).
W tabloidowy sposób przedstawia poważne sprawy, co jak zauważył choćby p. Majewski prowadzi do parodii- okładka Super Expressu i "Czy można używać wibratora? Odpowiada o. Knotz...").
Na portalu GW-na są podobne kwiatki.
Chce być kontrowersyjny to jego sprawa. I na koniec: Chińczycy powiadają, że jak idziesz drogą, a chwali cię twój wróg, to zawróć, zastanów się czy idziesz dobrą.
Uważam, że chociaż robi wiele dobrego, to metodę na reklamę książek ma podobną do ks. Issakowicza, a czy ta jest najlepsza?
Pax

aaa

Czy tłumaczenie Drogi, które wstawiłem jest satysfakcjonujące?

aaa

Wiem, ale to było przypomnienie co trzeba poprawić. I skąd się biorą podejrzenia.

Watykan, 1 grudnia 2005
Szanowni Państwo Kiko Argüello,
Carmen Hernandez i ks. Mario Pezzi
Po rozmowach w niniejszej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w sprawie celebracji Najświętszej Eucharystii we wspólnotach Drogi Neokatechumenalnej,
zgodnie z wytycznymi podanymi podczas spotkania z Państwem w dniu 11 listopada b.r., informuję Państwa o decyzjach Ojca Świętego.
Przy celebracji Mszy świętej, Droga Neokatechumenalna ma przyjąć i przestrzegać ksiąg liturgicznych zatwierdzonych przez Kościół, nie ujmując ani nie dodając niczego. Dalej, w odniesieniu do niektórych elementów, podaje się następujące wskazówki i wyjaśnienia:
1. Niedziela jest “Dies Domini”, jak zechciał to nakreślić Sługa Boży Papież Jan Paweł II w liście apostolskim o Dniu Pańskim. Dlatego Droga Neokatechumenalna musi wejść w dialog z biskupem diecezjalnym w celu wyjaśnienia, że wspólnota Drogi Neokatechumenalnej jest wcielona w parafię także w kontekście celebracji liturgicznych. Przynajmniej w jedną niedzielę w miesiącu, wspólnoty Drogi Neokatechumenalnej muszą uczestniczyć w Mszy świętej wspólnoty parafialnej.
2. Co do jakichkolwiek komentarzy wygłaszanych przed czytaniami, muszą one być krótkie. Należy też przestrzegać tego, co jest napisane we Wprowadzeniu Ogólnym do Mszału
Rzymskiego (nn. 105 i 128) oraz we Wprowadzeniu do Lekcjonarza (nn. 15, 19, 38, 42).
3. Homilia, ze swej natury i wagi, jest zarezerwowana dla kapłana albo diakona (por. KPK, kan. 767 § 1). Co do okazjonalnego dołączania świadectw ze strony wiernych świeckich, właściwe dla nich miejsca i metody są wskazane w międzydykasterialnej instrukcji “Ecclesiae de Mysterio”, która została zatwierdzona “na zasadzie wyjątku” przez Papieża Jana Pawła II i opublikowana 15 sierpnia 1997 r. W dokumencie tym, w punktach 2. i 3. artykułu 3. napisane jest co następuje:
§2 – “Jest dozwolone, aby była krótka nauka pomagająca lepiej wyjaśnić sprawowaną liturgię, a nawet w wyjątkowych okolicznościach parę świadectw, o ile te mieszczą się w normach liturgicznych, przy okazji liturgii Eucharystycznych sprawowanych w szczególne dni (dla seminarzystów, chorych, etc.), i uważa się je za prawdziwie pomocne jako ilustracja zwykłej homilii wygłaszanej przez celebransa. Te nauki i świadectwa nie mogą przyjmować cech, które mogłyby sprawić, iż zostaną one pomylone z homilią.”
§3 – “Możliwość ‘dialogu’ podczas homilii (por. Dyrektorium o Mszach z Dziećmi, nr 4) może być przez celebransa używana okazyjnie i z roztropnością jako sposób wykładu, który nie przerzuca służby nauczania na innych.”
Należy też starannie przestrzegać instrukcji Redemptionis Sacramentum, nr 74.
4. Co do przekazywania znaku pokoju, udziela się Drodze Neokatechumenalnej pozwolenia, aby kontynuować indult już udzielony, nie przesądzając przyszłych zaleceń.
5. W sprawie przyjmowania Komunii Świętej, udziela się Drodze Neokatechumenalnej okresu przejściowego (nie przekraczającego dwóch lat) na przejście z szeroko rozpowszechnionego
w jej wspólnotach sposobu przyjmowania Komunii Świętej (siedząc, ze stołem nakrytym obrusem umieszczonym w centrum kościoła zamiast przeznaczonym ku temu ołtarzem w prezbiterium) na zwykły sposób, w który cały Kościół przyjmuje Komunię św. Oznacza to, że Droga Neokatechumenalna musi zacząć przyjmować sposób rozdzielania Ciała i Krwi Pańskiej, opisany w księgach
liturgicznych.
6. Droga Neokatechumenalna musi także korzystać z innych Modlitw Eucharystycznych zawartych w mszale, a nie tylko II Modlitwy Eucharystycznej.
W skrócie, Droga Neokatechumenalna, w swojej celebracji Mszy Świętej, powinna przestrzegać zatwierdzonych ksiąg, pamiętając o tym co napisano powyżej pod numerami 1,2,3,4,5 i 6.
Doceniając łaski, jakich Pan udzielił Kościołowi poprzez liczne działalności Drogi Neokatechumenalnej, korzystam z okazji aby przekazać moje wyrazy szacunku.
+ Franciszek Kard. Arinze
Jeżeli jest tak pięknie, to skąd to prostowanie?