Pewnego dnia byłem w żydowskim sklepie jubilerskim w Nowym Jorku; znałem tego jubilera od dwudziestu lub dwudziestu pięciu lat. Powiedział do mnie: "Mam dla ciebie trochę srebrnych krucyfiksów."

Podał mi torbę wypełnioną srebrnymi krucyfiksami, było ich ponad sto.

Spytałem: "Skąd je wziąłeś?". "Och" - odpowiedział - "od zakonnic, przyniosły je i powiedziały: 'nie będziemy już nosić krucyfiksu, za bardzo oddziela nas od świata. Ile nam za nie zapłacisz?' " Jubiler powiedział: "Odważyłem im trzydzieści srebrnych monet".

Później spytał mnie: "Co jest nie tak z twoim Kościołem? Myślałem, że krucyfiks coś dla was znaczy."

.

"Co jest nie tak z twoim Kościołem? Myślałem, że krucyfiks coś dla was znaczy."

Jesteśmy na cenzurowanym,świat patrzy na nas chrześcijan z nadzieją bo skoro wierzymy w Boga Ukrzyżowanego to wiemy jak z cierpieniem postępować.Doświadczenie cierpienia nie omija nikogo,niezależnie od wiary jaką wyznaje - na tej płaszczyźnie jesteśmy braćmi,łączy nas wspólna niedola chorób,nieszczęść,smutku i nieuniknionej śmierci.
Wszyscy przechodzimy drogę krzyżową,nie ma wyjątków,nikt niczym nie wykupi się od śmierci a zatem czy jest coś co się sprawdza jako lek na ludzką ograniczoność?
Po dwóch wojnach światowych ludzkość wyrzekła się wojny i za nic nie chce trzeciej,nie chce bezsensownego cierpienia w imię jakiś idei,ludzkość pragnie żyć i wychowywać dzieci dla życia,a nie dla bratobójczych walk.Wiemy że jest to możliwe,od kiedy rzecznikiem i orędownikiem pokoju na świecie stał się Papież,słowa Papieża dają światło,ożywiają nadzieję i są świadectwem że Bóg nadal kocha ludzi,nawet jeśli oni nie kochają Boga.