Omnia nuda et aperta - wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego. Dziełem wieńczącym twórczość Karola Wojtły jest "Tryptyk rzymski". Dzieło absolutnie genialne, doskonała synteza słowa-…Więcej
Omnia nuda et aperta - wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego.
Dziełem wieńczącym twórczość Karola Wojtły jest "Tryptyk rzymski". Dzieło absolutnie genialne, doskonała synteza słowa-myśli według zasad rapsodycznych opracowanych w latach czterdziestych przez Mieczysława Kotlarczyka i Karola Wojtyłę.
Poezja ma to do siebie, że działa indywidualnie. Albo trafia do danego czytelnika, albo nie. Albo koresponduje z jego wrażliwością albo nie. Albo środki wyrazu są adekwatne albo nie. To co jest przyswajalne przez jednego, nie jest przyswajalne przez drugiego. Każdy musi dane dzieło poetyckie przeżyć sam w sobie. Tak dokładnie rzecz ma się z "Tryptykiem".
"Tryptyk" jest dziełem rapsodycznym, w tym sensie, że został napisany według zasad obowiązujących w teatrze Kotlarczyka. Podstawową z nich była idea Słowo-Myśli, czyli myśl musi być wyrażona przez słowo i słowo ma być adekwatne do myśli (tak w ogromnym skrócie).
"Tryptyku" nie można tylko przeczytać, koniecznie trzeba go wysłuchać …Więcej
Dziełem wieńczącym twórczość Karola Wojtły jest "Tryptyk rzymski". Dzieło absolutnie genialne, doskonała synteza słowa-myśli według zasad rapsodycznych opracowanych w latach czterdziestych przez Mieczysława Kotlarczyka i Karola Wojtyłę.
Poezja ma to do siebie, że działa indywidualnie. Albo trafia do danego czytelnika, albo nie. Albo koresponduje z jego wrażliwością albo nie. Albo środki wyrazu są adekwatne albo nie. To co jest przyswajalne przez jednego, nie jest przyswajalne przez drugiego. Każdy musi dane dzieło poetyckie przeżyć sam w sobie. Tak dokładnie rzecz ma się z "Tryptykiem".
"Tryptyk" jest dziełem rapsodycznym, w tym sensie, że został napisany według zasad obowiązujących w teatrze Kotlarczyka. Podstawową z nich była idea Słowo-Myśli, czyli myśl musi być wyrażona przez słowo i słowo ma być adekwatne do myśli (tak w ogromnym skrócie).
"Tryptyku" nie można tylko przeczytać, koniecznie trzeba go wysłuchać …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
malgorzata__13
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Wielkość Jana Pawła odkrywamy z czasem,ponieważ wszystkie współczesne zagrożenia zostały przez niego przewidziane,zdiagnozowane i opatrzone stosownym przepisaniem leku.Biskupi obradujący na Synodzie w jego nauczaniu mają mocny fundament do precyzyjnej obrony prawd wiary,Jan Paweł II to "firma" która nie budzi zastrzeżeń współczesnego świata,ponieważ zbyt wiele cudów tego pontyfikatu widzieliśmy …Więcej
Wielkość Jana Pawła odkrywamy z czasem,ponieważ wszystkie współczesne zagrożenia zostały przez niego przewidziane,zdiagnozowane i opatrzone stosownym przepisaniem leku.Biskupi obradujący na Synodzie w jego nauczaniu mają mocny fundament do precyzyjnej obrony prawd wiary,Jan Paweł II to "firma" która nie budzi zastrzeżeń współczesnego świata,ponieważ zbyt wiele cudów tego pontyfikatu widzieliśmy i pamiętamy.Nie szukał łatwych rozwiązań ale zaczynał od stanięcia w prawdzie,historycznej i teologicznej porównując ze stanem faktycznym.Poezja papieska twardo stąpała po ziemi.
Fragment książki "Przekroczyć próg nadziei"
"Dla każdego, kto znając Stary i Nowy Testament, czyta z kolei Koran, staje się rzeczą jasną, że dokonał się w nim jakiś proces redukcji Bożego Objawienia, Nie można nie dostrzec odejścia od tego, co Bóg sam o sobie powiedział, naprzód w Starym Testamencie przez proroków, a ostatecznie w Nowym Testamencie przez swojego Syna. Całe to bogactwo samoobjawienia się Boga, które stanowi dziedzictwo Starego i Nowego Przymierza, zostało w jakiś sposób w islamie odsunięte na bok.
Bóg Koranu obdarzony zostaje najpiękniejszymi imionami, jakie zna ludzki język, ale ostatecznie jest to Bóg poza-światowy, Bóg, który pozostaje tylko Majestatem, a nie jest nigdy Emmanuelem, Bogiem-z-nami. Islam nie jest religią odkupienia. Nie ma w nim miejsca dla krzyża i zmartwychwstania, chociaż wspomniany jest Jezus, ale jedynie jako prorok przygotowujący na przyjście ostatecznego proroka Mahometa. Wspomniana jest Maryja, Jego dziewicza Matka. Ale tylko tyle. Nie ma całego dramatu odkupienia. Dlatego nic tylko teologia, ale także i antropologia islamu tak bardzo różni się od antropologii chrześcijańskiej.
Z całym szacunkiem trzeba się odnieść do religijności muzułmanów, nie można nie podziwiać na przykład ich wierności modlitwie. Obraz wyznawcy Allaha, który bez względu na czas i miejsce pada na kolana i pogrąża się w modlitwie, pozostaje wzorem dla wyznawców prawdziwego Boga, zwłaszcza dla tych chrześcijan, którzy mało się modlą lub nie modlą się wcale, opuszczając swe wspaniałe katedry."
religie.wiara.pl/doc/471934.Jan-Pawe…
Fragment książki "Przekroczyć próg nadziei"
"Dla każdego, kto znając Stary i Nowy Testament, czyta z kolei Koran, staje się rzeczą jasną, że dokonał się w nim jakiś proces redukcji Bożego Objawienia, Nie można nie dostrzec odejścia od tego, co Bóg sam o sobie powiedział, naprzód w Starym Testamencie przez proroków, a ostatecznie w Nowym Testamencie przez swojego Syna. Całe to bogactwo samoobjawienia się Boga, które stanowi dziedzictwo Starego i Nowego Przymierza, zostało w jakiś sposób w islamie odsunięte na bok.
Bóg Koranu obdarzony zostaje najpiękniejszymi imionami, jakie zna ludzki język, ale ostatecznie jest to Bóg poza-światowy, Bóg, który pozostaje tylko Majestatem, a nie jest nigdy Emmanuelem, Bogiem-z-nami. Islam nie jest religią odkupienia. Nie ma w nim miejsca dla krzyża i zmartwychwstania, chociaż wspomniany jest Jezus, ale jedynie jako prorok przygotowujący na przyjście ostatecznego proroka Mahometa. Wspomniana jest Maryja, Jego dziewicza Matka. Ale tylko tyle. Nie ma całego dramatu odkupienia. Dlatego nic tylko teologia, ale także i antropologia islamu tak bardzo różni się od antropologii chrześcijańskiej.
Z całym szacunkiem trzeba się odnieść do religijności muzułmanów, nie można nie podziwiać na przykład ich wierności modlitwie. Obraz wyznawcy Allaha, który bez względu na czas i miejsce pada na kolana i pogrąża się w modlitwie, pozostaje wzorem dla wyznawców prawdziwego Boga, zwłaszcza dla tych chrześcijan, którzy mało się modlą lub nie modlą się wcale, opuszczając swe wspaniałe katedry."
religie.wiara.pl/doc/471934.Jan-Pawe…
oczy_szeroko_otwarte
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
"Nie lękajcie się, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!". Nie padajcie przed Nim plackiem, ze zgiętymi karkami, sparaliżowani strachem ale wystawcie się nadzy i otwarci Jego wzrokowi.
Omnia nuda et aperta sunt ante oculis Eius
***
www.pwt.wroc.pl/pliki/wpt/200802-08.pdfWięcej
"Nie lękajcie się, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!". Nie padajcie przed Nim plackiem, ze zgiętymi karkami, sparaliżowani strachem ale wystawcie się nadzy i otwarci Jego wzrokowi.
Omnia nuda et aperta sunt ante oculis Eius
***
www.pwt.wroc.pl/pliki/wpt/200802-08.pdf
Omnia nuda et aperta sunt ante oculis Eius
***
www.pwt.wroc.pl/pliki/wpt/200802-08.pdf