Bardzo proszę o wzajemne zrozumienie a nie rzucanie kamieniami pogardy w inne wypowiadające się osoby,ta homilia nie może być wykorzystywana do prywatnych opinii czy ocen co dostrzegam po niektórych komentarzach i zaznaczam nie będę tolerował tego typu zachowań i już widzę że niektóre komentarze niestety muszą zniknąć spod tego linku,nie będę tolerował kłótni i awantur pod moimi linkami które zamieszczam ,to tak gwoli jasności .

Używając pojęcia „Żyd" św. Maksymiliana stosuje synonimy. Niektóre z nich są oryginalne, a nawet dowcipne. I tak Żyd u o. Maksymiliana to: „Żydek", „Żydówka", „Żydóweczka", „facet Mojżeszowego wyznania", „syjonista", „rabin", „syn Izraela", „czytelnik żargonowej gazety", „faryzeusz", „czytelnik w języku hebrajskim", „Izraelita", „pan z lekkim garbem na nosie". Używa też pojęć ogólnych, jak „żydostwo" lub „sprawa żydowska". Nazwy wzbogaca często epitetami, w większości wypadków pozytywnymi. I tak wiele razy pisze o „Żydzie poczciwym". Jest to zresztą ulubiony epitet o. Maksymiliana. „Poczciwą duszą" jest ksiądz Trzeciak, „spotkał poczciwego murzyna", „poczciwego komendanta policji", „kleryk - to poczciwa dusza z kościami", „jest też poczciwy kapitan", „poczciwy br. Hieronim" itd.

"Czy można większą zniewagę wyrządzić Chrystusowi, jak stawiając świętą wiarę chrześcijańską na równi:

z przewrotnością żydowską,

z bezeceństwem muzułmańskim,

z zabobonem pogańskim

i bezbożną próżnością naturalizmu?

Podobny amalgamat jest największą potwornością. Przyjmowanie obojętne wszelakiego rodzaju błędów potwornych dowodzi nędznej głupoty, nad którą nigdy dość ubolewać. Przez sam fakt niesprzeciwiania się żadnemu błędowi człowiek staje się winien popierania błędów wszystkich."

Papież Pius VI, Bulla Debito Apostolatus Nostri.
..

Przypominamy tekst św. Maksymiliana Marii Kolbego, męczennika, w którym wyrażona jest nader aktualna prawda o wierzeniach żydów. Prawda, która jak wiele innych, padła ofiarą wprowadzanego w ostatnich dziesięcioleciach zamętu i została usunięta ze świadomości wielu katolików.

Co jest niebo żydów?

Zobaczmy teraz jak wygląda niebo żydów, do którego wzdychają i na które całe życie pracują. Przede wszystkim zapytajmy się żyda chasyda, to jest żyda pobożnego, kto się znajduje w niebie żydowskim? On zaraz odpowie, że tam są wszyscy, których żyd kochał za życia, a nie ma nikogo, kim się żyd brzydził i kogo nienawidził w swym życiu. A więc w niebie żydowskim nie ma Pana Jezusa, ani Matki Bożej, ani św. Józefa, ani żadnych Świętych, których czczą Chrześcijanie. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim nie ma tych ludzi, którzy za życia kochali Pana Jezusa i Najświętszą Pannę Maryję. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim nie ma tych ludzi, którzy słuchali Kościoła, wierzyli Ewangelii i przyjmowali Sakramenty św. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim nie ma żadnego, który żył i umierał w miłości Krzyża Chrystusowego. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim nie ma nikogo, kto żył pobożnie, nosząc Szkaplerz i odmawiając Różaniec. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim nie ma żadnego z tych, którzy słuchali Kościoła i chodzili na Mszę św., kazania, katechizm i inne nabożeństwa. A więc jest to piekło.

W końcu w niebie żydowskim nie ma nikogo z tych ludzi, którzy, żyjąc pobożnie i trzeźwie, znaczyli się często znakiem Krzyża św. i zginali kolana swoje przed Ukrzyżowanym. A więc jest to piekło.

Wiemy więc kogo nie ma w niebie żydowskim. Teraz przypatrzmy się, czym jest napełnione niebo żydowskie.

Najprzód są tam wszyscy żydzi, którzy całe życie gardzili Chrystusem, Najświętszą Panną Maryją, Krzyżem i nie chcieli się nawrócić. A więc to jest piekło.

W niebie żydowskim są wszyscy miłośnicy i przyjaciele żydów, którzy ich naśladowali we wszystkich nieprawościach, a o Pana Jezusa i Ewangelię wcale nie dbali; oni słuchali żydów i wiernie im służyli. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim są ci, którzy na Przykazania Boże wcale nie zważali, ale za to na każde skinienie żyda byli gotowi. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim są ci, którzy Kościoła, Mszy św. ani Sakramentów nie cierpieli, za to szynki i pijaństwo bardzo lubili. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim są ci, którzy do cnót Bożych, Różańca, katechizmu czuli wstręt wielki, ale za to za przekleństwem i wszelkimi złościami przepadali. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim są ci, którzy sługi Boże nienawidzili, za to sługi diabelskie, żydy, całym sercem ukochali. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim są ci, którzy nie chcieli nosić Szkaplerza św., ale raczej sami obdarci z łaski Bożej i nadzy, drugich do nędzy moralnej i materialnej przywodzili. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim są ci wszyscy którzy obrazów Świętych Pańskich nie znosili, ale za to wszelkie obrazy piekielne i czartowskie wielce cenili. A więc jest to piekło.

W niebie żydowskim są ci, którzy nie chcieli uklęknąć i oddać pokłonu Panu Jezusowi utajonemu w Najświętszym Sakramencie, za to kłaniali się i upadali przed tymi, których serce było mieszkaniem czartów. A więc jest to piekło.

Widać więc z tego jasno, że niebo żydowskie, do którego wszyscy żydzi niewierni idą po śmierci, i dokąd prowadzą wszystkich ludzi, nie jest nic innego, tylko najgłębsze ogniem siarczystym gorejące piekło.

Niebo, w którym nie ma Jezusa, ani Matki Bożej, ani Świętych Apostołów, Męczenników i Wyznawców, tylko duchy i ludzie nienawidzący Jezusa, Boga naszego i wszystkiego co Chrystusowe, to jest po prostu piekło. (*)
–––––––––––
Fragment broszury: Christus Deus noster. Chrystus Bóg nasz. [Kraków 1918], ss. 27-34 (całość str. 41).
..

The Last CATHOLIC napisał:
Nie zapominajmy jednak nigdy o tym, że naszym pierwszorzędnym celem jest zawsze nawrócenie i uświęcenie dusz, czyli zdobycie ich (tj. Żydów) dla Niepokalanej, miłość ku wszystkim duszom, nawet Żydów
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nie bądź śmiesznym, wyzwiskami, mordowaniem chcesz kogoś nawrócić. Ciekawe gdyby Ciebie ktoś wyzywał co byś czuł, na pewno nie radość.

Po takim widzeniu sprawy żydowskiej stawia postulat: odżydzić Polskę. Walkę z żydostwem pojmuje jako defensywę: „Rozumnie bronić się przed zalewem żydowskim" - pisał z Japonii do Niepokalanowa w 1935 roku. „Nie wspierać, ale przyczyniać się do rozwoju polskich placówek" - czytamy w liście do redakcji „Małego Dziennika". Podobnie w liście do o. Mariana Wójcika z 12 lipca 1935 roku: „Na ogół więcej bym się starał o rozwój polskiego handlu i przemysłu, niż piętnował Żydów". Owszem, o. Maksymilian próbował i innych metod walki, takich jak demaskowanie żydowskich posłów („Bardzo proszę panów (posłów, którzy jedli mięso w piątek w restauracji) o jedną tylko rzecz, aby albo jawnie przyznali się do protestantów, Żydów czy mahometan") lub skłócanie Żydów z masonami („Czyście panowie masoni słyszeli? Ci, którzy was zorganizowali i wami skrycie rządzą, Żydzi, uważają was za bydlęta").

M.Kolbe nazywał zło po imieniu i widział to zło w błądzących Żydach,był bardzo zatroskany o ich zbawienie,nawracanie ich postawił sobie za jeden z celów swojego życia.Jednoczenie kierował się miłością a nie uprzedzeniem,kochał ich całym sercem i nie poczuwał się za lepszego od nich.My mamy być tacy ami,nie udawać że zła nie widzimy ale równocześnie z miłością pomagać błądzącemu bliźniemu powrócić do Pana Jezusa

Gdy ktoś wini za coś Żydów, gdy mówi, że to oni sterują masonerią, uznany jest natychmiast za oszołoma, antysemitę, ksenofoba i faszystę. Takie etykiety przylepia mu nie tylko lewica i jej media ale również wielu wydawałoby się normalnych ludzi, do których trafiła “argumentacja” czerwonych i różowych.
Zobaczmy, że takie etykietowanie ma wiele różnych, często nieprzewidzianych przez etykietujących skutków. Jeżeli mówi się bowiem “a” trzeba powiedzieć także “b”. Jeżeli oszołomem, antysemitą, ksenofobem i faszystą jest każdy, kto wini za coś Żydów, kto mówi, iż stoją za masonerią, to za ksenofoba, oszołoma, antysemitę i faszystę należy uznać również np. św. Maksymiliana Marię Kolbego. Przykład dał tu Adam Michnik, który w jednym z wywiadów dla “Polityki” stwierdza: “Kolbe był również w jakiejś mierze twórcą «Rycerza Niepokalanej» i «Małego Dziennika», a więc pism, które symbolizują ciemny i obskurancki nurt polskiego katolicyzmu, pism prymitywnych, krzewiących religijną nietolerancję i etniczną nienawiść”.

"On wiedział, że byłem żydem, lecz to nie stanowiło różnicy. Jego serce nie czyniło rozróżnienia między osobami i nie miało dla niego znaczenia to, czy są żydami, katolikami lub z jeszcze innych religii: on kochał wszystkich i dawał miłość, nic innego jak miłość. (...)
Jestem żydem od pokoleń, ponieważ jestem synem matki żydówki, jestem wyznania mojżeszowego i jestem dumny z tego. Mimo to, że pokochałem bardzo mocno Maksymiliana Kolbego, kiedy byłem w Auschwitz, gdzie on okazał się moim przyjacielem, to kocham go także teraz i będę go kochał, aż do ostatniego momentu mojego życia."
(Wspomnienie Zygmunta Gorsona o o.Kolbe)

jest zrozumiałym że moderniści i heretycy nie zgadzają się z tym co mówił św kościoła katolickiego o żydach wiarołomnych ,Ryś z ekipą cudaków głoszą już inną prawdę

Święty Maksymilian Maria Kolbe mówił, co myślał, bez żadnych ogródek. Oskarżał Żydów wręcz o wszelkie zło tego świata ale zarazem kazał się za nich modlić, kazał się modlić o ich opamiętanie i ich nawrócenie, o to, by uznali Niepokalaną za swoją Królową.