Het verbazingwekkende wonder van de gestolen Hosties - een waargebeurd verhaal uit 1597 /1 mei/
Het verbazingwekkende wonder van de gestolen Hosties - een waargebeurd verhaal uit 1597 /1 mei/
Het verbazingwekkende wonder van de gestolen Hosties - een waargebeurd verhaal uit 1597
Eucharistisch wonder in Alcalá de Henares - 1 mei 1597 Spanje
Het Koninkrijk Spanje - het laatste jaar van de regering van de beroemde koning Filips II... Alcalá de Henares - 30 km van Madrid, de parochie van Santa Maria, bestuurd door de jezuïeten... 1 mei 1597 de priester Juan Juares gaat naar de biechtstoel in de kerk en er is een onbekende, vreemde, nerveuze man en gaat de biechtstoel binnen... ...
St. eindigde in de kerk. mis, mensen waren aan het bidden en de priester was al naar de sacristie gegaan. Slechts één jonge man - Domingo zat in de kerkbank en wachtte tot iedereen weg was... hij was al alleen in de kerk... hij had dringend geld nodig omdat hij leidde een zondig leven en leende geld en hij gaf het niet terug...Niemand wilde het hem meer lenen en hij had dringend een drankje nodig.Dus besloot hij een verschrikkelijke daad te plegen...Hij kende veel heksen of groenteboeren die getransformeerde gasten nodig hadden voor hun ambacht... dus bood hij aan om ze voor fatsoenlijk geld te halen... En dus moest hij snel handelen, want zometeen zal de geestelijke de kerk op slot doen... Het was al donker in de kerk en hij rende snel naar het altaar...hij opende met geweld de deur van de Tabernakel en uit de kelk haalde hij de getransformeerde Hosties die overbleven na de Heilige Communie...Hij wikkelde ze in een sjaal...er waren 24 van hen en hij sloot de kapel en rende weg van de kerk ... De volgende dag dacht de kapelaan dat de pastoor St.
Domingo kwam tevreden thuis ... het was goed gedaan ... nu zal ik goed geld verdienen ... ik zal de "wafels" van de kerk verkopen ... ik zal ze aan de heksen geven, ze zullen me graag goed betalen ,,,zodat ze ze kunnen gebruiken voor hun spreuken..sommige mensen vroegen me lang geleden of ik getransformeerde gasten kon krijgen...maar ik, de idioot, deed het niet...ik zou het geld al kunnen hebben. ..waarom zijn er overwegingen...wat dacht je van wat "retouren" en dan zal ik ze in het geheim aanbieden aan rijke joden, zij die hier verbleven en zich tot katholiek lieten herdoopt, maar in werkelijkheid hun oude geloof voortzetten en cabal... en in het geheim christelijk bloed verzamelen voor hun vakanties... bij voorkeur van onschuldige christelijke maagden..ze zullen me goed betalen...Nou, geweldig...alles werkt zoals ik wilde.het zou fatsoenlijk geld opleveren. ..er zijn ook elders kerken ... en niemand bewaakt de altaren ... dus zelfs in de toekomst zou ik zo helpen en ik zal goed leven. Ik kan ook wat zilveren of gouden beelden uit de kerken "zwepen" en verkopen aan gierige joden.. .dan zal ik mezelf weer helpen...wat dacht je van een of twee standbeelden en kruisen...er is daar toch genoeg...ik heb geld voor eten en drinken...ik zal ook kleed je fatsoenlijk... ach, op de een of andere manier moet ik mezelf voeden, bedelen zal me niet voeden en ik heb niet eens een slechte maaltijd en ik wil het niet doen... waarom... ik' Ik ben niet gek om te werken als een paard voor een paar shilling, waarmee ik niet te eten krijg. De wereld behoort toe aan de slimme en onbevreesde, dieven en fraudeurs. Ik zal een mooi leven leiden, beste Domingo... Hé, ooit leerden mijn ouders me in God te geloven en te bidden... Ik moest ook met hen naar de kerk voor de mis en devoties... maar wat zit er in voor mij...Heer God boven en mij beneden...niemand zal mij helpen,als ik mezelf niet help...zo is het in het leven...priesters en bisschoppen leven in luxe, rijden in koetsen...en hoe zit het met mij...wie kan me iets geven.Ze prediken in de kerk over een bescheiden leven tevergeefs...voor simpele, naïeve mensen en die leven als varkens in de rogge... Dus ik zal ook zo leven... En God straft slechte daden... dat is zo'n sprookje voor onwetende kinderen van het leven... het is altijd zo geweest en het zal zo zijn dat de rijke man gelijk heeft en God alleen de armen straft en de rijken met rust laat... en hel... god weet of het bestaat... ik niet ken iemand van daar... de hel is hier op aarde... voor de armen, waar hij niets voor heeft om voor te leven... Dit is de juiste weg Domingo... zo moet je in het leven gaan en het doen op deze manier ... ik leef maar één keer, je moet zoveel mogelijk genieten ... veel mooie vrouwen hebben en je lichaam plezieren, veel drank en eten ... je moet met volle teugen van het leven genieten en niet luisteren naar de stomme onzin van priesters... Als ik geld heb... dan heb ik gelijk...Hoe zit het met een geweten... als ik wroeging en gewetenswroeging heb, zal ik dat geweten gewoon overstemmen. Er is leven en zo zal ik leven... de jonge Domingo beëindigde zijn gedachten en fantasieën... Zo ging een tevreden Domingo slapen in een klein armoedig huisje.Ik leg die gasten in een sjaaltje op de tafel naast het bed en morgenochtend start ik een verkoopactie...en zo viel hij vredig in slaap. ..
Rond middernacht werd Domingo gewekt door geritsel...hij deed zijn ogen open en zag dat er een vreemd, sterk blauwachtig licht uit de sjaal met de gestolen Gastheren kwam...wat gebeurde er...Domingo staarde stomverbaasd aan... waar kwam het licht vandaan? Plotseling voelde hij dat er iets ijzigs bewoog onder de blouse waarin hij sliep, zich om hem heen wikkelde... rond zijn borst, buik, rug, en nu drukte het onder zijn kin... oh... riep een geschokte Domingo. ..onder zijn kin wees de kop van de vervellende slang...Hij viel bijna van angst...hij wilde uit bed springen...maar zijn lichaam was bevroren...hij kon zijn armen niet bewegen, benen ... zijn hoofd ... alsof hij dood was ... daarin ziet hij, dat een of ander vreselijk, afzichtelijk wezen van achter het bed tevoorschijn kwam, ogen van vuur, een schorre stem ... en het grijpt al naar hem keel met zijn klauwen en begint hem te stikken met zijn ijzige tentakels... Deze walgelijke monsters uit de hel zijn al op me afgekomen... Domingo flapte zijn ogen uit... en andere afschuwelijke wezens kwamen tevoorschijn,
De druk op zijn keel nam af... zijn hoofd was ook vrij... ook zijn benen en armen... de slang kroop uit zijn bek, krulde zich op, sprong en verdween in de afgrond, die zich krakend sloot.. Woedende, walgelijke verdoemde geesten, de demonen uit de hel verdwenen... Domingo kon nu ademen en zijn lichaam kwam tot leven vanuit de onmetelijkheid... het licht van de Hostie flitste sterk en vervaagde geleidelijk... Domingo sloot zijn ogen niet tot de ochtend...hij was zo bang en zijn hele lichaam was doodszweet...Zijn stem kwam terug...hij begon stilletjes te bidden na vele jaren, ook al was hij al veel vergeten...hij stamelde alleen maar en dankte God voor het redden van hem...Morgen, het begon net te dagen...hij kleedde zich aan, pakte zorgvuldig een sjaal met de gestolen Hosties in het kleed... en ging naar de kerk en stond eerst voor de biechtstoel en wachtte tot de priester zou komen, zodat hij kon biechten en de gestolen Hosties aan de priester kon overhandigen en zijn verschrikkelijke zonden in het leven en heiligschennis kon belijden terwijl hij naar de hemel riep...Domingo was al duidelijk over zijn leven... Hij zal al het slechte achterlaten en zal leven in verzaking, gebeden en vasten... hij zal werken als een paard om zijn zondige schulden af te betalen... en dat gebeurde... Toen Domingo zijn de eerste stappen en momenten van het corrigeren van mijn goddeloze en zondige leven al begonnen ... Laat ze me vermoorden en in stukken hakken ... ik zal bekennen en het goedmaken ... val gewoon niet in de macht van die verschrikkelijke , angstaanjagende monsters uit de hel meer... Eindelijk kwam de priester biechten en hij had geen idee, zelfs niet in zijn droom, wat voor vreemde boeteling er voor de biechtstoel stond, en hij ging bevend naar binnen... En Domingo deed met trillende stem en huilend open aan de verbaasde priester over zijn vreselijke leven en de misdaad die hij had begaan, en dan ook een beschrijving van de vreselijke nacht die Domingo nooit zal vergeten en deze angstaanjagende, vreselijke nacht zijn hele leven zal veranderen en hij smeekt God om genade en vergeving. .. omdat deze dag in zijn leven zal zijn als de eerste dag van innerlijke zuivering en vrijheid.
De priester was verbaasd toen Domingo hem een sjaal overhandigde met 24 getransformeerde Hosties... Hij was vreselijk geschokt, want hij had nog nooit gedroomd van zo'n stoutmoedigheid, zelfs niet in zijn meest verschrikkelijke dromen... Hij was bang om de Hosties te gebruiken. .. hij wist niet of ze ook vergiftigd waren.. .zoals het al was gebeurd... en hij twijfelde ook aan de oprechtheid van de bekentenis van de plotseling berouwvolle Domingo, toen hij een goddeloze, immorele, corrupte leven en als een dronkaard jarenlang... Domingo keerde zich echt om en bekeerde zich, hij ging hard werken om zijn lange en regelmatige dagelijkse al op St. mis en begon een vroom boetvaardig leven te leiden... Domingo verdween toen... hij ging naar een onbekende plek... maar zijn verhaal bleef als aandenken en waarschuwing voor velen die God met hun leven verwierpen en hun eigen weg gingen om de afgrond van de hel te ontmoeten...
De berouwvolle Domingo
Het is het jaar 1597. Achter de tralies van de biechtstoel van de jezuïetenkerk in het stadje Alcalá de Henares, vlakbij Madrid, zit een man geknield... Hij legt een lange biecht af. Huilend...
Domingo klaagt over zijn zondige leven
Na de biecht haalt hij een goed ingepakt pakje in een sjaal uit zijn zak en overhandigt het aan de priester. Jezuïet Vader Juan Juarez wikkelt de sjaal uit en ziet 24 getransformeerde gasten. De man bekende dat hij ze uit de kerk had gestolen en ze aan de heksen wilde verkopen vanwege hun satanische orgieën en duistere spreuken, maar na de verschrikkelijke gebeurtenissen van de nacht en na het herleefde geweten, dat hem kwelde met krachtig wroeging en de nabijheid van verdorie... hij geeft ze terug met berouwvolle spijt. ..
Vader, biechtvader Juan overlegt met zijn superieur wat te doen met de gasten die hij heeft aangetrokken. Hij vreest dat de bekentenis onoprecht zou zijn geweest en dat de gasten zouden kunnen worden vergiftigd. Hij wil geen enkel risico nemen. Hij besloot de gasten op te slaan in een vochtige ruimte in de kloosterkelder en te wachten tot ze zouden ontbinden.
Na een maand kijkt hij naar de gasten en blijft verrast - ze zijn onaangeroerd, zonder een spoor van schimmel. Hij informeert professoren van de plaatselijke universiteit erover. Er zal een speciale commissie worden ingesteld om de hele zaak te onderzoeken.
De professoren besloten de gasten aan nog een experiment te onderwerpen. In de vochtige kelder zetten ze een aantal ongetransformeerde gasten op tafel en naast hen zetten ze de gasten neer die door de bange, berouwvolle dief zijn teruggestuurd. Ze doen de kelder op slot en verzegelen de deur om fraude te voorkomen.
Na drie maanden verbreken ze officieel de zegels en openen ze de deuren. Ze ontdekken dat de onbekeerde gastheren bedekt zijn met een dikke laag schimmel, die zich meestal vormt op oud brood. Aan de andere kant zijn de door de dief teruggebrachte gasten helemaal intact en zien ze er helemaal fris uit. De wonderbaarlijke gasten worden vervolgens in het tabernakel geplaatst.
In 1608 kreeg Alcalá bezoek van de jezuïet provinciaal uit Toledo. Hij wilde de gasten zien die al in de hele buurt gerucht gingen. Zowel universiteitsprofessoren als de superieuren van de jezuïeten gaven destijds een verklaring af waarin stond dat de toestand van deze gasten wetenschappelijk onverklaarbaar is en daarom een wonder.
In 1624 schonk de aartsbisschop van Santiago de Compostela een prachtig reliekschrijn aan de kerk, waarin alle 24 gasten werden geplaatst.
Aan het einde van de 17e eeuw bouwden ze een prachtige kapel nabij de kathedraal in Alcalá, waar ze de wonderbaarlijke gasten onderbrachten. Sindsdien wordt er elke vijfde zondag van Pasen een feestelijke processie gehouden, waaraan niet alleen de inwoners van de stad, maar ook veel pelgrims deelnemen.
Dat was ook het geval in 1936, toen in Spanje een meedogenloze burgeroorlog uitbrak. Het front naderde de stad Alcalá. Het werd voorafgegaan door geruchten over de barbaarse daden van de communisten, die kerken, kloosters en kapellen in brand staken en vernielden, religieuze zusters verkrachtten, priesters doodden en de lichamen van overleden religieuzen ontheiligden... Deze wrede en barbaarse daden zouden de vernietiging van geloof en verwijder van de wereld alle tekenen van Gods aanwezigheid en Gods handelen. Ze vernielden woedend Maria-heiligdommen en sierlijke afbeeldingen en beelden van de Maagd Maria. Het leed geen twijfel dat zelfs de wonderbaarlijke gasten van Alcalá de Henares ten prooi zouden vallen aan de woedende partizanen.
Kort voordat de communisten de plaats binnenvielen waar de gastheren werden afgezet, verborgen drie priesters van de plaatselijke kathedraal de wonderbaarlijke gastheren. Niemand behalve zij wisten waar ze verborgen waren, omdat de priesters bang waren dat de gemartelde mensen de schuilplaats zouden onthullen. De partizanen doodden alle drie de priesters, maar geen van hen onthulde waar de wonderbaarlijke gasten waren.
Als gevolg van de burgeroorlog werd de hele stad op zijn kop gezet en verwoest. De kathedraal brandde af, alleen de ruïnes van de kerken en kloosters bleven over. Nadat de vrede was hersteld, begonnen mensen te zoeken naar de kostbaarste schat van de stad, maar ze vonden de wonderbaarlijke gasten niet. Geen spoor van het oude wonder van Alcalá blijft over. Hij bleef alleen in de herinneringen en in het geloof van de mensen. Maar de goede God zorgde voor zijn volk. In 1941 werd bij het opruimen van de vuilnisbelt na het verwoeste cisterciënzerklooster een vergulde container gevonden met daarin 48 gasten.
Tegenwoordig zijn dat er iets minder. Ze werden in perfecte, intacte staat bewaard. Ze worden momenteel bewaard in een speciaal tabernakel in het klooster van St. Bernard.
Er deden weer geruchten de ronde dat dit wonderbaarlijke gastheren waren, dat het oude wonder was vervangen door een nieuw. Daarom besloten de gasten zelfs in dit geval om het te onderzoeken. Ze braken een van de hosties doormidden en legden ze allemaal bij elkaar in het verzegelde tabernakel, dat na een tijdje officieel werd geopend. Na opening was er een grote verrassing want alle gasten waren heel, geen enkele was kapot, terwijl het aantal gasten niet veranderde. Ze herhaalden deze poging verschillende keren - en het resultaat was altijd hetzelfde.
Ter nagedachtenis aan het wonder worden er op 1 en 2 juni regelmatig processies met het Heilig Altaar gehouden in Alcalá...
“Bid, bid en houd nooit op met bidden, want als je bidt, is je redding zeker, maar als je ophoudt met bidden, is je vernietiging zeker. Dit is wat alle predikanten en spirituele leiders zouden moeten doen, want geen enkele katholieke theologische school twijfelt aan deze waarheid: wie bidt, ontvangt genade en wordt gered. Er zijn echter maar weinigen die deze waarheid volgen, en daarom zijn er ook weinigen die het heil bereiken." (St. Alfonz de Liguori)
Processie ter nagedachtenis aan het wonder van 1597 Alcalá de Henares / 30 km van Madrid/
