Endokrynolog twierdzi, że dla zaszczepionych na COVID-19 najgorsze dopiero nadejdzie...
Dr Flavio Cadegiani, brazylijski endokrynolog, podejrzewa, że najgorsze jeszcze przed nami, jeśli chodzi o choroby układu hormonalnego wywołane przez białka kolców. Układ endokrynny, lepiej znany jako układ dokrewny, jest kluczowy dla naszego zdrowia. Reguluje wzrost i rozwój, nastrój, metabolizm, reprodukcję, odporność i funkcje innych narządów poprzez wydzielanie hormonów - pisze Marina Zhang.
Hormony są jednym z trzech największych posłańców w organizmie. W porównaniu z pozostałymi dwoma posłańcami - neuroprzekaźnikami i cytokinami - hormony reagują wolniej i pełnią raczej funkcje ogólnoustrojowe niż lokalne w całym organizmie.
Podczas gdy komórki mogą zwykle reagować na neuroprzekaźniki w ciągu milisekund, a cytokiny w ciągu minut do godzin, komórki mogą potrzebować godzin lub nawet tygodni, aby odpowiedzieć na hormony.
Ponieważ hormony mogą działać powoli i systemowo, dysfunkcyjny lub uszkodzony układ endokrynologiczny będzie zazwyczaj powolny w pojawianiu się objawów i odzyskiwaniu zdrowia.
Badania wykazały, że białka kolców pochodzące z zakażenia COVID-19 i szczepionek mogą uszkadzać gruczoły dokrewne, w tym przysadkę mózgową, tarczycę i nadnercza, a także narządy rozrodcze.
Cadegiani wyraził obawę, że wolniejszy początek patologii endokrynologicznych może stwarzać trudności w diagnostyce i leczeniu.
Wyczerpanie rezerw hormonalnych Może to trwać dłużej, aby patologie endokrynologiczne stały się widoczne, ponieważ gruczoły endokrynne mają "rezerwy", powiedział Cadegiani.
"To, co zobaczymy w przyszłości [dla chorób endokrynologicznych] jest nieco inne niż w innych obszarach, ponieważ gruczoły mają rezerwy i spadek rezerw nie będzie widoczny klinicznie teraz, ale może być widoczny w przyszłości" - powiedział Cadegiani na konferencji Front Line COVID-19 Critical Care Alliance (FLCCC) w Kissimmee na Florydzie.
Dlatego osoby dotknięte chorobą mogą nie wykazywać objawów aż do wyczerpania się ich rezerw.
Cadegiani powiedział, że większość jego obaw dotyczących przyszłości jest spekulatywna i oparta na jego własnych obserwacjach klinicznych. Jednak od czasu pandemii i rozpoczęcia podawania szczepionek COVID-19, pojawia się coraz więcej doniesień sugerujących patologie endokrynologiczne.
Oś hormonalna i dysfunkcje ogólnoustrojowe Hormony regulują pracę całego organizmu, dlatego po wyczerpaniu rezerw i ujawnieniu patologii endokrynologicznych, może dojść do dysregulacji ogólnoustrojowych.
Gruczoły dokrewne regulują funkcje wielu narządów w całym organizmie, a każdy narząd dokrewny jest również połączony poprzez pętlę sprzężenia zwrotnego, zwaną również osią hormonalną.
Na szczycie tego łańcucha znajduje się podwzgórze, rombowa struktura w mózgu, która pełni rolę głównej tablicy rozdzielczej. Wysyła on wiadomości do przysadki mózgowej, małej, owalnej struktury znajdującej się za nosem.
Przysadka mózgowa popularnie nazywana jest gruczołem głównym; reguluje inne narządy dokrewne i wraz z podwzgórzem tworzy aksony hormonalne.
Przysadka mózgowa jest częścią osi podwzgórze-przysadka-gonady (HPG), która reguluje pracę narządów rozrodczych, w tym jajników i jąder. U kobiet oś ta reguluje uwalnianie hormonów jajnikowych w ramach cyklu menstruacyjnego, a u mężczyzn reguluje spermatogenezę.
Oś podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA) jest osią neuroendokrynną, która pośredniczy w pracy nadnerczy, narządu produkującego hormony wywołujące reakcję walki lub ucieczki. Proces fight-or-flight jest reakcją stresową, która pojawia się w odpowiedzi na szkodliwe zagrożenia i może zmniejszać metabolizm, tłumić układ odpornościowy i aktywować współczulny układ nerwowy.
Kolejną ważną osią jest oś podwzgórze-przysadka-tarczyca (HPT). Reguluje to tarczycę i wydzielane przez nią hormony. Hormony tarczycy są niezbędne dla funkcji biologicznych, takich jak wzrost, regulacja układu sercowo-naczyniowego, wymiana kości, funkcjonowanie wątroby i metabolizm.
Jak białka kolców wpływają na układ endokrynny Białko spike jest najbardziej toksyczną częścią wirusa SARS-CoV-2. Badania u osób z COVID płucnym i objawami poszczepiennymi często wykrywały obecność białka spike po miesiącach, a nawet roku od ekspozycji.
Białko Spike szczególnie faworyzuje tkanki i narządy, w których dochodzi do ekspresji receptorów ACE2 i CD147. Wiele gruczołów dokrewnych wykazuje receptory ACE2, w tym trzustka, tarczyca, jądra, jajniki, nadnercza i przysadka mózgowa, co sprawia, że układ dokrewny jest szczególnie wrażliwy na SARS-CoV-2.
Główną przyczyną choroby wywołanej białkiem kolczastym jest stan zapalny.
Po wejściu do komórek, białko spike może aktywować ścieżki prozapalne poprzez indukowanie uszkodzeń DNA, hamowanie naprawy DNA, powodowanie stresu w mitochondriach komórki, które są kluczowe dla produkcji energii w komórce, i więcej. Wszystko to prowadzi do stresu komórkowego, uszkodzenia i ewentualnie śmierci komórki.
Kiedy wiele komórek jest dotkniętych, może to spowodować problemy w tkankach i narządach, wpływając na poszczególne gruczoły dokrewne i system.
Białka kolczaste hamują również autofagię, komórkowy "system recyklingu", uniemożliwiając komórkom oczyszczenie toksycznego białka, co prowadzi do długotrwałego uszkodzenia.
Białka kolców mogą również przyczyniać się do rozwoju autoimmunologii. Ponieważ wykazują wiele podobieństw do normalnych ludzkich tkanek i białek - znanych jako "mimikra molekularna" - mogą skłonić komórki odpornościowe do zaatakowania własnych komórek i narządów, co prowadzi do uszkodzenia układu hormonalnego.
W kilku badaniach odnotowano patologie endokrynologiczne po COVID-19, choć dane dotyczące dokładnych uszkodzeń wciąż się rozwijają.
Przysadka mózgowa
Jako główny gruczoł układu endokrynnego, przysadka mózgowa wydziela wiele hormonów, w tym hormony regulujące pracę innych gruczołów dokrewnych:
Hormon adrenokortykotropowy (ACTH) skierowany jest do nadnerczy i odpowiada za produkcję kortyzolu, który stymuluje reakcję stresową. Hormon stymulujący tarczycę (TSH) reguluje pracę tarczycy Hormon wzrostu (GH) jest odpowiedzialny za wzrost i metabolizm Melanocyte-stimulating hormone (MSH) stymuluje produkcję melaniny pod wpływem promieni UV i zwiększa apetyt Hormon antydiuretyczny (ADH) jest odpowiedzialny za zatrzymywanie wody i wytwarzanie mniejszej ilości moczu Hormon luteinizujący (LH), hormon folikularny (FSH) i prolaktyna (PRL) są ważne dla reprodukcji Oksytocyna odgrywa rolę w porodzie, metabolizmie i błogości Badania w hodowli komórkowej wykazały, że białko kolca może tłumić produkcję LH i FSH w komórkach przysadki mózgowej, z nieznanymi długoterminowymi konsekwencjami u ludzi.
Niedobór ACTH zaobserwowano po szczepieniu mRNA w Japonii, gdzie u osoby dotkniętej chorobą stwierdzono obkurczoną przysadkę mózgową.
Cadegiani powiedział, że patologie w przysadce mózgowej są trudne do zdiagnozowania; często są one maskowane przez inne schorzenia, dlatego też istnieje niewiele literatury na temat patologii przysadki mózgowej po szczepieniach COVID-19.
Nadnercza
Istnieje opublikowana literatura zawierająca dane, które mogą być wykorzystane jako dowód sugerujący uszkodzenie białka kolcowego w nadnerczach.
Nadnercza, znajdujące się nad nerkami, produkują hormony odpowiedzialne za reakcję na stres. Należą do nich adrenalina, kortyzol i aldosteron. Uwalnianie tych trzech hormonów jest kluczowe dla utrzymania energii i innych potrzeb podczas sytuacji stresowych.
Badania nad COVID-19 wykazały, że nadnercza są ważnym miejscem akumulacji mRNA SARS-CoV-2 i białek kolcowych.
Gruczoły te mogą też brać udział w poszczepiennym zapaleniu mięśnia sercowego, które często występuje u młodych mężczyzn. Cadegiani uzasadnia, że ten rodzaj zapalenia mięśnia sercowego może być oznaką dysfunkcji nadnerczy.
Cadegiani napisał recenzowane badanie dotyczące poszczepiennego zapalenia mięśnia sercowego i stwierdził, że katecholaminy są ważnym czynnikiem wyzwalającym te zdarzenia. Katecholaminy są grupą neurohormonów i obejmują dopaminę, noradrenalinę i adrenalinę.
Podczas gdy dopamina działa głównie w układzie nerwowym, zarówno adrenalina, jak i noradrenalina odgrywają ważną rolę w reakcjach stresowych.
Adrenalina aktywuje reakcję stresową typu "walcz lub leć", a noradrenalina wspiera tę reakcję poprzez zwiększenie częstości akcji serca, rozbijanie tłuszczów i podnoszenie poziomu cukru we krwi.
Intensywne i długotrwałe ćwiczenia aktywują reakcję walki lub ucieczki, dlatego katecholaminy są zwykle podwyższone u sportowców. Zwłaszcza mężczyźni mają tendencję do podwyższonego poziomu katecholamin. Podejrzewa się, że testosteron odgrywa również rolę w większej częstości występowania zapalenia mięśnia sercowego po szczepieniu.
Reakcje stresowe podnoszą ciśnienie krwi, wzmacniają skurcz serca, a gdy są przewlekłe, mogą zwiększać ryzyko zawału.
Cadegiani powiązał katecholaminy z zapaleniem mięśnia sercowego analizując raporty z autopsji dwóch nastoletnich chłopców, którzy zmarli na zapalenie mięśnia sercowego trzy do czterech dni po szczepieniu mRNA. Ich uszkodzenia serca różniły się od normalnej patologii zapalenia mięśnia sercowego, z wyraźnymi podobieństwami do kardiomiopatii wywołanej stresem; Cadegiani zaobserwował wyraźne cechy zapalenia mięśnia sercowego wywołanego katecholaminą.
Postawił on hipotezę, że szczepionki wywołują stan hiperkatecholaminergiczny poprzez zwiększenie poziomu adrenaliny, powodując jej hiperaktywację.
Badania na sportowcach zaszczepionych mRNA wykazały również, że zaszczepieni mieli wyższe tętno i poziom noradrenaliny po wysiłku niż nieszczepieni.
Zaburzenia w funkcjonowaniu nadnerczy prowadzą prawdopodobnie do ich niedoczynności.
Cadegiani postawił hipotezę, że niewydolność nadnerczy - stan, w którym nadnercza nie są w stanie wyprodukować wystarczającej ilości hormonów - jest możliwą konsekwencją uszkodzenia białka kolców.
Istnieje już doniesienie o niewydolności nadnerczy po zakażeniu; w przypadku COVID płucnego, gdzie znajdują się pozostałości białek kolcowych, prawdopodobnie uszkodzenia będą się utrzymywać i być może prowadzić do przewlekłego uszkodzenia.
W przypadku szczepionek, w raporcie oceniającym produkcję białka kolczastego po szczepieniu COVID-19 mRNA stwierdzono, że nadnercza były jednym z najwyższych poziomów białka kolczastego. tkanek produkujących, oraz że produkcja białka kolczastego w tych gruczołach zwiększała się z czasem.
Aktualne badania wykazały również, że powikłania małopłytkowości jako objawu po szczepieniu prowadziły do krwotoku do nadnerczy i ich niewydolności.
Tarczyca
Tarczyca to gruczoł w kształcie motyla znajdujący się nad gardłem. Pełni wiele funkcji, głównie reguluje wzrost i metabolizm.
Wytwarza dwa hormony - tyroksynę i trójjodotyroninę. Niedobór trójjodotyroniny prowadzi do niedoczynności tarczycy, charakteryzującej się powiększeniem gruczołu tarczowego; nadmierne jej wydzielanie może spowodować nadczynność tarczycy.
Tarczyca odgrywa również rolę w regulacji układu odpornościowego. Zakażenie COVID-19 jest często oznaką leżących u podstaw problemów z tarczycą, a uszkodzenia spowodowane zakażeniem mogą nasilać problemy z tarczycą, powodując negatywny cykl.
Badanie autopsyjne 15 osób, które zmarły na COVID-19, wykazało, że 13 z nich miało wirusowe RNA i białka w tkance tarczycy. Wykryto również receptory ACE2, o których wcześniej sądzono, że nie występują na tarczycy, co wskazuje na możliwą drogę zakażenia SARS-CoV-2.
Chociaż badanie wskazuje, że tarczyca może być zaangażowana w zakażenie, zapalenie tarczycy, zapalenie gruczołu tarczowego, zostało obecnie zgłoszone tylko w związku ze szczepionką COVID-19.
Badanie z Turcji sugerowało, że szczepionka COVID-19 może powodować zapalenie tarczycy. W badaniu oceniono 15 pacjentów, u których po szczepieniu rozwinęło się zapalenie tarczycy.
U czterech pacjentów rozwinęła się również choroba Grave'a, zaburzenie autoimmunologiczne i powikłanie nadczynności tarczycy. Po szczepieniach odnotowano również chorobę Hashimoto, inne autoimmunologiczne zaburzenie tarczycy.
Możliwe, że produkowane w szczepionce białka kolcorośli atakują komórki tarczycy poprzez wiązanie się z receptorami ACE2. Biorąc jednak pod uwagę liczne doniesienia o chorobach autoimmunologicznych, Cadegiani podejrzewa, że patogeneza zaburzeń czynności tarczycy jest prawdopodobnie autoimmunologiczna. Białko kolca wykazało również swoją zdolność autoimmunologiczną poprzez wysoką częstość występowania "mimikry molekularnej".
Trzustka
Trzustka produkuje glukagon i insulinę, dwa ważne hormony, które regulują poziom cukru we krwi. Rozregulowanie poziomu cukru we krwi świadczy o dysfunkcji trzustki i może prowadzić do powikłań takich jak cukrzyca.
Białka kolczaste zarówno ze szczepionki, jak i z wirusa wydają się być w stanie zaburzyć metabolizm glukozy.
Pojawiły się doniesienia o nagłym wystąpieniu cukrzycy typu 1, formy choroby autoimmunologicznej, w której organizm atakuje własne komórki beta trzustki.
W badaniu oceniającym zgłoszenia dotyczące bezpieczeństwa w systemie EudraVigilance znaleziono również zgłoszenia dotyczące dysregulacji stężenia glukozy we krwi z przemijającym zaostrzeniem hiperglikemii po szczepieniach.
Przewlekła hiperglikemia, czyli wysoki poziom cukru we krwi, jest zwykle oznaką dysfunkcji komórek beta trzustki.
Dlatego Cadegiani sugeruje, że może dojść do utraty lub nieprawidłowego funkcjonowania komórek beta trzustki, ponieważ badania wykazały, że białko kolca może bezpośrednio wpływać i uszkadzać te komórki beta, prawdopodobnie powodując ich śmierć.
Zdrowie plemników jest powiązane z ogólnym zdrowiem organizmu - wynika z australijskich badań.
Narządy rozrodcze
Szkodliwy wpływ leku COVID-19 na męskie narządy rozrodcze jest dobrze poznany.
Badanie z Tajlandii wykazało, że wśród 153 aktywnych seksualnie mężczyzn, około 64,7 procent doświadczyło zaburzeń erekcji podczas zakażenia COVID-19, a 50 procent nadal miało te objawy trzy miesiące po wyzdrowieniu.
Badania wykazały, że zaburzenia erekcji wynikają z dysfunkcji komórek śródbłonka, a białko kolczugi wpływa na komórki śródbłonka.
Badania wiążące COVID-19 z zaburzeniami erekcji w dużej mierze przypisywały to jego interakcji z receptorami ACE2 na powierzchni komórek śródbłonka. Komórki śródbłonka obfitują w receptory ACE2, co czyni je jednym z najczęstszych celów zakażeń COVID-19.
W badaniu oceniającym szczepionki adenowirusowe DNA stwierdzono, że komórki narażone na działanie szczepionki wytwarzały również białka kolczaste, które mogły oddziaływać i wiązać się z receptorami ACE2, wskazując na równe uszkodzenie śródbłonka.
Od czasu wprowadzenia szczepionki na rynek w 2021 roku, dane CDC odnotowały 193 przypadki zaburzeń erekcji po szczepieniu COVID-19.
W izraelskim badaniu dotyczącym oddawania nasienia stwierdzono również 15-procentowe zmniejszenie stężenia plemników i 22-procentowe zmniejszenie liczby plemników ruchliwych po szczepieniu COVID-19 mRNA.
Autorzy potwierdzili w późniejszym komentarzu (pdf), że badane osoby nie miały żadnych podstawowych zaburzeń zdrowotnych, a zatem redukcja nie mogła być spowodowana podstawowym stanem zdrowia, który istniał przed szczepieniem.
Chociaż liczba plemników stopniowo wracała do normy po 145 dniach, stężenie plemników i ruchliwość nie wróciły do poziomu sprzed szczepienia, z nieznanymi długoterminowymi konsekwencjami.
Obawy o problemy z rozrodem zgłaszano również u kobiet, zwłaszcza po szczepieniach, a nie zakażeniach.
Badania wykazały, że mężczyźni są ogólnie bardziej narażeni na poważne wyniki i zgon z powodu zakażeń wirusem COVID-19; jednak kobiety wydają się być bardziej narażone na ryzyko uszkodzenia szczepionki.
Dane VAERS wykazały, że ponad 60 procent zgłoszeń zdarzeń niepożądanych pochodziło od kobiet, co wskazuje, że kobiety są bardziej narażone na objawy po szczepieniu.
Dr Paweł Marik, ekspert ds. opieki krytycznej, zwrócił również uwagę, że kobiety były w grupie podwyższonego ryzyka zgłoszenia się do przychodni z objawami po szczepieniu.
W czasie pandemii wiele kobiet zgłaszało zaburzenia miesiączkowania po szczepieniu. Badanie przeprowadzone wśród kobiet z Bliskiego Wschodu wykazało, że prawie 70 procent z nich zgłaszało nieregularne miesiączki po szczepieniu.
W badaniu finansowanym przez Narodowy Instytut Zdrowia stwierdzono "tymczasowe wydłużenie cyklu miesiączkowego" związane ze szczepieniem COVID-19.
W badaniu opublikowanym na stronie internetowej zatytułowanej My Cycle Story odnotowano ponad 290 kobiet doświadczających decyzyjnej wydzieliny odlewowej po wprowadzeniu szczepionek COVID, chociaż w ciągu ostatnich 109 lat udokumentowano mniej niż 40 takich przypadków. Wskazywało to również, że wiele objawów rozrodczych, na które cierpiały kobiety, było prawdopodobnie związanych ze szczepionką, a nie z zakażeniami COVID.
Cadegiani przewidywał w najbliższej przyszłości więcej niekorzystnych zdarzeń w ciążach.
Przytoczył badanie, w którym stwierdzono "brak związku" między szczepionkami COVID-19 a płodnością. Dane wykazały jednak, że kobiety nieszczepione miały wyższy odsetek ciąż niż szczepione, zarówno w przypadku ciąży klinicznej, jak i biochemicznej.
Autorzy artykułu przyjrzeli się 10 badaniom i stwierdzili, że kobiety nieszczepione miały kliniczne i biochemiczne wskaźniki ciąży odpowiednio 47 i 60 procent, podczas gdy kobiety szczepione COVID miały wskaźniki 45 i 51 procent.
Cadegiani przewiduje w przyszłości więcej przypadków endokrynopatii spowodowanych zmianami punkcyjnymi.
"Choroby endokrynologiczne postępują powoli, a potem ujawniają się klinicznie dopiero w ciężkich stanach" - powiedział Cadegiani. "Nie można więc tego [z góry] powiedzieć".
