"W latach...
"W latach 50. XX wieku dzieci utraciły niewinność. Zostały wyzwolone od rodziców przez dobrze płatne miejsca pracy, samochody i szlagiery muzyczne, co doprowadziło do pojawienia się nowego pojęcia – „konfliktu pokoleń”.
W latach 60. XX wieku dzieci utraciły autorytety. Była to dekada protestu – zakwestionowano autorytet kościoła, państwa i rodziców i uznano, że nie spełniają one oczekiwań. Odrzucono autorytety, niczym ich nie zastępując.
W latach 70. XX wieku dzieci utraciły miłość. Była to dekada egoizmu, zdominowana przez pojęcia, w których występują wyrazy: swój, własny czy zaimek się.
Obraz samego siebie, poczucie własnej wartości, pewność siebie… Pojęcia te wytwarzają samotny świat. Dzieci dowiedziały się wszystkiego, czego można dowiedzieć się o seksie, a zapomniały wszystko, co trzeba wiedzieć miłości, nikt jednak nie odważył się wskazać im różnicy między nimi.
W latach 80. XX wieku dzieci utraciły nadzieję. Odarci z niewinności, autorytetów, miłości, nękani wizją zagłady nuklearnej, przedstawiciele tego pokolenia coraz częściej przestawali wierzyć w przyszłość.
W latach 90. XX wieku dzieci utraciły zdolność rozumowania. Coraz rzadziej uczono je podstaw języka, prawdy i logiki, dorastały więc w poczuciu irracjonalności współczesnego świata.
W nowym milenium dzieci ocknęły się i stwierdziły, że błądzą we mgle tych wszystkich zmian i że utraciły wyobraźnię. Przemoc i dewiacje stały się ich rozrywką do tego stopnia, że nie można już nawet mówić o rzezi niewiniątek, ponieważ niewinność również przestała istnieć."
Ravi Zacharias
W latach 60. XX wieku dzieci utraciły autorytety. Była to dekada protestu – zakwestionowano autorytet kościoła, państwa i rodziców i uznano, że nie spełniają one oczekiwań. Odrzucono autorytety, niczym ich nie zastępując.
W latach 70. XX wieku dzieci utraciły miłość. Była to dekada egoizmu, zdominowana przez pojęcia, w których występują wyrazy: swój, własny czy zaimek się.
Obraz samego siebie, poczucie własnej wartości, pewność siebie… Pojęcia te wytwarzają samotny świat. Dzieci dowiedziały się wszystkiego, czego można dowiedzieć się o seksie, a zapomniały wszystko, co trzeba wiedzieć miłości, nikt jednak nie odważył się wskazać im różnicy między nimi.
W latach 80. XX wieku dzieci utraciły nadzieję. Odarci z niewinności, autorytetów, miłości, nękani wizją zagłady nuklearnej, przedstawiciele tego pokolenia coraz częściej przestawali wierzyć w przyszłość.
W latach 90. XX wieku dzieci utraciły zdolność rozumowania. Coraz rzadziej uczono je podstaw języka, prawdy i logiki, dorastały więc w poczuciu irracjonalności współczesnego świata.
W nowym milenium dzieci ocknęły się i stwierdziły, że błądzą we mgle tych wszystkich zmian i że utraciły wyobraźnię. Przemoc i dewiacje stały się ich rozrywką do tego stopnia, że nie można już nawet mówić o rzezi niewiniątek, ponieważ niewinność również przestała istnieć."
Ravi Zacharias