15 Września NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY BOLESNEJ Wspomnienie obowiązkowe
Hbr 5, 7-9
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Chrystus z głośnym wołaniem i płaczem, za swych dni doczesnych, zanosił gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości.
I chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają.
Oto słowo Boże.
Jak cierpiała i bolała,
Jakże drżała, gdy widziała
Dziecię swe wśród śmierci trwóg
J 19, 25-27
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Oto słowo Pańskie.
ILG - 15 września 2022: TEKSTY LITURGICZNE
Wprowadzenie do modlitwy opartym na czytaniu (Hbr 5,7-9)
,,PUNKTY POMOCNE DO MODLITWY:
1. Pan Jezus został wysłuchany dzięki swej uległości
Wcielenie i życie ziemskie Jezusa było dla Niego szkołą współczucia dla człowieka. Autor listu do Hebrajczyków odwołuje się tutaj do Jego przeżyć w Ogrodzie Oliwnym tuż przed Jego Męką. Opis jest nieco inny niż u Ewangelistów i stwierdza, że Jezus z głośnym wołaniem i z płaczem zanosił swoje gorące prośby i błagania do Boga, który mógł Go wybawić od czekającej Go śmierci na krzyżu. Ale stwierdza też jednoznacznie, że Jezus został wysłuchany dzięki swej uległości Ojcu. To wysłuchanie nie polegało na tym, że krzyż ominął Jezusa, ale na tym, że nie był on kresem Jego życia, tylko przejściem do nowego życia poprzez Zmartwychwstanie.
Jaka jest nasza modlitwa do Ojca w trudnych życiowych sytuacjach? Czy mamy świadomość, że nie potrzeba Mu przestawiać argumentów, lecz trzeba otworzyć przed Nim serce z pełną uległością? Czy zgadzamy się, że On wysłuchuje naszych próśb dogłębnie, co niekoniecznie znaczy dosłownie?
2. Nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał
Dalej autor listu stwierdza z głębokim przekonaniem, że Jezus, chociaż był Synem Boga Ojca, to jednak nauczył się posłuszeństwa wobec Niego przez to, co wycierpiał. Można by stwierdzić, że w szkole cierpienia jako prawdziwy człowiek nauczył się Jezus praktycznego posłuszeństwa, doświadczając jak trudną rzeczą jest być uległym aż do końca, aż do dobrowolnego przyjęcia śmierci. Dzięki takiemu doświadczeniu może jednak On być bardziej dla nas, ludzi, współczujący w naszych codziennych bojowaniach by być wiernymi aż do końca naszemu powołaniu, także tam gdzie to nas kosztuje.
Czy mamy głębokie przekonanie, że Jezus jako człowiek prawdziwie cierpiał jak każdy z nas? Czy to nam pomaga odsłonić przed Nim swoje cierpienia w poczuciu, że On je dobrze zrozumie, bo sam ma ich doświadczenie? Czy sami potrafimy uczyć się posłuszeństwa w cierpliwym znoszeniu różnych dotykających nas cierpień?
3. Stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają
I w końcu mamy wniosek wyciągnięty z tego, co wcześniej było wyrażone: gdy Jezus wszystko wykonał, zgadzając się na śmierć krzyżową, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla tych wszystkich ludzi, którzy Go słuchają, czyli są Mu posłuszni. Czyli tak jak nieposłuszeństwo Adama sprowadziło na ludzkość niewolę grzechu, tak posłuszeństwo aż do końca Nowego Adama przyniosło ludzkości zbawienie. I podobnie nasze posłuszeństwo Jezusowi otwiera nam drogę do zbawienia, przyjmujemy bowiem w ten sposób łaski, które nam wysłużył swoją śmiercią na krzyżu.
Jakie jest moje słuchanie Jezusa? Czy wsłuchuję się na co dzień w Jego nauczanie medytując Ewangelie? Czy za słuchaniem idzie przyjęcie do serca i posłuszeństwo Jego nauczaniu?
ROZMOWA KOŃCOWA: Prośmy Jezusa, by nauczył nas ufnej modlitwy do Ojca, szczególnie w czasie przeżywania wszelkich trudnych życiowych sytuacji. Prośmy Go, by nie była to nigdy modlitwa przegadana, skupiona na argumentach przedstawianych Bogu, lecz by była to zawsze modlitwa otwartości serca wobec Ojca. Módlmy się do Boga Ojca na wzór Jego Syna, otwierając przed Nim swoje serca z tym wszystkim, co dziś jest dla nas trudne i bolesne, prosząc by nas od tego wyzwolił według swego zamysłu. Prośmy Ducha Świętego, by nas uczył wsłuchiwania się w nauczanie Jezusa poprzez medytowanie Ewangelii i o moc do wprowadzenia tego w nasze codzienne życie.,,
5 Niedziela Wielkiego Postu [Hbr 5,7-9] – 29.03.2009 – Dom rekolekcyjny Górka