Pan Bóg posługuje się analogiami, aby ułatwić swoim Dzieciom rozumienie wydarzeń w historii zbawienia.
Cytowana tu alokucja Pana Jezusa dotyczy objawienia Syna Człowieczego na końcu czasu względnie epoki, ponieważ potop zamknął długą erę rozpoczętą stworzeniem Adama i Ewy. Ocalał Noe ze swoimi: żoną, 3 synami i ich żonami - w sumie 8 osób, 4 mężczyzn i 4 kobiety.
Deszcz ognia z nieba zniszczył Sodomę kończąc epokę miasta, którego mieszkańcy nagminnie popełniali grzech wołający o pomstę z nieba. Ocalał Lot z 2 córkami, bo ich narzeczeni woleli zostać w mieście, a żona przez ciekawość skostniała jako słup soli. 1 mężczyzna i 2 kobiety schronili się w miasteczku Soar.
Kościół Chrystusowy został przez jego ziemską hierarchię zamieniony w Wielką Nierządnicę o nachyleniu sodomskim, dlatego Wszetecznica może się chełpić [Ap 18, 7b]:
Zasiadam jak królowa
i nie jestem wdową,
i z pewnością nie zaznam żałoby...ale grubo się myli i [Ap 18, 8]:
dlatego w jednym dniu nadejdą jej plagi:
śmierć i smutek, i głód;
i będzie ogniem spalona,
bo mocny jest Pan Bóg, który ją osądził.Imię Noe znaczy
'Ten nas pocieszy' względnie
'Spoczynek' zaś Lot -
Zasłona/Zawój/Welon. Toponim
'Sodoma' w naszych realiach to
'Pogorzelisko/Zgorzała', zaś
Soar to -
Maleńkie/Dalekie. W kontekście zniszczenia Sodomy występuje w Biblii
Gomora, co się powinno tłumaczyć jako
'Snopy'.
Lot z córkami nie zabawił długo (pomijając nocne przygody, gdy spoiły go winem) w
Maleńkim i uszli dalej, tym razem w góry. Arka Noego osiadła na górze Arrat, czyli w górach.
Reasumując: Noe i Lot są typami Syna Człowieczego, którego Bóg objawi na końcu epoki Kościoła Chrystusowego, gdy wykona wyrok na Wielkiej Nierządnicy, dokonując swoistych żniw.
Maleńkie (miasto) symbolizuje widzialny Kościół jako miejsce schronienia świętych i pretendujących do świętości, ale podczas ostatecznych żniw z
Maleńkiego ocaleje tylko garstka świętych. Syn Człowieczy, drugi Pocieszyciel, wprowadzi ich do Królestwa Bożego, gdzie ogołoconą z ludzkich dzieł ziemię, zaludnią nowym pokoleniem jakiego nie było od czasów rajskich. Syn Człowieczy nie będzie występował sam lecz ze swą Boską Oblubienicą na wypełnienie proroctwa [Iz 61, 10-11]:
«Ogromnie się weselę w Panu,
dusza moja raduje się w Bogu moim,
bo mnie przyodział w szaty zbawienia,
okrył mnie płaszczem sprawiedliwości,
jak oblubieńca, który wkłada
zawój,
jak oblubienicę strojną w swe klejnoty.
Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony,
jak ogród rozplenia swe zasiewy,
tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość
i chwała wobec wszystkich narodów».
Najlepsze przed nami, ale najpierw będzie strasznie.
21 marca 2023, wysławienie
Kurskiej Ikony Bogarodzicy; św. Brata Klausa (
Mikołaja z Flüe, Niklaus von Flüe, Bruder Klaus; łac. Nicolaus de Rupe, franc. Nicolas de la Roche)
