Różne bywają sposoby wykraczania przeciw cierpliwości. Tu przede wszystkim zaliczyć należy pretensjonalność w modlitwie, zuchwałe narzekanie jakoby Bóg nas krzywdził, jakby lubując się w naszych skargach, jak gdyby każdemu wolno było razem ze starym Hiobem bluzgać zaprawionymi goryczą słowami, z których tajemniczym sposobem Job został usprawiedliwiony przed Panem.
Czasem nasza niecierpliwość zdradza się w nieroztropnym i nieporządnym dążeniu do cnoty, w chciwości na łaski i w próżności, zranionej własną niedoskonałością. Tu źródło naszej zmienności i naszych kaprysów
Czasem nasza niecierpliwość zdradza się w nieroztropnym i nieporządnym dążeniu do cnoty, w chciwości na łaski i w próżności, zranionej własną niedoskonałością. Tu źródło naszej zmienności i naszych kaprysów.
Porzucamy modlitwę, nie widząc jej skutków. Sakramenty nas nudzą swoją jednostajnością. Zmieniamy nasze ćwiczenia pobożne, ponieważ nie wydały cudów. Precz odtrącamy lekarstwo, które nie dało nam zdrowia natychmiast.
Wszelka niewierność płynie z niecierpliwości względem Boga. Ona to czyni bezpłodnym nasze umartwienie. Pod jej naciskiem przystępujemy do umartwienia; ona bywa sprężyną naszych nieroztropnych umartwień; toteż z chwilą gdy ostygniemy i trud nam zbrzydnie, rzucamy wszystko.