Polscy rodzice w większości uważają, że przebieranie przedszkolaków tak, by Ala była chłopcem, a Jaś dziewczynką, to nie najlepszy sposób uczenia dzieci o równości płci. Świadczą o tym komentarze w internecie czy sonda przeprowadzona przez "Dziennik Zachodni", w której 94 procent rodziców opowiedziało się przeciw "Równościowemu Przedszkolu". Czy do nauki tolerancji potrzebny jest poradnik zamówiony Tadeusza Szmigla? Na pewno potrzebuje go Unia, inaczej nie byłaby taka hojna.

Rodzice poprosili Ministerstwo o odpowiedź na jeszcze jedno, bardzo ważne pytanie
Jak wprowadzenie tak kontrowersyjnego, burzącego wszelkie normy społeczne programu ma się do artykułów z Konstytucji RP? Art. 48. 1. Rodzice mają prawo do wychowania swoich dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania. W art. 53. 3. Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami.
Niestety, nie doczekali się odpowiedzi na to pytanie.

Za dopuszczenie do użytku w przedszkolu lub w szkole zaproponowanego przez nauczyciela programu wychowania przedszkolnego lub programu nauczania - odpowiada dyrektor przedszkola lub szkoły w porozumieniu z rodzicami. Nauczyciele mają prawo do swobody w wyborze metod (...), co wynika z autonomii szkół i autonomii zawodowej nauczycieli, zagwarantowanej w ustawie o systemie oświaty -
odpowiedziała rodzicom pani Bożena Skomorowska z MEN.

Pikanterii sprawie dodaje fakt, że autorki poradnika zalecają, by nie informować rodziców o programie.
Szczególnie ważne jest więc, by pamiętać, że rodzice nie są do końca tymi, którzy powinni ostatecznie decydować, czy w przedszkolach powinno się pracować na rzecz równouprawnienia, ponieważ często nie posiadają oni fachowej wiedzy na ten temat i sami również kierują się stereotypami -
czytamy w poradniku "Równościowe Przedszkole". Zaniepokojeni projektem rodzice zwracali się do Ministerstwa Edukacji Narodowej z prośbą o wyjaśnienia i interwencję. Odpowiedź była zaskakująca, bo ministerstwo od sprawy umyło ręce.

Realizujemy unijne projekty z EFS-u. Jesteśmy zobowiązani do promowania równości płci. Dlatego taki poradnik zamówiliśmy. Jest na naszej stronie internetowej już trzeci rok. Nie wiem, dlaczego nagle teraz ktoś się nim zainteresował -
powiedział Pan Szmigiel po serii publikacji na wSumie.pl i po tym jak "Równościowymi Przedszkolami" zainteresowaliśmy opinię publiczną. Równość płci pan Szmigiel zdecydował się promować właśnie przy pomocy poradnika "Równościowe Przedszkole". Publikację przygotowały feministki: Anna Dzierzgowska, Joanna Piotrowska i Ewę Rutkowska. Na sam ten projekt fundacja otrzymać miała 1 400 000 zł. O takiej kwocie mówiła posłanka Elżbieta Rafalska w interpelacji poselskiej do Ministra Edukacji Narodowej.

Fundacja Edukacji Przedszkolnej działa w województwach dolnośląskim, łódzkim i mazowieckim. Działalność fundacji z pozoru wygląda szczytnie. Dociera ona do malutkich miejscowości, gdzie otwarcie przedszkola jest nierentowne, żadna prywatna firma się tego nie podejmuje. Tworzy grupy z 8 do 15 dzieci i tak powstaje kolejne "Małe Przedszkole". Jak to możliwe, że coś, co nie opłaca się nikomu, opłaca się panu Szmiglowi? Może gdy nie wiadomo o co chodzi, chodzi o pieniądze? Od 2007 roku, dzięki dofinansowaniu z Unii Europejskiej Fundacja Edukacji Przedszkolnej utworzyła 88 placówek w 80 miejscowościach. W sumie objęła edukacją przedszkolną 1877 dzieci. W tym okresie na realizację celów statutowych pozyskała prawie 15 mln złotych. I wszystko wygląda pięknie: pan Tadeusz, niczym misjonarz, dociera z edukacją do zapomnianych przez innych zakątków Polski. Jest jednak jedno małe ALE: nim Fundacja Edukacji Przedszkolnej otrzymała dotację, jej prezes musiał się zobowiązać do promowania równości płci.

"Równościowe Przedszkole".

Po pół roku w przedszkolu czterolatek dostaje płeć. Odgórnie, bez możliwości zmiany, nagięcia, bez szans na rys indywidualny. Wpływ domu jest bez znaczenia. Posyłasz do przedszkola miłą androginiczną istotę nieświadomą wartości metek; której obojętne jest, czy wkłada majteczki w wyścigówki, czy z kokardkami, o ile tylko nie spadają ani nie wbijają się w pupę. (...) A kogo odbierasz? Dziewczynkę w różowej baletowej spódnicy (zdejmowanej wyłącznie do snu i kąpieli), w białych skarpetkach z falbanką (mogą być brudne), świadomą swoich umiejętności i możliwości (...). Jeśli posłałaś do placówki chłopca, odbierasz chłopca.