Znaki Wiary
Przeczytajcie Ewangelię według św.Marka:"Jezus ukazał się uczniom i powiedział im:-Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu.Kto uwierzy i przyjmie chrzest zbawiony będzie,a kto nie uwierzy będzie potępiony.Tym zaś,którzy uwierzą takie znaki towarzyszyć będą:w Imię Moje złe duchy wyrzucać będą, nowymi językami mówić będą, węże będą do rąk i jeśliby co zatrutego wypili nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą a ci odzyskają zdrowie. Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do Nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie a Pan wspópłdziałał z nimi i naukę potwierdzał znakami, które im towarzyszyły.
Dlaczego duszpasterze nie działają zgodnie z tymi słowami? Może obawiają się, że siła tych słów po tylu wiekach już się wyczerpała? Albo może myślą, że ich duszpasterska troska nie potzebuje poświadczenia z nieba? lub też, że cuda uzdrowienia chorych, wskrzeszenia umarłych, uwolnienia opętanych itd. były potrzebne za czasów Mego ziemskiego życia a świat obecny już nie potrzebuje autentycznych cudów, któreby oświetliły jego moc i wydobyły z odrętwienia?
Każdy cud mój synu, jak i uwolnienieopętanego od czarta. Wszechmogący waszego Boga nic nie kosztuje, tylko niszczy to słabość waszej wiary.

Błogosławię cię synu, kochaj mnie!

Kryzys wiary-przyczyną ciemności
27.v.1976 r.
Pisz synu!
Tak jak szatan poszarpał w znany wam sposób torturami Moje Ciało, tak kieruje swoją zaciekłość Memu Ciału Mistycznemu- Kościołowi.
Tak jak posłużył się Judaszem, by Mnie, Jezusa Chrystusa wydać w ręce Moich wrogów, tak teraz posługuje się samym kapłanem i posługiwał się nim będzie jutro, by Mój Kościół oddać w ręce jego wrogów.
Życie na świat powraca znowu przez krzyż. Przez krzyż Mój Kościół znowu się odnowi. Wszyscy o tym wiedzą, że od tego innej drogi nie ma.
Szatana wtedy się zwycięża, kiedy jego uczynkom przeciwstawia się uczynki przeciwne. Diabeł odstąpił od Boga z powodu pychy a z nim liczne zastępy Aniołów, którzy stali się jego świtą. Ja zaś, nieskończoną pokorą wyrwałem mu niezliczone legiony dusz. Szatan do Kościoła przeniknął przez pychę. Jest to cierpienie niesłychane, które jak złośliwy rak toczy dusze piastujące wyższe stanowiska w Ciele Mistycznym. Wiadomo zaś, że pycha jest korzeniem wszelkiego zła.
Szatan manewrował tak, że przez kapłanów świątyń, przez uczonych w piśmie i faryzeuszy wydał na Mnie wyrok śmierci.
Dzisiaj podobnie postępuje, w ciemności przygotowuje napaści i zasadzki, które mogą doprowadzić do rozerwania Mego Ciała Mistycznego, jak to się stało z Mym Ciałem Fizycznym.
Będzie więc nowy przelew krwi.
Szatan, choć jest stworzeniem o wielkiej inteligencji i posiada wielką moc, jest jednak ograniczony. Jego "sztuka" inna stać się nie może, zawsze pozostanie taką, jaką miał na początku. Dlatego temu, kto posiada wiarę i zdolność rozeznania, nie trudno jest poznać się na jego diabelskich sztuczkach, kłamstwach i sposobach chwytania dusz. W ciągu jego tysiącletniej szkodliwej działalności nic się nie zmieniło w jego działaniu i ono nie może się stać inne. Ponieważ sprawy tak się przedstawiają, powinno się łatwo rozpoznać działanie szatana na szkodę Ciała Mistycznego. Ale mało kto spostrzega te sprawy a wielu nawet w to nie wierzy.
Kryzys wiary stwarza ciemność a w ciemności nie można widzieć tego co nas otacza.
Kryzys wiary idzie w parze z brakiem życia wewnętrznego, zaś brak życia wewnętrznego uniemożliwia działanie.
Brak życia wewnętrznego jest brakiem życia łaski. Kto zaś nie żyje ten nic czynić nie może.
Gdy wiara jest słaba, życie wewnętrzne jest tylko maską, jest tylko udawaniem. Takie udawane życie nie tryska ani światłem, ani siłą potrzebną do działania.
To są prawdziwe przyczyny kryzysu kapłaństwa.
Wyobraźcie sobie smutny widok wielkiej, nowoczesnej kliniki, gdzie brak lekarzy i personelu szpitalnego. A gdyby lekarz był, to wyobraźcie sobie go jako niedojrzałego do działania, do spełnienia swego zadania. Kościół jest jakby taką wielką kliniką, w której zbyt wielu chorych nie znajduje należytej opieki, a gdyby nawet tej opieki trochę mieli, to pozostaje zawsze daleka od zaspokojenia ich potrzeb.
Trzeba siebie zapytać czy wierzycie, czy też nie wierzycie Słowom Boskiego Mistrza?
Czy wierzycie w Jego Boskość?
Czy Jego słowom wierzycie właśnie dlatego, że pochodzą od Niego i zmienione być nie mogą, bo ważne są tak dziś jak i wczoraj?