Najsłynniejsze dyspensy od praktyk religijnych w historii Kościoła:
1. Za czasów Nerona, kto nie chciał skorzystać z dyspensy uczestniczył w atrakcyjnych spektaklach na rzymskich arenach albo oświetlał własnym ciałem jako pochodnią rzymskie ogrody.
2. Gdy mieszkańcy Wandei nie chcieli korzystać z dyspensy, pływali w rzekach pod obciążeniem i pili zatrutą wodę z własnych studni.
3. W Meksyku kto nie chciał skorzystać z dyspensy, czasami bujał się na sznurku na wietrze albo był rozstrzeliwany lub w inny równie śmieszny sposób kończył żywot.
4. Inna dyspensa w Hiszpanii w latach trzydziestych: zakonnice nie skorzystawszy z dyspensy musiały brać udział w wesołych zabawach żołdaków, a inni katolicy, księża i zakonnicy służyli za tarcze strzeleckie dla tych, którzy im dyspensę zaproponowali.
5. W czasie rewolucji rosyjskiej kto nie chciał skorzystać z dyspensy od praktyk religijnych ten przechodził operacje kosmetyczne w przybytkach Feliksa Dzierżyńskiego.
6. Kilkunastu chrześcijańskich chłopców nie chcąc skorzystać z dyspensy od praktyk chrześcijańskich proponowanej przez ISIS zaznali pieszczot nożowników islamskich. Żaden nie przeżył.
Wszyscy ci ludzie w różnych epokach mogli skorzystać z dyspensy od praktyk religijnych a okazali się nieracjonalnie i niereformowalnie, nieekumenicznie i nieprzyzwoicie lekkomyślni. A pomyśleć, umarli a mogli sobie żyć do dzisiaj. Z pewnością jak człowiek skorzysta z dyspensy, będzie żył na wieki.
P.S. Nie od dziś wiadomo, że w sklepie oddycha się czystszym powietrzem, niż w kościele.
