Nawrócenie duszy jest owocem wielu cierpień i modlitw.

Nawrócenie duszy jest owocem wielu cierpień i modlitw.
To zwycięstwo, które należy przywrócić ludzkiej wolności bez jej naruszenia czy umniejszenia.

Nie łudźmy się: świat jest nie do pogodzenia z Bogiem. Światu nie można się powierzyć – za żadną cenę. Chcieć iść rano do Jezusa w Najświętszym Sakramencie, a później wrócić jak Herod do rozrywek, trendów mody, rozpusty świata to tyle, co iść do to Boskiego Króla, by zaraz wydać Go cierpieniu i śmierci.

Umieść Boga w centrum twojego życia, a całe twoje serce będzie poruszać się wokół Niego. Cóż robi serce? Odczuwa sympatię wobec osoby, którą kocha, a wszystko, co ona robi – wydaje się mu piękne. Tylko wobec Boga taka nadzieja nie zawodzi, bo w Nim wszystko jest pięknem nie do przezwyciężenia!

Dusze oddane całkowicie Jezusowi nie wspierają się na Nim, by wyróżniać się w życiu, lecz ofiarowują się jako część Jego życia, które całe jest złożeniem siebie w ofierze.

Krzyże w życiu są kwiatami Męki Jezusa, podarowanymi przez nas, rozkwitłymi w naszym życiu, uprawianymi naszymi rękami i podlewanymi naszymi łzami. To kwiaty, które dezynfekują grzech, które pozwalają nam go odpokutować i nagradzają również nasz trud odkupieniem darowanym nam przez Jezusa Chrystusa.

Jeśli kochasz Maryję, twoją Mamę, i jako syn otworzysz szeroko dla Niej swoje serce, to wkroczysz do ogrodu niebiańskich zapachów Ducha Świętego, którymi wypełni się twoja dusza. Zniknie fetor twoich słabości i wyleje się na ciebie łaska przechodząca przez to Niepokalane Serce. Coraz bardziej przywiązuj się do tej najsłodszej Mamy i kontempluj Jej cierpienia. Rób wszystko dla Niej, aż wszystko spłynie na ciebie przez Jej ręce.

O. Dolindo Ruotolo