po upadku komunizmu w Polsce środowisko związane tą redakcją […] zawsze krytykowało tzw. Kościół konstantyński, czyli sojusz tronu z ołtarzem, samo jednak – jak zauważył Dariusz Karłowicz – uległo procesowi daleko idącej konstantynizacji. Twierdzenia o zaletach wolnego rynku czy demokracji, wzięte z katolickiej nauki społecznej, wykorzystano bowiem do wsparcia konkretnego projektu politycznego. .wpolityce.pl/kosciol/325461-zachod-t… [Więcej]

Zamęt i niepokój wzmaga fakt, że na jego łamach regularnie publikuje jeden z członków Episkopatu, krakowski biskup pomocniczy Grzegorz Ryś – ... Tygodnik bowiem od dawna nie ma ani charakteru kurialnego, ani asystenta kościelnego, choćby w osobie najskromniejszego księdza. A to zawsze było warunkiem sine qua non używania w nazwie lub podtytule określenia „katolicki”. I Kościół zawsze tę prawidłowość nadzorował oraz egzekwował. Teraz tego zaniechano

O co chodzi publicyście związanemu z TP? Z zawiłej analizy poradnika dowiadujemy się, że za sugestią autorów, by w rozmowach z pielgrzymami nie skupiać się na bieżącej polityce, a bardziej mówić o pięknie naszego kraju i duchowym przeżywaniu Światowych Dni Młodzieży - czai się chęć „fałszowania historii Polski”. Już bowiem w kolejnych zdaniach publicysty pada zarzut, że w poradniku zbyt mało miejsca poświęcono, oskarżanemu o współpracę ze Służbą Bezpieczeństwa PRL, Lechowi Wałęsie.wpolityce.pl/kosciol/301114-tygodnik…

Krakowskie redakcje „Gazety Wyborczej” i „Tygodnika Powszechnego” dzieli jedynie kilka przecznic, ale różnice w antykościelnej retoryce obu tytułów są jeszcze mniejsze. Ledwie bowiem GW opublikowała swój paszkwil na temat poradnika „Ambasador polskości - poradnik dla osób przyjmujących gości Światowych Dni Młodzieży”, by już kilka dni po tym, do krytyki tej broszury przyłączył się TP, który „katolicki” zdaje się być jedynie z nazwy.wpolityce.pl/kosciol/301114-tygodnik…

Jeden z członków Episkopatu, krakowski biskup pomocniczy Grzegorz Ryś regularnie publikuje na łamach Tygodnika Powszechnego i sieje zamęt w umysłach i niepokój w sercach wiernych KK. Tygodnik Powszechny bowiem od dawna nie ma ani charakteru kurialnego, ani asystenta kościelnego,a to zawsze było warunkiem używania w nazwie lub podtytule określenia „katolicki”. I Kościół zawsze tę prawidłowość nadzorował oraz egzekwował. Dlaczego teraz tego zaniechano. Marzena Nykiel zauważa, że wydawane w Krakowie pismo od lat konsekwentnie atakuje wiarę katolicką i działania episkopatu

Przełomowy w kontaktach Oko - "TP" był 2005 rok. To wtedy ksiądz zaoferował "Tygodnikowi" publikację tekstu "Dziesięć argumentów przeciw" homoseksualizmowi. W stylu, który dobrze znamy, zrównał w nim homoseksualizm z zoofilią, pedofilią i pornografią. Szefostwo gazety nie chciało tego artykułu na swoich łamach.

"Musiałem zareagować, i jako duchowny, i jako terapeuta. Tekst był krzywdzący dla homoseksualistów i szkodliwy dla Kościoła. Chodziło zarówno o obraźliwy język, jak i tezy, bo ks. Oko zrównał gejów z pedofilami i przestępcami" – wspominał w "Polityce" doktor psychologii i jezuita ks. Jacek Prusak, który wówczas odniósł się do tekstu ks. Oko w "TP". natemat.pl/86939,tygodnik-…

wpolityce.pl/spoleczenstwo/272177-niech-ka…
Zamęt i niepokój wzmaga fakt, że na jego łamach regularnie publikuje jeden z członków Episkopatu, krakowski biskup pomocniczy Grzegorz Ryś – z tego co się orientuję, czyni to na własną rękę, bez aprobaty swego przełożonego, a nawet wbrew niemu. Tygodnik bowiem od dawna nie ma ani charakteru kurialnego, ani asystenta kościelnego, choćby w osobie najskromniejszego księdza. A to zawsze było warunkiem sine qua non używania w nazwie lub podtytule określenia „katolicki”. I Kościół zawsze tę prawidłowość nadzorował oraz egzekwował. Teraz tego zaniechano

a podtytule ma że jest pismem katolickim
--------------------------------
Sprawa ks. Charamsy to bankructwo ideologii „Kościoła otwartego” i linii programowej „Tygodnika Powszechnego” – pisze redaktor naczelna portalu wPolityce. Marzena Nykiel zauważa, że wydawane w Krakowie pismo od lat konsekwentnie atakuje wiarę katolicką i działania episkopatu. Gwoździem do trumny dla jego wiarygodności ma być przebranie „zdrajcy za bohatera”.