z przemówienia z okazji 1600-lecia edyktu mediolańskiego cesarza Konstantyna – 23.02.1913 – źródło
“(…) Kościół, owo wielkie religijne stowarzyszenie ludzi, którzy żyją w tej samej wierze i tej samej miłości pod najwyższym przewodnictwem Papieża Rzymskiego, ma wyższy i błogosławiony cel, różny od owych cywilnych zrzeszeń, które próbują osiągnąć doczesny dobrobyt tu, na ziemi, podczas gdy Kościół dąży do doskonałości dusz dla wieczności. Kościół jest królestwem, które nie zna innego pana poza Bogiem i posiada tak wzniosłą misję, przekraczającą wszelkie ograniczenia, tworząc jedną rodzinę wszystkich ludów – z każdego języka i z każdego narodu. Dlatego nie można nawet zakładać, że królestwo dusz jest podległe królestwu ciał, że wieczność staje się narzędziem czasu a sam Bóg staje się niewolnikiem człowieka.
W rzeczywistości, Jezus Chrystus, odwieczny Syn Ojca, któremu dana jest wszelka władza na niebie i ziemi, nałożył tę misję na pierwsze sługi Kościoła – Apostołów: jak mnie Ojciec posłał, tak i ja was posyłam (J 20, 21). Idźcie zatem, nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, nauczając je zachowywać wszystko co wam nakazałem. A oto Ja będę z wami aż do skończenia świata (Mt 28, 19-20).
Kościół ma zatem misję nauczania powierzoną przez samego Boga a Jego słowo ma dotrzeć do wszystkich, bez przeszkód i ciężarów, które je wstrzymują. Albowiem Chrystus nie powiedział: kierujcie słowo do ubogich, nieuczonych, tłumów, lecz do wszystkich bez różnicy, gdyż w porządku duchowym przewyższacie wszystkich suwerenów tej ziemi. Kościół posiada zadanie rządzenia duszami i udzielania sakramentów, dlatego też, ponieważ nikt inny, z żadnego powodu nie może sobie rościć prawa do przeniknięcia do Miejsca Świętego, ma on obowiązek powstać przeciw każdemu, który przez samowolną ingerencję lub niesprawiedliwą uzurpację zamierza dokonać wtargnięcia na jego pole. Kościół ma misję nauczania zachowywania przykazań i wzywania do praktykowania rad ewangelicznych, i biada każdemu, który uczyłby odmiennie, wprowadzając do społeczeństwa nieporządek i zamęt. Kościół posiada prawo do posiadania, ponieważ jest stowarzyszeniem ludzi nie aniołów i potrzebuje dóbr materialnych jakie otrzymuje dzięki pobożności wiernych, zachowując ich uprawnione posiadanie by wykonywać swą posługę oraz sprawować kult zewnętrzny, budować świątynie, prowadzić dzieła miłosierdzia, które są mu powierzone, żyją i utrwalają się aż do końca czasów.
I prawa te są tak święte, że Kościół zawsze czuł się w obowiązku by je wspierać i bronić, wiedząc, że gdyby poddał się choć trochę uroszczeniom swych nieprzyjaciół, nie wypełniłby mandatu jaki otrzymał z Nieba i popadł w apostazję. Stąd też historia ukazuje nam ciąg protestów i żądań restytucji składanych przez Kościół przeciw tym, którzy zapragnęli go zniewolić. Jego pierwsze słowa do judaizmu, wygłoszone przez Piotra i innych Apostołów brzmią: powinniśmy być posłuszni raczej Bogu niż ludziom (Dz 5,29). Owo wzniosłe słowo było zawsze powtarzane przez jego następców i będzie powtarzane aż do końca świata, nawet jeśli trzeba będzie je potwierdzić Chrztem krwi.
Nasi przeciwnicy są tak o tym przekonani, że powtarzają wciąż że w cieniu ich flagi znajdzie się się każdy rodzaj wolności, faktycznie jednak wolność, czy raczej swoboda jest dla każdego oprócz Kościoła. Wolność dla każdego by wyznawał swą własną religię, manifestował swe własne systemy, lecz nie dla katolika jako takiego, który jest poddany prześladowaniu i szyderstwom, i nie propagowany lub pozbawiany tego, do czego ma święte prawo. (…) Odwagi, umiłowani synowie, im bardziej Kościołowi przeciwstawia się ze wszystkich stron, im bardziej fałszywe maksymy błędu i moralnych wypaczeń zakażają powietrze swymi morowymi miazmatami, tym większe zasługi możecie uzyskać przed Bogiem, podejmując wszelkie wysiłki by uniknąć zakażenia i trwając niewzruszenie w wierności Kościołowi. (…) W walce tej z pewnością spotkacie się z trudnościami, nękaniem i zmęczeniem, jednakże nie traćcie ducha, gdyż Pan wesprze was w tym boju, zsyłając wam obfitą pomoc łask z Nieba. (…)”
