Noc: czas niebezpieczny dla duszy!
„Diabelska godzina”. Czas kuszenia, który szatan upodobał sobie najbardziej? Sebastian Duda W tradycji faktycznie pojawia się temat konkretnego czasu wzmożonej szatańskiej aktywności. O jaką godzinę …Więcej
„Diabelska godzina”. Czas kuszenia, który szatan upodobał sobie najbardziej?
Sebastian Duda
W tradycji faktycznie pojawia się temat konkretnego czasu wzmożonej szatańskiej aktywności. O jaką godzinę chodzi i jak ją dziś rozumieć?
W popularnej literaturze na temat egzorcyzmów, magii oraz praktyk satanistycznych pełno jest wzmianek na temat tzw. godziny diabła. Autorzy owych książek i artykułów przyjmują zwykle, że ów czas wzmożonej szatańskiej aktywności to sześćdziesiąt minut między trzecią a czwartą rano. Za takim poglądem obstają również scenarzyści (najczęściej nie najwyższej klasy) filmowych horrorów czy thrillerów. Czy za przekonaniem o „diabelskiej godzinie” stoją poważne racje teologiczne?
Szatan istnieje naprawdę
O tym, że szatan istnieje naprawdę i działa na zgubę wierzących w Chrystusa, chrześcijanie byli pewni od początków Kościoła. Za dowód służyć mogą liczne fragmenty Nowego Testamentu.
Ewangelie utożsamiają szatana z nieprzyjacielem, który zasiewa chwast na polu (zob. Mt …Więcej
Sebastian Duda
W tradycji faktycznie pojawia się temat konkretnego czasu wzmożonej szatańskiej aktywności. O jaką godzinę chodzi i jak ją dziś rozumieć?
W popularnej literaturze na temat egzorcyzmów, magii oraz praktyk satanistycznych pełno jest wzmianek na temat tzw. godziny diabła. Autorzy owych książek i artykułów przyjmują zwykle, że ów czas wzmożonej szatańskiej aktywności to sześćdziesiąt minut między trzecią a czwartą rano. Za takim poglądem obstają również scenarzyści (najczęściej nie najwyższej klasy) filmowych horrorów czy thrillerów. Czy za przekonaniem o „diabelskiej godzinie” stoją poważne racje teologiczne?
Szatan istnieje naprawdę
O tym, że szatan istnieje naprawdę i działa na zgubę wierzących w Chrystusa, chrześcijanie byli pewni od początków Kościoła. Za dowód służyć mogą liczne fragmenty Nowego Testamentu.
Ewangelie utożsamiają szatana z nieprzyjacielem, który zasiewa chwast na polu (zob. Mt …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
CUDOWNY MEDALIK
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
''(...)Możecie się zabezpieczyć, aby uniemożliwić swoje lub innych wieczne potępienie, oddając siebie, swoją wolną wolę, wolę osób bliskich i znajomych do Dyspozycji Trójcy Świętej przez Niepokalaną. Ratujecie od piekła siebie samych i osoby, które oddaliście, które powierzyliście na wieki w Bożą Niewolę.(...)''
Żywy Płomień 26 września BÓG OJCIEC przekaz nr 1122
Żywy Płomień 26 września BÓG OJCIEC przekaz nr 1122
JEZUSMOIMPANEM
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
MEDALIK ŚW. BENEDYKTA
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
''(...)O tym, że szatan istnieje naprawdę i działa na zgubę wierzących w Chrystusa, chrześcijanie byli pewni od początków Kościoła. Za dowód służyć mogą liczne fragmenty Nowego Testamentu.
Ewangelie utożsamiają szatana z nieprzyjacielem, który zasiewa chwast na polu (zob. Mt 13, 39) albo też wykrada z serc ludzkich ziarno słowa Bożego (por. Mk 4, 15). W Pierwszym Liście św. Jana znajduje się …Więcej
''(...)O tym, że szatan istnieje naprawdę i działa na zgubę wierzących w Chrystusa, chrześcijanie byli pewni od początków Kościoła. Za dowód służyć mogą liczne fragmenty Nowego Testamentu.
Ewangelie utożsamiają szatana z nieprzyjacielem, który zasiewa chwast na polu (zob. Mt 13, 39) albo też wykrada z serc ludzkich ziarno słowa Bożego (por. Mk 4, 15). W Pierwszym Liście św. Jana znajduje się mocne zdanie: „Syn Boży ukazał się po to, aby zniszczyć dzieła diabła” (1 J 3, 8).(...)''
Ewangelie utożsamiają szatana z nieprzyjacielem, który zasiewa chwast na polu (zob. Mt 13, 39) albo też wykrada z serc ludzkich ziarno słowa Bożego (por. Mk 4, 15). W Pierwszym Liście św. Jana znajduje się mocne zdanie: „Syn Boży ukazał się po to, aby zniszczyć dzieła diabła” (1 J 3, 8).(...)''
MEDALIK ŚW. BENEDYKTA
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
''(...)W XIX w. wiara w „diabelską nocną porę” bądź „szatańską godzinę” była już jednak raczej elementem folkloru, a nie akademickich dysput teologicznych. Mimo to kaznodzieje zalecali czasem chrześcijanom cierpiącym na bezsenność zmówienie około trzeciej nad ranem modlitwy „na ochronę duszy”.
Koncept odżył w XX w. jako element kultury popularnej oraz w literaturze dewocyjnej. Jednocześnie – …Więcej
''(...)W XIX w. wiara w „diabelską nocną porę” bądź „szatańską godzinę” była już jednak raczej elementem folkloru, a nie akademickich dysput teologicznych. Mimo to kaznodzieje zalecali czasem chrześcijanom cierpiącym na bezsenność zmówienie około trzeciej nad ranem modlitwy „na ochronę duszy”.
Koncept odżył w XX w. jako element kultury popularnej oraz w literaturze dewocyjnej. Jednocześnie – wedle badań przeprowadzanych w różnych krajach świata – coraz mniej chrześcijan skłonnych było przyjmować istnienie szatana.
Błogosławiony papież Paweł VI uznał to za wielkie niebezpieczeństwo. W swym przemówieniu podczas audiencji generalnej 15 listopada 1972 r. powiedział m.in.:
Zło nie jest jedynie brakiem, jest działaniem żywej istoty, duchowej, przewrotnej i demoralizującej. Przerażająca, tajemnicza i straszna to rzeczywistość. Oddalają się od Biblii i Kościoła wszyscy, którzy nie chcą uznać jego istnienia […] lub którzy je tłumaczą jako pseudorzeczywistość, wytwór umysłu dla personifikowania nieznanych przyczyn naszych cierpień.(...)''
Koncept odżył w XX w. jako element kultury popularnej oraz w literaturze dewocyjnej. Jednocześnie – wedle badań przeprowadzanych w różnych krajach świata – coraz mniej chrześcijan skłonnych było przyjmować istnienie szatana.
Błogosławiony papież Paweł VI uznał to za wielkie niebezpieczeństwo. W swym przemówieniu podczas audiencji generalnej 15 listopada 1972 r. powiedział m.in.:
Zło nie jest jedynie brakiem, jest działaniem żywej istoty, duchowej, przewrotnej i demoralizującej. Przerażająca, tajemnicza i straszna to rzeczywistość. Oddalają się od Biblii i Kościoła wszyscy, którzy nie chcą uznać jego istnienia […] lub którzy je tłumaczą jako pseudorzeczywistość, wytwór umysłu dla personifikowania nieznanych przyczyn naszych cierpień.(...)''