Strój wkładany codziennie przez kobiety nie różnił się specjalnie od tego noszonego przez mężczyzn. Również one nosiły tuniki oraz spodnie, które szyto z wełny, lnu lub jedwabiu. Tunika była jednak większa i posiadała więcej zdobień niż w przypadku męskiej garderoby. Każda z pań mogła sporządzić w szacie wierzchniej specjalny fartuch, który znacznie ułatwiał wykonywanie codziennych domowych prac – szata nie wiła się pod nogami.
Frędzle (cicit) sporządzane były ze względu na specjalny nakaz zapisany w Księdze Powtórzonego Prawa (Pwt 12,22). Każdy Izraelita musiał wykonać je według specjalnych wytycznych zawartych w tej księdze Starego Testamentu. Co prawda późniejsze źródła żydowskie podają, że zwyczaj ten ulegał powolnej transformacji, ale jego sens pozostał niezmienny: frędzle miały przypominać pobożnym żydom o Bożej obecności i ich przynależności do Stwórcy. Prawo nie przewidywało, jaką długość posiadać mają owe końce u szat, stąd co bardziej zamożni żydzi sporządzali sobie frędzle …Więcej