Franciscus: Kardinaal Sarah is "verbitterd" en Aartsbisschop Gänswein "heeft me gekwetst".

Aartsbisschop Georg Gänswein "deed een aantal zeer moeilijke dingen tegen mij", beweert de wraakzuchtige Franciscus in zijn interviewboek 'El Sucesor'.

Zijn voorbeeld: Toen hij een hoofd van een Vaticaanse afdeling, wiens naam hij niet noemt, verving, leidde de beslissing tot controverse: "Te midden van al het lawaai nam de secretaris het initiatief om hem mee te nemen naar Benedictus, omdat deze persoon hem wilde begroeten. Omdat de gepensioneerde paus erg vriendelijk was, accepteerde hij dat".

Het probleem was dat "de foto van deze ontmoeting werd verspreid, alsof Benedictus op mijn beslissing had gereageerd". Franciscus klaagt dat "het eerlijk gezegd niet juist was". Maar het is niet eerlijk om Gänswein de schuld te geven, want hij was de secretaris van Benedictus XVI en had de professionele plicht om het verzoek door te sturen naar zijn superieur.

Het lijkt erop dat deze zaak niet gaat over het "hoofd van een Vaticaanse afdeling", maar over Monseigneur Livio Melina, voorzitter van het Johannes Paulus II Instituut voor het Gezin in Rome, een jarenlange medewerker en persoonlijke vriend van Ratzinger, die door Franciscus werd ontslagen omdat hij competent was en weigerde de waarheid afhankelijk te maken van de politiek. Het ontslag van Melina viel direct terug op Ratzinger, omdat hij hem persoonlijk bij het Johannes Paulus II Instituut had gewild.

Gevraagd naar de boeken die rond de begrafenis van ex-Benedictus XVI zijn gepubliceerd, antwoordde Franciscus dat "ze me veel pijn hebben gedaan". Blijkbaar heeft Franciscus het over het boek "Alleen de waarheid" van Monseigneur Gänswein.

Franciscus staat erom bekend dingen te emotioneren en persoonlijk op te vatten.

[Gänswein] "heeft me op mijn kop gezet door dingen te zeggen die niet waar zijn; het is erg triest," jammert Franciscus. In feite schrijft Gänswein in zijn boek op een zeer onderdanige manier over Franciscus en noemt hij slechts kleine spanningen tussen Franciscus en Benedictus. Maar Franciscus interpreteert dit als een vermeend "gebrek aan nobelheid en menselijkheid" - en reageert met een echt gebrek aan nobelheid en menselijkheid.

Hij spreekt ook slecht over kardinaal Robert Sarah, die hij "een goede man" en "een man van gebed" noemt, om vervolgens te beweren dat hij "gemanipuleerd is door separatistische groepen", waarmee hij impliceert dat Sarah een idioot is.

Maar Franciscus' woede op Sarah is nog lang niet voorbij: "Soms heb ik de indruk dat het werken in de Romeinse Curie hem een beetje bitter heeft gemaakt." Opnieuw projecteert de sentimentele Franciscus zijn eigen negatieve gevoelens op anderen.

Hij geeft toe dat hij nooit met Benedictus XVI heeft gesproken over de beslissing om het motu proprio Summorum Pontificum te liquideren.

AI-vertaling