REWOLUCJA duszpasterska
Rewolucja duszpasterska Data publikacji: 2017-01-15 07:00 Data aktualizacji: 2017-01-15 08:56:00 Źródło: PCh TV Od ponad pięćdziesięciu lat można zauważyć, że pojęcie „duszpasterstwo” stało się …Więcej
Rewolucja duszpasterska
Data publikacji: 2017-01-15 07:00
Data aktualizacji: 2017-01-15 08:56:00
Źródło: PCh TV
Od ponad pięćdziesięciu lat można zauważyć, że pojęcie „duszpasterstwo” stało się najczęściej używanym, a wręcz nadużywanym terminem w życiu Kościoła. Początek tego zjawiska wiąże się z ostatnim soborem powszechnym, który z woli papieży Jana XXIII i Pawła VI został zaplanowany, określony i zrealizowany pod hasłem „duszpasterstwa”. Określenie „duszpasterski” oznaczało, że sobór nie zamierzał formalnie proponować nowych definicji dogmatycznych ani ostatecznych nauk i rzeczywiście tego nie uczynił.
Zaproponował natomiast nauki o charakterze przeważnie duszpasterskim, to znaczy wyjaśnienia wiary, zasady dyscyplinarne i metody działania Kościoła, dostosowane do tych okoliczności dziejowych i kulturowych, w jakich żyli ludzie w latach sześćdziesiątych XX wieku. Oznacza to, że nauki o charakterze duszpasterskim są otwarte na dalsze uzupełnienia, wyjaśnienia i zmiany, tak samo jak …Więcej
Data publikacji: 2017-01-15 07:00
Data aktualizacji: 2017-01-15 08:56:00
Źródło: PCh TV
Od ponad pięćdziesięciu lat można zauważyć, że pojęcie „duszpasterstwo” stało się najczęściej używanym, a wręcz nadużywanym terminem w życiu Kościoła. Początek tego zjawiska wiąże się z ostatnim soborem powszechnym, który z woli papieży Jana XXIII i Pawła VI został zaplanowany, określony i zrealizowany pod hasłem „duszpasterstwa”. Określenie „duszpasterski” oznaczało, że sobór nie zamierzał formalnie proponować nowych definicji dogmatycznych ani ostatecznych nauk i rzeczywiście tego nie uczynił.
Zaproponował natomiast nauki o charakterze przeważnie duszpasterskim, to znaczy wyjaśnienia wiary, zasady dyscyplinarne i metody działania Kościoła, dostosowane do tych okoliczności dziejowych i kulturowych, w jakich żyli ludzie w latach sześćdziesiątych XX wieku. Oznacza to, że nauki o charakterze duszpasterskim są otwarte na dalsze uzupełnienia, wyjaśnienia i zmiany, tak samo jak …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Quas Primas
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
A tak po prawdzie, to dzisiejsze reakcje na OGROMNY kryzys w Kościele są o całe 50 lat za późno! Trzeba było wspierać ABP Marcela Lefebvr'e, kiedy odważnie i głośno wskazywał na liberalnych katolików, na żydomasonerię wewnątrz Kościoła, na DETRONIZACJĘ Chrystusa. Gdzie byli wtedy ci, którzy zdecydowali się teraz zawalczyć o Kościół? Czy stanęli po stronie Arcybiskupa Lefebvr'e, czy w …Więcej
A tak po prawdzie, to dzisiejsze reakcje na OGROMNY kryzys w Kościele są o całe 50 lat za późno! Trzeba było wspierać ABP Marcela Lefebvr'e, kiedy odważnie i głośno wskazywał na liberalnych katolików, na żydomasonerię wewnątrz Kościoła, na DETRONIZACJĘ Chrystusa. Gdzie byli wtedy ci, którzy zdecydowali się teraz zawalczyć o Kościół? Czy stanęli po stronie Arcybiskupa Lefebvr'e, czy w posłuszeństwie papieżowi przyglądali się cicho, jak niszczą nie tylko Abp-a i Jego Bractwo, ale przede wszystkim Kościół i Jego doktrynę.
Pewnie, że lepiej późno niż wcale, ale teraz jest dużo trudniej.
Pewnie, że lepiej późno niż wcale, ale teraz jest dużo trudniej.
Quas Primas
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
"Posłuchajmy jeszcze św. Grzegorza Wielkiego: „Nie powinniśmy się zbytnio przyzwyczajać do naszego ziemskiego wygnania; wygody tego życia nie powinny prowadzić nas do zapomnienia naszej prawdziwej ojczyzny, aby nasza dusza nie stała się ospała pośród tych wygód. Z tego powodu Bóg łączy swoje dary z karami, aby wszystko to, co sprawia nam przyjemność na tym świecie, stało się dla nas gorzkie, …Więcej
"Posłuchajmy jeszcze św. Grzegorza Wielkiego: „Nie powinniśmy się zbytnio przyzwyczajać do naszego ziemskiego wygnania; wygody tego życia nie powinny prowadzić nas do zapomnienia naszej prawdziwej ojczyzny, aby nasza dusza nie stała się ospała pośród tych wygód. Z tego powodu Bóg łączy swoje dary z karami, aby wszystko to, co sprawia nam przyjemność na tym świecie, stało się dla nas gorzkie, oraz aby zapalił się w duszy ten ogień, który popycha nas wciąż na nowo do pragnienia rzeczy niebieskich i pomaga nam podążać ku nim. Ogień ten przyjemnie nas pali, słodko nas krzyżuje i radośnie nas zasmuca”.
4 więcej komentarzy od Quas Primas
Quas Primas
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Tak właśnie czynią dzisiejsi pasterze. Służą światu, a NIE Bogu.
-----------------------------------------------------------------
„Nadzór nad stadem pozbawiony jest pasterskiej troski, podwładni nie mogą poznać światła prawdy, sprawy ziemskie zaprzątają umysł pasterzy, kurz wzniecony przez wicher pokus oślepia oczy Kościoła. (…) Gdy wobec grzeszącego nie zastosuje się twardej nagany i okazuje …Więcej
Tak właśnie czynią dzisiejsi pasterze. Służą światu, a NIE Bogu.
-----------------------------------------------------------------
„Nadzór nad stadem pozbawiony jest pasterskiej troski, podwładni nie mogą poznać światła prawdy, sprawy ziemskie zaprzątają umysł pasterzy, kurz wzniecony przez wicher pokus oślepia oczy Kościoła. (…) Gdy wobec grzeszącego nie zastosuje się twardej nagany i okazuje się miękką życzliwość, to tak jakby podkładało mu się poduszeczki pod łokcie i poduszkę pod głowę, aby wygodnie leżał w grzechu i nie potrząsnęła nim ostra nagana”.
(św. Grzegorz Wielki)
-----------------------------------------------------------------
„Nadzór nad stadem pozbawiony jest pasterskiej troski, podwładni nie mogą poznać światła prawdy, sprawy ziemskie zaprzątają umysł pasterzy, kurz wzniecony przez wicher pokus oślepia oczy Kościoła. (…) Gdy wobec grzeszącego nie zastosuje się twardej nagany i okazuje się miękką życzliwość, to tak jakby podkładało mu się poduszeczki pod łokcie i poduszkę pod głowę, aby wygodnie leżał w grzechu i nie potrząsnęła nim ostra nagana”.
(św. Grzegorz Wielki)
Quas Primas
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
O czym zapomnieli posoborowi kapłani.
---------------------------------------------------------
„Kościół święty nie wybiera na przewodników dusz tych, którzy są doświadczeni w sprawach ziemskich, lecz raczej tych, którzy są doświadczeni w życiu duchowym. Do świata przynależą ci, którzy zajmują się zewnętrznym sukcesem, na drugim miejscu stawiając dążenie do rzeczy niebieskich. Dobry duszpasterz …Więcej
O czym zapomnieli posoborowi kapłani.
---------------------------------------------------------
„Kościół święty nie wybiera na przewodników dusz tych, którzy są doświadczeni w sprawach ziemskich, lecz raczej tych, którzy są doświadczeni w życiu duchowym. Do świata przynależą ci, którzy zajmują się zewnętrznym sukcesem, na drugim miejscu stawiając dążenie do rzeczy niebieskich. Dobry duszpasterz musi się starać, aby przekazać swoim wiernym rzeczy niebieskie, a nie ziemskie, nie rzeczy przemijające, lecz wieczne. Posługa kapłańska jest pośród licznych zadań Kościoła posługą zbawienia. Jednak kiedy ta posługa jest powierzona osobom ślepym z powodu ignorancji, osobom uczonym, lecz pozbawionym wiary bądź osobom oddanym sprawom ziemskim, to jak mogą one prowadzić dusze?”
---------------------------------------------------------
„Kościół święty nie wybiera na przewodników dusz tych, którzy są doświadczeni w sprawach ziemskich, lecz raczej tych, którzy są doświadczeni w życiu duchowym. Do świata przynależą ci, którzy zajmują się zewnętrznym sukcesem, na drugim miejscu stawiając dążenie do rzeczy niebieskich. Dobry duszpasterz musi się starać, aby przekazać swoim wiernym rzeczy niebieskie, a nie ziemskie, nie rzeczy przemijające, lecz wieczne. Posługa kapłańska jest pośród licznych zadań Kościoła posługą zbawienia. Jednak kiedy ta posługa jest powierzona osobom ślepym z powodu ignorancji, osobom uczonym, lecz pozbawionym wiary bądź osobom oddanym sprawom ziemskim, to jak mogą one prowadzić dusze?”
Quas Primas
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
"W czasach posoborowych pojęcie duszpasterstwa stało się niemal wszechobecne, często jako rodzaj panaceum i środek na usprawiedliwienie nawet doktrynalnych, moralnych i liturgicznych odstępstw, co jest z pewnością sprzeczne z pierwotnym oczekiwaniem papieży soboru oraz większości ojców soborowych. Kapłani pragnący zniszczyć czystość wiary katolickiej i sakralność liturgiczną stosowali i wciąż …Więcej
"W czasach posoborowych pojęcie duszpasterstwa stało się niemal wszechobecne, często jako rodzaj panaceum i środek na usprawiedliwienie nawet doktrynalnych, moralnych i liturgicznych odstępstw, co jest z pewnością sprzeczne z pierwotnym oczekiwaniem papieży soboru oraz większości ojców soborowych. Kapłani pragnący zniszczyć czystość wiary katolickiej i sakralność liturgiczną stosowali i wciąż stosują pojęcie duszpasterstwa jako tarczę obronną, aby móc bezkarnie niszczyć przejrzystą wiarę prostych ludzi."
Quas Primas
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Każda REWOLUCJA...... KAŻDA .... NISZCZY porządek boski, Nie ma dobrych rewolucji!
Może być kontrrewolucja i tę próbują podejmować katoliccy biskupi...
Niech Bóg im błogosławi.
-----------------------------------------------
"Od ponad pięćdziesięciu lat można zauważyć, że pojęcie „duszpasterstwo” stało się najczęściej używanym, a wręcz nadużywanym terminem w życiu Kościoła. Początek tego zjawiska …Więcej
Każda REWOLUCJA...... KAŻDA .... NISZCZY porządek boski, Nie ma dobrych rewolucji!
Może być kontrrewolucja i tę próbują podejmować katoliccy biskupi...
Niech Bóg im błogosławi.
-----------------------------------------------
"Od ponad pięćdziesięciu lat można zauważyć, że pojęcie „duszpasterstwo” stało się najczęściej używanym, a wręcz nadużywanym terminem w życiu Kościoła. Początek tego zjawiska wiąże się z ostatnim soborem powszechnym, który z woli papieży Jana XXIII i Pawła VI został zaplanowany, określony i zrealizowany pod hasłem „duszpasterstwa”. Określenie „duszpasterski” oznaczało, że sobór nie zamierzał formalnie proponować nowych definicji dogmatycznych ani ostatecznych nauk i rzeczywiście tego nie uczynił."
Może być kontrrewolucja i tę próbują podejmować katoliccy biskupi...
Niech Bóg im błogosławi.
-----------------------------------------------
"Od ponad pięćdziesięciu lat można zauważyć, że pojęcie „duszpasterstwo” stało się najczęściej używanym, a wręcz nadużywanym terminem w życiu Kościoła. Początek tego zjawiska wiąże się z ostatnim soborem powszechnym, który z woli papieży Jana XXIII i Pawła VI został zaplanowany, określony i zrealizowany pod hasłem „duszpasterstwa”. Określenie „duszpasterski” oznaczało, że sobór nie zamierzał formalnie proponować nowych definicji dogmatycznych ani ostatecznych nauk i rzeczywiście tego nie uczynił."