''Dalej ludzie przewrotnego serca. Chociaż ten i ów skutkiem nieprawości nie traci wiary zupełnie, jednak serce pozostaje tak przewrotne, tak pełne złości, taką napełnione nienawiścią ku Bogu, że nic słuchać nie chce o nawróceniu się; że woli być potępion, woli być w piekle, aniżeli w Niebie zbawionym. Niemało takich ludzi, a raczej czartów w ludzkiej postaci, wydała we Francyi wielka rewolucya …Więcej
''Dalej ludzie przewrotnego serca. Chociaż ten i ów skutkiem nieprawości nie traci wiary zupełnie, jednak serce pozostaje tak przewrotne, tak pełne złości, taką napełnione nienawiścią ku Bogu, że nic słuchać nie chce o nawróceniu się; że woli być potępion, woli być w piekle, aniżeli w Niebie zbawionym.
Niemało takich ludzi, a raczej czartów w ludzkiej postaci, wydała we Francyi wielka rewolucya. Byli to najwścieklejsi nieprzyjaciele Boga i Kościoła; na samo wspomnienie Boga wpadali w złość i szaleństwo. A i teraz, czyście nie słyszeli może takiej lub podobnej mowy?: „Nie przebaczę, nie odpuszczę, choćbym był potępion.” Choćbym miał być potępion, nie daruję, — tej a tej osoby nie opuszczę. . .“
Nie słyszeliście mowy: „Wolę iść do piekła, niż zaprzestać pijaństwa, niż oddać krzywdę, niż się tego a tego grzechu wyspowiadać? Co za mowy! Są to mowy takich, co umyślnie, z rozmysłem wszelkim chcą wytrwać, chcą żyć i umierać w zatwardziałości, w niepokucie, w grzechach.''
,,Do takich należą, i ci, co się pozornie tylko z Panem Bogiem jednają. Niejeden grzesznik przyjmuje na śmiertelnej pościeli Sakramenty św., lecz poniekąd tylko z musu, dlatego i że go jakoś wstyd, albo że go o to proszą żona, dzieci, sąsiedzi, przyjaciele. Tacy ludzie, co tylko dla względów i widoków pobocznych, co dla oka ludzkiego, co bez żalu i postanowienia poprawy spowiadają się i Pana …Więcej
,,Do takich należą, i ci, co się pozornie tylko z Panem Bogiem jednają. Niejeden grzesznik przyjmuje na śmiertelnej pościeli Sakramenty św., lecz poniekąd tylko z musu, dlatego i że go jakoś wstyd, albo że go o to proszą żona, dzieci, sąsiedzi, przyjaciele. Tacy ludzie, co tylko dla względów i widoków pobocznych, co dla oka ludzkiego, co bez żalu i postanowienia poprawy spowiadają się i Pana Jezusa przyjmują: tacy umierają w umyślnej niepokucie, w umyślnej zatwardziałości. Na pozór wszystkość dzieje się tam pięknie, ślicznie; żona, dzieci, krewieństwo cieszą się i dziękują Bogu, że chory umarł zaopatrzony w Sakramenty św. Ach, cóż po tym, kiedy ci grzesznicy dopuszczają się ciężkiego grzechu przeciw Duchowi świętemu. Powiem nawet więcej, tacy gorsi od tych, co wprost nie chcą przyjąć Sakramentów św., co je odrzucają od siebie, co nimi gardzą. Gorsi, albowiem w ostatniej jeszcze godzinie dopuszczają się szkaradnej obłudy, dopuszczają się straszliwego — świętokradztwa.''
,,Nie przydawajcie grzechu do grzechu w tym nieszczęsnym może omamieniu, że Bóg największego grzesznika przyjmuje do Łaski Swojej. Pamiętajcie, że Pan Bóg nie tylko nieskończenie Miłosierny Jest, lecz i nieskończenie Sprawiedliwy. Gdy się skończy czas Łaski, gdy się dopełni miarka nieprawości: Pan Bóg opuszcza grzesznika, i grzesznik zgubiony bez ratunku.''
