Kaznodzieja wybitny - śp. Ks. Julian Michalec (1922-1988), audio
Ks. prof. Julian Michalec (1922-1988)→ to jedna z postaci wielce zasłużonych dla Wrocławia. Kapłan Diecezji Przemyskiej, przybył do Wrocławia w 1962 roku i tutaj pozostał. Wiele dobra czynił przez wygłaszane kazania – cenione przez inteligencję i ludzi prostych. Swoją służbę kaznodziejską pełnił przede wszystkim we wrocławskiej katedrze oraz w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny na Piasku, gdzie przez kilkanaście lat był proboszczem. Należał do grona kapłanów, którzy – jak przystało na duchownych rzymskokatolickich – cenią wiedzę i wykształcenie, a bogactwa rozumu oddają na służbę Prawdzie.
.
Cztery fragmenty Pisma Świętego zdają się być szczególnie adekwatne do kaznodziejskiej służby Ks. Juliana Michalca: pierwszy – z Księgi Przysłów; drugi – z Mądrości Syracha; trzeci – z Księgi Mądrości; czwarty – z Listu św. Pawła do Rzymian:
„Język prawego jest srebrem wybornym,
a serce złych mało co warte.
Wargi sprawiedliwego prowadzą wielu,
lecz głupcy umrą z nierozsądku” (Prz 10, 20-21).
„Synu, od młodości swej staraj się o naukę,
a będziesz ją nabywał aż do siwizny” (Syr 18).
„Wargi kapłana bowiem powinny strzec wiedzy, a wtedy pouczenia będą szukali u niego, bo jest on wysłannikiem Pana Zastępów” (Ml 2, 7).
„A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (Rz 12, 1-2).
.
Na początku lat 90. ubiegłego wieku, w pierwszych trzech latach mojego kapłaństwa, kiedy służyłem w Parafii pw. św. Michała we Wrocławiu, odwiedzała mnie raz po raz – już śp. – pani Felicja Nowakowska, gorliwa dusza katolicka, koleżanka mojej cioci, Jadwigi Kaglik. Od pani Felicji otrzymałem m.in. kilka kaset z nagraniami kazań Ks. prof. Juliana Michalca. Pochodzą one najprawdopodobniej z lat 70. XX wieku. Precyzyjne datowanie jest w tym przypadku poza moimi możliwościami.
Nowe środki techniczne dają możliwość rozprzestrzeniania dobra. I tak być powinno albowiem, jak pisał św. Tomasz z Akwinu: Bonum est diffusivum sui (dobro jest rozlewne, dobro udziela się z samej swej natury). Konwersją nagrań i przygotowaniem ich do publikacji w internecie zajął się Marek Bałemba. Jeśli wolno przypuszczać, są to pierwsze nagrania archiwalne kazań Ks. Michalca upubliczniane w internecie.
Wyrażam nieśmiałą nadzieję, że te nagrania przyniosą niemały pożytek duchowy dzisiejszym słuchaczom i sprawią szczególną radość wrocławianom oraz tym wszystkim, którzy przed kilkudziesięciu laty słuchali Księdza Profesora z pasją i mądrością przemawiającego z ambony.
Pierwsze kazanie już jest dostępne – niech posłuży za zwiastun. Kolejne w przygotowaniu – odnośniki będę umieszczał stopniowo tutaj:
sacerdoshyacinthus.wordpress.com/…/ks-prof-julian-…
Zapraszam szczególnie wrocławian, choć nie tylko: podzielmy się między sobą wiadomością o tych cennych archiwalnych nagraniach.
Dobrze jest cieszyć się z dobra, które czynią inni.
Całość czytajmy tutaj:
sacerdoshyacinthus.wordpress.com/…/ks-prof-julian-…
.
Cztery fragmenty Pisma Świętego zdają się być szczególnie adekwatne do kaznodziejskiej służby Ks. Juliana Michalca: pierwszy – z Księgi Przysłów; drugi – z Mądrości Syracha; trzeci – z Księgi Mądrości; czwarty – z Listu św. Pawła do Rzymian:
„Język prawego jest srebrem wybornym,
a serce złych mało co warte.
Wargi sprawiedliwego prowadzą wielu,
lecz głupcy umrą z nierozsądku” (Prz 10, 20-21).
„Synu, od młodości swej staraj się o naukę,
a będziesz ją nabywał aż do siwizny” (Syr 18).
„Wargi kapłana bowiem powinny strzec wiedzy, a wtedy pouczenia będą szukali u niego, bo jest on wysłannikiem Pana Zastępów” (Ml 2, 7).
„A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (Rz 12, 1-2).
.
Na początku lat 90. ubiegłego wieku, w pierwszych trzech latach mojego kapłaństwa, kiedy służyłem w Parafii pw. św. Michała we Wrocławiu, odwiedzała mnie raz po raz – już śp. – pani Felicja Nowakowska, gorliwa dusza katolicka, koleżanka mojej cioci, Jadwigi Kaglik. Od pani Felicji otrzymałem m.in. kilka kaset z nagraniami kazań Ks. prof. Juliana Michalca. Pochodzą one najprawdopodobniej z lat 70. XX wieku. Precyzyjne datowanie jest w tym przypadku poza moimi możliwościami.
Nowe środki techniczne dają możliwość rozprzestrzeniania dobra. I tak być powinno albowiem, jak pisał św. Tomasz z Akwinu: Bonum est diffusivum sui (dobro jest rozlewne, dobro udziela się z samej swej natury). Konwersją nagrań i przygotowaniem ich do publikacji w internecie zajął się Marek Bałemba. Jeśli wolno przypuszczać, są to pierwsze nagrania archiwalne kazań Ks. Michalca upubliczniane w internecie.
Wyrażam nieśmiałą nadzieję, że te nagrania przyniosą niemały pożytek duchowy dzisiejszym słuchaczom i sprawią szczególną radość wrocławianom oraz tym wszystkim, którzy przed kilkudziesięciu laty słuchali Księdza Profesora z pasją i mądrością przemawiającego z ambony.
Pierwsze kazanie już jest dostępne – niech posłuży za zwiastun. Kolejne w przygotowaniu – odnośniki będę umieszczał stopniowo tutaj:
sacerdoshyacinthus.wordpress.com/…/ks-prof-julian-…
Zapraszam szczególnie wrocławian, choć nie tylko: podzielmy się między sobą wiadomością o tych cennych archiwalnych nagraniach.
Dobrze jest cieszyć się z dobra, które czynią inni.
Całość czytajmy tutaj:
sacerdoshyacinthus.wordpress.com/…/ks-prof-julian-…