Ewangelia(J 2,13-22) 09.11.2023
Święto rocznicy poświęcenia
Bazyliki Laterańskiej
Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie, oraz siedzących za stołami bankierów.

Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: „Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska”.

Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: „Gorliwość o dom Twój pożera Mnie”. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: „Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?”.

Jezus dał im taką odpowiedź: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo”. Powiedzieli do Niego Żydzi: „Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?”.

On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy zatem zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus. Oto Słowo Pańskie .

Komentarz.

Wyrzucając przekupniów ze świątyni, Pan Jezus daje nam lekcję szacunku do domu Bożego.

Świątynia jest taką wartością, której trzeba strzec, o którą trzeba się troszczyć, której nam nie wolno bezcześcić.

Im większa nasza miłość do Boga, tym większy szacunek do tego, co jest Jego.

Są różne miejsca, które mogą nam służyć do handlu, spotkań czy rekreacji. Świątynia to miejsce celebracji miłości Boga do człowieka.

Ks. Tomasz Białoń.