[Nie uprzedzając wyniku badań Garabandalskich Objawień Maryjnych przez specjalnie powołaną komisję kościelną należy podkreślić, że bł. Ojciec Pio uważał objawienia Matki Bożej z góry Karmel za prawdziwe, podobnie jak Marta Robin, znana mistyczka francuska i bł. Matka Teresa z Kalkuty.]
18 października 1961 r. Matka Boża powiedziała do Conchity, że: „Jeśli ludzkość nie poprawi się, nadejdzie Sąd Boży i będzie on wielki”.

Prawdziwość dokumentu Łucji potwierdza Ojciec Augustinez Fastez. Treść tej rozmowy została opublikowana w czerwcu 1959 r. z załączeniem imprimatur Kościoła w przeglądzie "Fatima Findiga", a później w "In Coore de Maria".
"- Przynoszę wam wielkie posłanie z Fatima -pisze po powrocie O. Augustinez Fastez - Ojciec św. pozwo-lił mi odwiedzić Łucję (obecnie Karmelitankę Bosą, Coimbre - Portugalia). Przyjęła mnie pełna smutku i bardzo zmartwiona. Powiedziała mi: - Ojcze - Matka Najświętsza jest bardzo zmatrwio-na, rozżalona, że tak zlekceważono Jej orędzie z maja 1917 r. Ani źli, ani dobrzy ludzie nie liczą się z Nią. Dobrzy idą dalej swoją drogą, nie przejmując się i nie wypełniają niebieskich rozkazów. Źli idą szeroką drogą zatracenia, nie dbając o kary, które im grożą. Ojcze -proszę mi wierzyć - Bóg wkrótce spuści karę na świat. Kara jest tuż. Przyjdzie naprawdę niedługo. Czy może Ojciec wyobrazić sobie, ile dusz pójdzie dopiekła. A stanie się tak, jeśli ludzkość nie będzie się modliła, ani nie będzie odprawiać pokuty. Oto powód smutku Najświętszej Panny. - Ojcze proszę powiedzieć wszystko - że Matka Boska powiedziała mi kilka razy: wiele narodów zginie z oblicza ziemi. Że szatan rozpoczyna decydującą bitwę przeciw Matce Bożej - przez upadek ducha religijnego i kapłańskiego, co najbardziej boli Serce Marii i Jezusa. Wie on dobrze, że na skutek wzniosłych powołań kapłani wiele dusz pociągną dopiekła. Mamy zaledwie tyle czasu, by zdążyć powstrzymać karę nieba. Szatan chce opanować dusze poświęcone Bogu, próbuje zepsuć je, a przez to doprowadzić inne dusze do kompletnego zatwardzenia. Używa wszelkich podstępów, podsuwając przekonanie, że doskonalenie życia duchowego zawsze można odłożyć na później. Stąd u wielu ludzi jałowość życia wewnętrznego i oziębłość, gdy chodzi o odmówienie sobie światowych rozkoszy i pełne oddanie się Bogu. Proszę powiedzieć Ojcze, że te rzeczy uświęciły Hiacyn-tę i Franciszka - widok Boleści Matki Bożej i wizja piekła. Matka Boża jest jakby pomiędzy dwoma miecza-mi. Z jednej strony widzi ludzkość oporną i obojętną wo-bec zagrażającej jej kary, a z drugiej strony widzi nas lekceważących sakramenty i niedoceniających także kary, która się zbliża. Trwamy w niedowiarstwie, zmysłowości, materializmie. Matka Najświętsza powiedziała mi: - Zbliżamy się ku czasom ostatecznym - szatan stanął już do ostatecznej, czyli rozstrzygającej walki, z któ-rej jedno z dwojga - albo wyjdzie zwycięsko, albo poniesie klęskę. Będziemy albo z Bogiem, albo z Szata-nem. Wielkim środkiem ratunku danym światu jest różaniec św. i nabożeństwo do Niepokalanego Serca Jezusa, to nie znaczy iż innych ratunków nie będzie. Następnie powiedziała mi: - Wyczerpawszy inne, przez ludzi niecodzienne środki da nam jeszcze z drżeniem ostatnią kotwicę ratunku - będzie nią Najświętsza Dziewica we własnej osobie - cud Jej łez i orędzie przekazywane przez osoby Bogu po-święcone, rozsiane po całym świecie. Powiedziała mi, że jeśli tego nie usłuchamy i będziemy dalej obrażać Boga, nie będzie już dla nas przebaczenia. Ojcze, trzeba, abyśmy jak najprędzej zdali sobie sprawę ze strasznej prawdy. Nie chcemy serc ludzkich napeł-niać trwogą, to tylko naglące przywołanie do rzeczywistości. Odkąd Matka Najświętsza nadała modlitwie różańcowej tak wielką skuteczność, nie ma zagadnień material-nych, duchowych, narodowych, międzynarodowych, które by przez różaniec i ofiary nie dały się rozwiązać. Odmówienie różańca z miłością oraz oddaniem otrze wiele łez, pocieszy Jej Niepokalane Serce. Dano nam dwa najskuteczniejsze środki: modlitwa i wszelkiego rodzaju ofiary. Szatan czyni wszystko, aby nas odciągnąć od modlitwy i odebrać jej potrzebę. Albo zbawimy się, albo będziemy potępieni. Dlatego Ojcze trzeba powiedzieć każdemu, aby nie czekał na na-woływania Ojca św., biskupów, proboszczów, ani swoich przełożonych. Przyszedł czas, aby każdy z własnej inicjatywy pełnił dobre uczynki i zmienił swój sposób życia - na zgodny z życzeniami Matki Bożej."

Komunikat Metropolity Krakowskiego w sprawie kary suspensy wobec ks. Piotra Natanka

Komunikat Arcybiskupa Metropolity Krakowskiego w sprawie sankcji kanonicznych podjętych wobec ks. Piotra Natanka

Zwracam się do Was, drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie, z trudną, ale równocześnie ważną wiadomością. Jako biskup Kościoła Krakowskiego, w poczuciu odpowiedzialności za Jego jedność, jak też za prawdę i wiarygodność przekazywanej w nim Ewangelii Jezusa Chrystusa, zmuszony byłem podjąć zasadnicze decyzje wobec kapłana naszej archidiecezji ks. dr. hab. Piotra Natanka i ukarać go suspensą, zgodnie z przepisem Kodeksu Prawa Kanonicznego (kan. 1371, 2º). Oznacza to, że ks. P. Natanek nie może sprawować żadnych czynności kapłańskich ani wykonywać władzy rządzenia.

Decyzja ta została podjęta po zignorowaniu przez ks. P. Natanka kanonicznych upomnień i dekretów dyscyplinarnych, niewywiązaniu się ze złożonych deklaracji respektowania ich postanowień, jak też wskutek odrzucenia przezeń propozycji rozmów z przełożonymi, do których był wielokrotnie wzywany. Każdy kapłan w dniu święceń przyrzeka cześć i posłuszeństwo swemu biskupowi oraz jego następcom. Ksiądz Natanek temu przyrzeczeniu się sprzeniewierzył.

Podstawą niniejszej decyzji jest ostentacyjnie okazywane przez ks. Piotra Natanka nieposłuszeństwo, polegające na uporczywym głoszeniu przezeń niezgodnych z nauką Kościoła poglądów dotyczących królowania Jezusa Chrystusa, opartych na prywatnych objawieniach oraz inspirowanych obcymi nauce Kościoła doktrynami sekt eschatologicznych. Ksiądz Piotr Natanek przeinacza w ten sposób nie tylko ugruntowaną naukę o skuteczności zbawienia w Kościele, ale nadto swoje specyficzne głoszenie kultu Matki Bożej, aniołów i świętych miesza z magicznie pojmowaną wiarą, co prowadzi do ośmieszania wyznania Kościoła. W swoim przekazie, rozpowszechnianym przez media elektroniczne, publicznie podważa autorytet biskupów i kapłanów, pomawiając ich o niewiarę i współdziałanie z wrogami Kościoła. W odpowiedzi na krytyczne uwagi swoich pasterzy i współbraci kapłanów podejmuje próby tworzenia własnych struktur, do których włącza pozyskanych zwolenników, odwodząc ich tym samym od wspólnoty Kościoła powszechnego i narażając na wielkie szkody duchowe i moralne. Swoją samowolę okazał w czerwcu br., kiedy to dopuścił się nieważnego asystowania przy zawarciu małżeństwa mimo braku uprawnień wymaganych przez prawo kościelne.

Zwracam się także do tych, którzy związali się z ks. Piotrem Natankiem. Niech pomogą mu powrócić do jedności z Kościołem i zgody ze swoim biskupem. Jeśli zaś będą nadal podzielali jego obecne przekonania, staną się współodpowiedzialni za powstające w Kościele zamieszanie i wynikłe stąd szkody w Jego wspólnocie.

Drodzy Bracia i Siostry! Decyzja, którą zgodnie z moją apostolską odpowiedzialnością musiałem podjąć, sprawia tak mnie, jak i całej wspólnocie Kościoła Krakowskiego prawdziwy ojcowski ból. Równocześnie jednak słowa te piszę z nadzieją, że ks. Piotr Natanek, po pozytywnym przyjęciu tej decyzji, powróci do pełnienia owocnej i gorliwej posługi we wspólnocie Kościoła katolickiego. Kara suspensy ma nakłonić winnego do poprawy. Jeśli ksiądz podporządkuje się wydanym poleceniom, podejmie drogę pokuty i naprawy wyrządzonego zła, może prosić o zwolnienie z kary.

Proszę także o nieustanną modlitwę o jedność, zgodę i wierność wszystkich pasterzy i wiernych w Kościele za przyczyną Maryi – Matki Kościoła, naszych świętych patronów, a szczególnie przez orędownictwo bł. Jana Pawła II.

Kraków, dnia 20 lipca 2011 r.

Stanisław kard. Dziwisz
Arcybiskup Metropolita Krakowski