Podobna historia zdarzyła się po śmierci mojej babci. Mieszkała na wsi, prowadziła gospodarstwo, po którym kręcił się od lat ten sam kotek. Gdy umarła została pochowana na cmentarzu oddalonym 3 km. Trumna była wieziona karawanem a z trumną szli żałobnicy i w pewnej odległości kotek.

Wzruszająca opowieść ,to taki łańcuszek dobrego ,które pomnaża się.
Nawet zwierzę potrafi być wdzięczne i wierne ...
Tęsknota jak u ludzi prawdziwie kochających się ... zabiła .

Zwierzatka wierniejsze od ludzi, z milosci do wlasciciela, opuszczone czy o zgrozo porzucone, bardzo cierpia. Niestety taka jest prawda, smutna prawda.