„Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu” (1 J 3, 7).

Rozlewająca się powszechnie apostazja i herezja jest faktem. A jako fakt nie zależy od tego, czy ktokolwiek go werbalizuje. Choćby w Kościele zabrakło uczciwego głosu diagnozującego, rozlewająca się apostazja i herezja faktem być nie przestanie.

treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/sachyacinthus

Wymagać od ludzi do szpiku kości przesiąkniętych modernizmem poważnej diagnozy obecnego stanu Kościoła, to jak wymagać od krowy, aby latała. Miejmy więc dla nich nieco miłosierdzia. Ale, na litość, nie cytujmy ich.

– – –
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/sachyacinthus

„Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki.
Nie dajcie się uwieść różnym i obcym naukom” (Hbr 13, 8-9).

W trosce o podwyższenie wiary katolickiej i w trosce o zbawienie dusz ten wpis. Nie można milczeć, gdy dzieło Boże jest poniewierane a zbawienie dusz poważnie zagrożone.
Czas zrozumieć: apostazja jest już jawna, publiczna i powszechna.
To, czego się naucza, w niejednym aspekcie jest sprzeczne z tym, czego Kościół Katolicki uczył przez wieki, a zatem nie jest to wiara katolicka. Oficjalnie otwarto furtki do Komunii Świętej dla ludzi żyjących w grzechu śmiertelnym (z punktu widzenia prawa katolickiego jest to oczywiście otwarcie fikcyjne, bezskuteczne, nie mające żadnej mocy prawnej). Zagrożone jest zatem wieczne zbawienie milionów dusz, które deklarują jeszcze wiarę katolicką.
Nie można więc dawać posłuchu tym fałszywym naukom i praktykom, nie można ich popierać ani wspierać.
Należy chronić młodzież przed kontaktem z siewcami fałszu.
Należy codziennie karmić się zdrową doktryną – sacerdoshyacinthus.com/2014/07/31/biblioteka-′58/ – oraz brać udział we Mszy Świętej w tradycyjnym rycie rzymskim tak często, jak to tylko możliwe.
Należy gromadzić się w domach, w rodzinach, w sąsiedztwie, w gronie znajomych – na codzienne odmawianie Różańca.
Należy wspierać biskupów i kapłanów, którzy odprawiają Mszę Świętą w tradycyjnym rycie rzymskim i którzy nauczają niezmutowanej, niezafałszowanej, czystej katolickiej doktryny.
Nie należy wspierać – także materialnie – środowisk, w których naucza się błędu, ani ludzi głoszących błędne nauki.
Wielu ochrzczonych jeszcze w ogóle nie zdaje sobie sprawy z powagi sytuacji. Rozmontowano właśnie wiarę katolicką. Rzym jest w apostazji.
Pewien Arcybiskup mówił jakiś czas temu:

Rome a perdu la foi, mes chers amis. Rome est dans l’apostasie. Ce ne sont pas des paroles, ce ne sont pas des mots en l’air que je vous dis. C’est la vérité. Rome est dans l’apostasie. On ne peut plus avoir confiance dans ce monde-là. Il a quitté l’Église, ils ont quitté l’Église, ils quittent l’Église. C’est sûr, sûr, sûr, sûr.

Rozumiejmy dobrze, że nie chodzi tutaj o prywatne wydumki szeregowego księdza, które w sprawach wiary nie miałyby żadnego znaczenia. Chodzi natomiast o poważną i uczciwą diagnozę, bazującą na obiektywnych niezawodnych kryteriach katolickości. Kwestia odpowiedzialności pasterza katolickiego przed Bogiem za powierzone mu owce.

Św. Piotr, pierwszy prawowity papież, woła: „Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia!” (Dz 2, 40).

Quicumque vult salvus esse,
ante omnia opus est ut teneat catholicam fidem.
Ktokolwiek pragnie być zbawiony,
przede wszystkim winien się trzymać katolickiej wiary.
(Wyznanie wiary św. Atanazego)

Ecclesia ibi est, ubi fides vera est.
Kościół jest tam, gdzie jest prawdziwa wiara.
(św. Hieronim, Doktor Kościoła)

– – –
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/sachyacinthus

„Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu” (1 Kor 15, 58).

Pięćdziesiąt lat destrukcji. Niszczyciele, zdaje się, myśleli, że Pana Boga nie ma. Na co oni liczyli? Na to, że Pan Bóg nie upomni się o skarby katolickiej odwiecznej doktryny, liturgii i tego wszystkiego, czym Kościół żył przez wieki? Myśleli, że Pan Bóg nie wzbudzi nowych odważnych obrońców katolickiej ortodoksji, katolickiego kultu, katolickiego porządku?
Zaprawdę, przychodzi czas weryfikacji wszystkich „wielkich”, „większych” i „największych” z ostatnich pięćdziesięciu lat.
Zaprawdę, przychodzi czas ujawniania się „zamysłów serc wielu” (Łk 2, 35).
Perspektywy odbudowywania katolickiego porządku są wielce obiecujące.
A ci, którzy używają sformułowania „nadzwyczajna forma” niech się nie zniechęcają – już za dwa lata zrozumieją, o co w Tradycji chodzi.

– – –
treści katolickie:
sacerdoshyacinthus.com
verbumcatholicum.com
twitter.com/sachyacinthus