Największy Skarb!

Największy Skarb!

Co jest największym Skarbem na Ziemi?
Oczywiście jest Nim Najświętsza Ofiara Eucharystyczna Mszy Świętej.
Jedna Msza Święta ma większą wartość niż wszystkie skarby Świata.

Msza Święta jest największym cudem na Świecie.

-Msza Święta jest najwznioślejszym aktem Uwielbienia Boga.
-Msza Święta jest najzupełniejszą ofiarą Przebłagania Boga za nasze grzechy.
-Msza Święta jest najskuteczniejszą Ofiarą Prośby.
-Msza Święta jest wreszcie ofiarą Dziękczynną.

W godzinie twojej śmierci będziesz miał największe pocieszenie za uczestnictwo w licznych Mszach Świętych., ponieważ każdą Mszę Św. zabierasz ze sobą na sąd. One będą wstawiały się za tobą. Proporcjonalnie do gorliwości, z jaką w nich uczestniczyłeś, twoja doczesna kara w czyśćcu będzie zmniejszona.
Św. Jan Maria Vianney:
Wszystkie dobre uczynki razem wzięte nie mają tyle wartości co jedna Msza Święta.
Święty Bonawentura:
Msza Święta jest najpiękniejszym darem ofiarowanym człowiekowi przez Boga.
Poprzez godne uczestnictwo we Mszy Świętej składamy Bogu najwyższą chwałę, jakiej tylko mógłby On pragnąć. Składamy Mu najdoskonalsze podziękowanie za wszystkie dobrodziejstwa, którymi nas obdarzył. Czynimy wówczas większe zadośćuczynienie za nasze winy, niż gdybyśmy odbywali najbardziej surową pokutę.
Św. Wawrzyniec Justynian:
Nie ma równie wielkiej modlitwy lub dzieła, równie podobających się Bogu, tak pożytecznych dla nas, jak Msza Święta.
Fornerius:
"Dzięki jednej jedynej Mszy Świętej (...) sprawiamy Bogu większą przyjemność, odnosimy więcej korzyści i otrzymujemy więcej Łask, niż poprzez najdłuższe i najuciążliwsze pielgrzymki".
Św. Augustyn:
"Kto pobożnie słucha Mszy Świętej, otrzyma przebaczenie wszystkich grzechów do tej chwili popełnionych oraz siłę, aby się wyzwolić od grzechów śmiertelnych".
Kiedy Św. Bernard odprawił Mszę Świętą w Kościele w Tre Fontane, w okolicach Bazyliki Św. Pawła w Rzymie, ujrzał nagle drabinę, która od Ziemi sięgała Nieba, a po drabinie Aniołów, którzy z Czyśćca wyprowadzali dusze i wiedli do Nieba.
Msza Święta jest największą pomocą, jaką możemy ofiarować duszom czyśćcowym. Żadne modlitwy, żadne umartwienia nie mogą tak dopomóc cierpiącym w Czyśćcu, jak Msza Święta.
Msza Święta wyprasza nam dobrą śmierć. "Wiedz, Matyldo, że kto ma zwyczaj słuchać Mszy Św., będzie w chwili śmierci pocieszony obecnością Aniołów i Świętych jego obrońców, którzy go dzielnie będą bronić przed wszelkimi sidłami diabelskimi, tak, że w pokoju odda Bogu duszę swoją" - zwrócił się do świętej Matyldy sam Pan Jezus, by uspokoić Jej lęki przed śmiercią.

Msza Święta jest Ofiarą Kalwarii. We Mszy Świętej Zbawiciel umiera, jak umarł w Pierwszy Wielki Piątek. W każdej Mszy Św. Krew Jezusa ponownie przelewana jest za nas. Chrystus daje to samo Ciało, które wydał za nas na Krzyżu, Tą samą Krew, którą wylał za odpuszczenie naszych grzechów. To On czyni zadość za nasze winy.
Rozmowa ze Świętym Ojcem Pio:
- Ojcze, czym jest twoja Msza Święta? - Świętym połączeniem się z Męką Jezusa Chrystusa. - Ojcze, powiedz jakie cierpienia odczuwasz w czasie Mszy Świętej? - Wszystkie, które Jezus wycierpiał w Swojej Męce. Cierpię, lecz niewspółmiernie do Jego cierpień, tylko tyle, ile znieść może człowiek.
Bycie z Chrystusem, wiszącym na krzyżu - takie były Msze Święte Ojca Pio.
Wanda Malczewska: "Gdy wychodzę z domu na Mszę Świętą przedstawiam sobie, że idę na Górę Kalwarię, gdzie Najdroższy mój Jezus ma zakończyć Swe Życie Śmiercią Krzyżową".

Msza Święta uwalnia nas od grzechu. Mało tego, nie możemy zrobić nic lepszego dla nawrócenia grzeszników niż ofiarowanie za nich Najświętszej Ofiary Mszy Świętej.
Najlepsza Msza Święta jest Ta, w czasie której godnie przystępujemy do Komunii Świętej.

Nie traćmy owocu Mszy Świętej.
Kto w ciągu Mszy świętej spędza czas na rozmowie lub dopuszcza się dobrowolnych roztargnień, traci cały owoc Ofiary Mszy św. Zdarzyło się to pewnej niewieście, jak czytamy w książce z pobożnymi przykładami, pod tytułem "Zwierciadło pobożnych przykładów".
Niewiasta ta, chcąc otrzymać od Boga łaskę upragnioną, obiecała, że w ciągu roku wysłucha bardzo wiele Mszy Św. Toteż, ile razy usłyszała dzwonek wzywający na Mszę św., przerywała wszelkie zajęcia i spiesznie, pomimo deszczu i śniegu, dążyła do kościoła. Powróciwszy do domu, znaczyła wysłuchane Msze św., kładąc ziarnko bobu do woreczka, skrzętnie ukrywanego. Rok się skończył, kobieta uszczęśliwiona otwiera woreczek, ale ku jej wielkiemu zdziwieniu, na tyle wrzuconych ziarnek bobu, znalazła jedno tylko.
Zdumiona, zbolała, poszła do spowiednika wyżalić się, a on zapytał, w jaki sposób chodziła do Kościoła i z jaką pobożnością słuchała Mszy Św. Musiała przyznać się, że przez drogę rozmawiała, żartowała, w Kościele również nie unikała niepotrzebnej gadaniny z tą lub ową znajomą, a myśl jej była zajęta pracami w domu i polu. "Oto powód - odrzekł ksiądz - dla którego twoje Msze Św. przepadły. Szatan wziął je dla siebie, a Bóg ci pokazał, że traci się zasługę dobrych uczynków, jeśli się je spełnia niedbale".
I my, najmilsi, kto wie, ile straciliśmy zasług, płynących z naszych dobrych uczynków, ile Mszy Świętych straciliśmy przez niepotrzebne rozmowy, dobrowolne roztargnienia, a potem żalimy się, że Pan Bóg nas nie wysłuchuje.
Pewnego razu jeden z tych chrześcijan, co się nigdy nie modlą, żalił się przed świątobliwym zakonnikiem, że Bóg mu łask nie udziela. Zakonnik dał mu dobrą naukę. "Weź - rzekł do niego - ten koszyk i idź zaczerpnąć wody". "Przepraszam, Ojciec drwi ze mnie; jakżeż mogę przynieść wody w koszyku?" "A jakżeż, więc możesz chcieć - odpowiedział zakonnik - aby Bóg ci udzielał łask, kiedy nigdy o nie nie prosisz?"
Gdy idziemy do Kościoła, idźmy tak jak byśmy wodę zaczerpnąć mieli, nieśmy ze sobą nie koszyk, to jest roztargnienia, obojętność, ale wielkie wiadro, to jest żywą pobożność bo wartość modlitwy jest rozmaita i zależy ona od większej lub mniejszej gorliwości, z jaką się odprawia.
Opowiadają o pewnym zakonniku, że razu jednego pogrążony w modlitwie znajdował się w kościele przepełnionym ludem; ku swemu zdumieniu ujrzał Aniołów, pochylonych uważnie nad pięknymi księgami, a tym większe ogarniało go zdziwienie, gdy przypatrując się im, spostrzegł, iż jedni pisali literami złotymi, drudzy srebrnymi, a inni zwyczajnym atramentem lub nawet niektórzy czystą wodą.
Zdobywszy się na odwagę, zapytał pokornie o znaczenie tego wszystkiego; a wiecie, jaką usłyszał odpowiedź? "Piszemy według pobożności i zasługi każdego. Litery złotem pisane, to modlitwy najgorliwszych, srebrem mniej gorliwych, atramentem, to modlitwy dusz jeszcze mniej pobożnych od poprzednich, a wodą, to tych, co nie mają ani gorliwości, ani pobożności". Jeśli tak jest w rzeczywistości, postanówmy sobie od dnia dzisiejszego, aby nasze modlitwy za każdym razem zapisane były przez naszego Anioła Stróża głoskami złotymi, a wtenczas zawsze będą wysłuchane.

Co dzieje się podczas sprawowania Najświętszej Ofiary Eucharystycznej ?
Kapłan rozpoczyna Mszę Świętą - Pan Jezus rozpoczyna modlić się w Ogrójcu.
Kapłan odmawia ,,Confiteor"(Spowiedź) - Chrystus pada na ziemię krwawym potem zlany.
Kapłan całuje Ołtarz - Pan Jezus zdradzony pocałunkiem Judasza.
Kapłan idzie na stronę Epistoły - Jezusa pojmanego i związanego wiodą przed Annasza.
Kapłan czyta Introit (Wstęp) - Pan Jezus fałszywie oskarżony i zelżony.
Kapłan idzie na środek Ołtarza i mówi Kyrie - Chrystusa wypiera się Piotr trzykrotnie.
Kapłan mówi: ,,Dominus vobiscum"(Pan z wami) - Pan Jezus spojrzeniem nawraca Piotra.
Kapłan czyta Epistołę - Chrystus przed Piłatem.
Kapłan mówi na środku Ołtarza ,,Munda cor meum" - Herod i dwór jego szydzą z Pana Jezusa.
Kapłan czyta Ewangelię - Chrystus oskarżony u Piłata.
Kapłan odkrywa Kielich - Pan Jezus obnażony przed biczowaniem.
Kapłan ofiaruje chleb i wino - Pan Jezus biczowany.
Kapłan umywa ręce - Piłat oświadcza niewinność Chrystusa.
Kapłan mówi :,,Orate fratres" - Piłat stawia Chrystusa przed ludem mówiąc; ,,oto Człowiek".
Kapłan odmawia ciche modlitwy - Chrystusa jako króla żołnierze szyderczo adorują.
Kapłan mówi Prefację i Sanktus (Święty) - Barabasza uwolniono, a Chrystusa na śmierć potępiono.
Kapłan rozpoczyna Kanon - Chrystus idzie Drogą Krzyżową.
Kapłan modli się za ludzi żyjących - Chrystus wstępuje z Krzyżem na Kalwarię.
Kapłan żegna chleb i wino - Chrystusa przybijają do Krzyża.
Kapłan podnosi Przenajświętszą Hostję - Pana Jezusa podnoszą z Krzyżem.
Kapłan podnosi kielich - Krew Przenajświętsza Spływa po Drzewie Krzyża z Ran Pana Jezusa.
Kapłan odmawia ciche modlitwy - Konający Zbawiciel oddaje Św. Jana i wszystkich ludzi w opiekę Swej Matki.
Kapłan modli się za zmarłych - Pan Jezus przyrzeka Raj łotrowi.
Kapłan mówi Pater noster - Pan Jezus wypowiada ostatnie siedem Słów na Krzyżu.
Kapłan łamię i dzieli Hostię - Pan Jezus Umiera na Krzyżu.
Kapłan wpuszcza Cząstkę Hostii do Kielicha - Pan Jezus wstępuje do otchłani pocieszyć tam Ojców Świętych.
Kapłan mówi :,,Agnus Dei" - wielu uznaje w Ukrzyżowanym Chrystusie Syna Bożego.
Kapłan modli się przed Komunią Świętą - Matka Boża boleje nad Ciałem Zbawiciela zdjętego z Krzyża.
Kapłan spożywa Komunię Świętą - Chrystusa składają do grobu.
Kapłan wyciera Kielich - Namaszczenie Ciała Chrystusowego.
Kapłan ubiera Kielich - Pan Jezus Zmartwychwstaje.
Kapłan odmawia ostatnie modlitwy - Pan Jezus ukazuje się Matce Swojej i uczniom.
Kapłan mówi po raz ostatni :,,Dominus vobiscum" - Pan Jezus żegna się z uczniami i wstępuje do Nieba.
Kapłan błogosławi lud - Pan Jezus zsyła Ducha Świętego.
Kapłan czyta ostatnią Ewangelię - Pan Jezus rozsyła Apostołów po Świecie, aby głosili Słowo Boże.