OBJAWIENIA MATKI BOŻEJ W MONTICHIARI I FONTANELLA
Montichiari jest niewielkim miasteczkiem w północnych Włoszech, 20 km od Brescii.
Od 1946 roku najpierw tam, a potem w położonej nieco na uboczu dzielnicy miasteczka – Fontanelle Matka Boża ukazała się wielokrotnie Pierinie Gilli.
Objawienia trwały do śmierci wizjonerki, 12 stycznia 1991 r.
Pierina Gilli, urodzona 3 sierpnia 1911 roku, była pielęgniarką w szpitalu,
24 listopada 1946 roku, po raz pierwszy ujrzała Matkę Bożą.
Otoczona nimbem światła Maryja wydała się jej bardzo piękna, pełna majestatu, z ogromnie smutną twarzą.
Z oczu Maryi płynęły obficie łzy, spadając na ziemię.
Miała szatę koloru fioletowego, a na niej biały welon.
Trzy wielkie miecze były zanurzone w jej piersi.
Szatę zdobiły trzy róże: biała, czerwona i złota.
Z tymi różami Pierina będzie widzieć Najświętszą Marię Pannę jeszcze wielokrotnie.
Podczas pierwszego objawienia Matka Boża miała powiedzieć tylko trzy słowa:
" MODLITWY, POŚWIĘCENIA, POKUTY!"
Potem znikła.
Drugie objawienie miało miejsce 1 lipca,
a trzecie 13 lipca 1947 roku. Podczas tegoobjawienia Pierina Gilli usłyszała orędzie:
Jestem Matką Jezusa i Matką was wszystkich.
Pan mnie przysyła, aby rozpowszechnić jak najbardziej nabożeństwo maryjne w instytutach i kongregacjach religijnych (...) oraz wśród kleru.
Wszystkim, którzy mnie czczą obiecuję moją opiekę, odnowienie powołań, mniej odszczepieństwa i wielkie pragnienie świętości.
Niech każdy 13 dzień miesiąca będzie dniem modlitwy poświęconym Maryi i przygotowywanym przez pierwsze 12 dni miesiąca.
Sprawię, że dzień ten obfitować będzie w łaski i powołania.
Pierina prosiła o cud. Matka Niebieska odpowiada, że cudem będzie odnowa duchowa ugrupowań religijnych "zgodnie z duchem ich założycieli".
Podczas kolejnych "objawień" wyjaśnienia doczekały się atrybuty z jakimi miała ukazywać się Matka Boża: trzy miecze i trzy róże.
TRZY MIECZE oznaczają
* ZMNIEJSZENIE POWOŁAŃ,
* GRZESZNE ŻYCIE WIELU KAPŁANÓW
* NIENAWIŚĆ DO KOŚCIOŁA.
TRZY RÓŻE:
* BIAŁA - DUCHA MODLITWY,
* CZERWONA - POŚWIĘCENIA
* ŻÓŁTA - POKUTY.
Maryja. Powiedziała:
"Pragnę, aby w każdym zgromadzeniu i w każdym instytucie zakonnym były dusze, które żyją wielkim duchem modlitwy, aby otrzymać łaskę, że żadne powołanie nie zostanie utracone To oznacza róża biała..
Pragnę, aby znalazły się dusze, które mogą się poświęcić aktom wynagrodzenia, aby obmyć grzechy i zniewagi zadane Naszemu Panu przez dusze konsekrowane. Oto co oznacza róża czerwona.
Pragnę, aby inne dusze poświęciły swe życie na wynagrodzenie i oczyszczenie zdrady, jaką Nasz Pan cierpiał z powodu kapłanów, którzy się przyłączają do zdrady Judasza. To oznacza róża złota" –
Najbardziej spektakularne wydarzenia miały miejsce 22 października 1947 roku.
One to przesądziły o niebywałej późniejszej popularności kultu Matki Bożej z Montichiari.
Pierina pracowała w szpitalu. Była godzina 18. Wchodziła po schodach z tacą z jedzeniem dla pacjentów, kiedy jakiś głos uprzedził ją wewnętrznie, mówiąc z naciskiem:
"Nadeszła godzina cudu!"
Natychmiast poinformowała o tym przełożoną.
Nowina o zbliżaniu się cudu sprowadziła wielu ludzi do kaplicy szpitalnej.
Pierina weszła w stan ekstazy.
Ujrzała, że z boku figury Jezusa Ukrzyżowanego zaczęła wylewać się krew.
Wzięła z ołtarza puryfikaterz i otarła krew.
Potem znów weszła w stan ekstazy.
Ukazała się jej Matka Boża, mówiąca: "Przychodzę prosić was o nabożeństwo już wskazane. Mój Boski Syn zechciał pozostawić ślady Swej drogocennej krwi na świadectwo wielkości Jego Miłości do ludzi, od których otrzymuje w zamian wielkie zniewagi. Weź puryfikaterz i pokaż go obecnym."
Wtedy Pierina wzięła puryfikaterz i pokazała go wszystkim ze słowami:
"Oto krople Krwi Pana." Obecni widzieli plamy krwi na tkaninie.
Potem Pierina widziała jeszcze Matkę Bożą w innych miejscach, m.in. w kościele. Świadkami tych objawień były setki ludzi.
Wizjonerka wchodziła w stan ekstazy. Dwukrotnie Matka Boża miała jej nakazać uczynienie znaku krzyża językiem na czterech płytkach kościelnej posadzki. Miał to być znak pokuty.
W objawieniu 7grudnia 1947 roku Matka Boża wyraziła więź łączącą Fatimę, Ghiaie di Bonate i Montichiari:
W Fatimie sprawiłam, że rozszerzyło się nabożeństwo ku czci Mego Serca. W Bonate pragnęłam znaleźć drogę, aby wejść do rodzin chrześcijańskich. W Montichiari wyrażam pragnienie, aby nabożeństwo do Róży Mistycznej związane z nabożeństwem do Mego Serca zostało pogłębione w instytutach religijnych i przyczyniło się do otrzymania jak najobfitszych łask za pośrednictwem mego Macierzyńskiego Serca.
Po czym nastąpił okrzyk: W Bonate brak .
Matka Boża, objawiając w święto Niepokalanego Poczęcia, 8 grudnia 1947 r. powiedziała:
"Życzę sobie, aby mnie czczono jako Maryję Róże Mistyczną, Matkę Kościoła".
"Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia, w południe miała miejsce Godzina Łaski dla całego świata". "Dzięki modlitwie zanoszonej w tej godzinie ześlę niezliczone łaski dla duszy i ciała. Będą liczne nawrócenia". "Pan Mój, Boski Syn Jezus okaże wielkie miłosierdzie jeżeli dobrzy ludzie będą się modlić za swych grzesznych braci". "Ci, którzy nie mogą przyjść do Kościoła, niech modlą się w domu". "Jest moim życzeniem, aby ta Godzina Łaski była praktykowana na całym świecie".
"Wkrótce ludzie poznają wielkość tej Godziny Łaski".
Podczas objawienia (nastąpiły dwa uzdrowienia:
pięcioletni chory na polio, który nigdy nie chodził
i 26-letnia chora na gruźlicę, która już nie mówiła, zostali całkowicie i natychmiast uzdrowieni.
Bazylikę w Montichiari wypełniała rzesza ludzi, w tym bardzo liczni kapłani. Kościół był tak pełen, że Pierina z trudem dostała się do wnętrza. Uklękła na środku bazyliki i zaczęła odmawiać Różaniec.
Nagle przerwała pełnym zachwytu okrzykiem:
"O, Matka Najświętsza!".
Zapanowała cisza.
Pierina spoglądała na Maryję, która ukazała się jej na szerokich, białych schodach ozdobionych białymi, czerwonymi i złotymi różami - symbolami czystości, wierności i świętości. Najpierw powtórzyła z uśmiechem słowa, które w 1858 r. wypowiedziała w Lourdes:
"Jestem Niepokalanym Poczęciem", po czym uroczyście, z powagą i majestatem zaczęła zstępować po schodach. Po zejściu kilku stopni ogłosiła:
"Jestem Maryja, pełna łaski, Matka mego Boskiego Syna Jezusa Chrystusa".
Znowu zeszła kilka stopni, by odezwać się raz jeszcze:
"Przez swe przyjście do Montichiari chcę być znana jako ROSA MYSTICA.
Jest mym życzeniem, by każdego roku, w dniu 8 grudnia, w południe, obchodzono GODZINĘ ŁASKI DLA ŚWIATA.
Przez to nabożeństwo uzyskacie wiele łask duchowych i cielesnych.
Nasz Pan, mój Boski Syn Jezus, ześle swe przeobfite miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą stale modlić się za swych grzesznych braci".
Matka Najświętsza poprosiła, by przekazano Jej życzenie Papieżowi Piusowi XII, chce bowiem, aby Godzina Łaski dla świata była znana i rozpowszechniana na całym świecie. Wyjaśniła zasadę nabożeństwa:
"Jeśli ktoś nie może w tym czasie nawiedzić kościoła, a będzie modlił się w południe w domu, ten także otrzyma za moim pośrednictwem wiele łask.
Każdy, kto będzie modlić się w tej intencji i wylewał łzy pokuty, odnajdzie pewną drabinę niebieską, przez me macierzyńskie Serce będzie też miał zapewnioną opiekę i łaskę".
W tym momencie Matka Najświętsza ukazała wizjonerce swe Serce, mówiąc:
"Spójrz na to Serce, które tak umiłowało ludzkość, ale większość ludzi tylko rzuca w nie obelgami.
Jeśli dobrzy i źli zjednoczą się w modlitwie, dostąpią przez to Serce miłosierdzia i otrzymają dar pokoju.
Maryja wyjaśniła:
„ Z powodu mego wstawiennictwa Pan wciąż powstrzymuje czas wielkiej kary".
Zapewniła, że już przygotowała dla swych dzieci morze łask.
Jest ono dla tych, którzy "słuchają moich słów i zachowują je w swoich sercach".
Po tych wypadkach, na rozkaz biskupa z Brescia, Giacinto Tredici, Pierina skryła się w klasztorze zakonnic w Fontanelle, położonego w odległości kilku kilometrów od miejsca objawień. Przyjmuje z prostotą to przymusowe i dotkliwe odosobnienie.
Na audiencji u Piusa XII, 9 sierpnia 1951 Ojciec Święty powiedział jej:
- Powiedz, droga córko, czy stałaś się lepsza, odkąd ujrzałaś Matkę Najświętszą?
W swej skromności, Pierina poczuła się zakłopotana. Lekko skinęła głową dla potwierdzenia. Papież położył jej rękę na głowie:
- Odwagi, córko, staraj się lepiej odpowiedzieć na tak wielką i cudowną łaskę.
Módl się również za nas.
17 kwietnia 1966 roku, następuje nowa seria objawień.
Otrzymuje słowa pociechy za wszystko, co wycierpiała oraz obietnicę objawienia w następną niedzielę
17 kwietnia 1966 roku w Fontanelle, w przysiółku położonym o kilka kilometrów od kościoła Duomo de Montichiari, w miejscu gdzie znajdowała się grota, z której prowadzą kamienne schody.
Uprzedzony biskup Brescia, zalecał dyskrecję i najgłębsze milczenie.
Udała się więc do źródła jedynie w towarzystwie przyjaciółki.
Podczas tego i następnych objawień, trwających aż do 6 sierpnia, znaki i słowa wyjaśniały posłanie:
Maryja, "Róża Mistyczna" i źródło, symbol łask, które zostaną dane w tym miejscu.
Podczas objawienia, 6 sierpnia 1966, w dniu Przemienienia, Najświętsza Maryja Panna zażądała Komunii wynagradzającej na 13 października 1966 roku.
Następują inne objawienia, od 15 maja 1974 r. do 31 października 1976 r., z towarzyszeniem innych znaków, uzdrowień i nawróceń.
Biskup zachowuje rezerwę, choć wzrastają dyskretne i żarliwe pielgrzymki przy poparciu tych, którzy tu znaleźli łaskę.
Pierinie Gilli zmarła 12 stycznia 1991 r.
15 sierpnia 2000 roku nowy biskup Brescii, ks. Giulio Sanguinetti zdecydował się uznać kult Matki Bożej w Montichiari.
Przesłał także list do dwóch stowarzyszeń, które spontanicznie zajmowały się miejscami kultu w Fontanelle. Poinformował je o mianowaniu "kapłana, który ma zająć się sprawą kultu, w osobie Pierino Boselli, dyrektora diecezjalnego wydziału do spraw liturgii".
Grób wizjonerki,
źródło w Fontanelle
oraz świątynia w Montichiari
są odwiedzane rocznie przez ponad 100 tys. pielgrzymów.
23 lutego 2000 roku w Montichiari powstało nowe stowarzyszenie, utworzone z dwóch dotychczasowych, zatwierdzone przez biskupa i przez proboszcza Montichiari Franco Bertoni. Ma ono za cel szerzenie pobożności do Matki Bożej w Fontanelle. To nowe stowarzyszenie nazywa się "Róża Duchowna – Fontanelle"
W latach osiemdziesiątych kult rozprzestrzenił się błyskawicznie.
Figury Madonna Rosa Mistica powstawały na całym świecie. I na całym świecie... "płakały".
Argentyna:
Rosario (lipiec 1981), Bovril (kwiecień 1982), Villa Constitución (sierpień 1984), La Plata (lipiec 1988), S. Francisco Solano (lipiec 1988), Haedo (sierpień 1988, marzec 1990), Neuquen (grudzień 1991).
Australia:
Queensl. Woodridge (wrzesień 1987), Brisbane (styczeń 1991).
Belgia: Postel (październik 1976), Maasmechelen (sierpień 1983), Montenaken (styczeń 1984), Limburg (wrzesień 1985).
Brazylia:
Jambeiro (październik 1984), Santo Antonio (sierpień 1987), Juiz de Fora (maj 1987, maj 1989, maj 1991, maj 1992), Louveira (luty 1990, lipiec 1992), Itatiba (październik 1990) Rio de Janeiro (grudzień 1993), Campinas (grudzień 1991), Campos dos Goitacazes (październik 1992).
Burundi:
Giheta (styczeń 1985).
Chile:
Algarobito (luty 1985).
Czechy:
Kojsor (wrzesień 1989).
Niemcy:
Hemsbach (kwiecień 1983), Brilon-Bontkirchen (sierpień 1984), Zimmersrode (grudzień 1984), Neuenkirchen (czerwiec 1987), Olsberg (luty 1989), Fulda (wrzesień 1991) St. Ingbert (listopad 1993).
Dominikana:
Santo Domingo (listopad 1984)
Ekwador:
Quito (marzec 1990), Olón, Manglaralto (listopad 1990).
Francja:
La Loupe (październik 1986), Albi (grudzień 1988), Fortheim (czerwiec 1991), Eckbolsheim (sierpień 1987).
Wielka Brytania:
Birmingham (czerwiec 1993).
Kanada:
Montreal (grudzień 1985), Saint John (czerwiec 1986), Windsor (kwiecień 1990), Petit Rocher (styczeń 1991).
Indonezja:
Bajawa-Flores (sierpień 1988), Surubaya (styczeń 1993).
Irlandia:
Cork (sierpień 1984), Skibbereen (sierpień 1986), Dublin (maj 1987), Fairhill, Cork City (grudzień 1987), Killarney (październik 1991), Abbeyfeall (październik 1991).
Włochy:
Terme, Brescia (wrzesień 1982), Montichiari-Fontanelle (maj 1982, listopad, grudzień 1985),
Rzym, Loretto, Asyż, Florencja (październik 1984).
Kolumbia:
Bogota (styczeń 1981), Calarca, Casavianra (styczeń 1981), Yumbo (styczeń 1981), Medellin (maj 1980), Manizales (maj 1980), Cali (styczeń 1981, marzec 1983) Pereira-Riseralda (marzec 1983), Cartagena (czerwiec 1984), Los Charcos (wrzesień 1984).
Malezja:
Muar (styczeń 1989), Muar Johor (luty 1990), Kuala Lumpur (październik 1990).
Nigeria:
Ibadan (wrzesień 1990).
Paragwaj:
Barrio Herrera (październik 1988).
Peru:
Tumbes (kwiecień 1984, czerwiec 1984, lipiec 1991).
Filipiny:
Matatalaib (maj 1994), Sinillian (maj 1994), Manila (sierpień 1993, wrzesień 1991).
Singapur:
Singapur (czerwiec 1989, luty 1990).
Hiszpania:
Sotogrande (lipiec 1994).
RPA:
Natal (kwiecień 1985).
Tanzania:
Mwamza (luty 1988).
Węgry:
Szeged (listopad 1979), Nagykanizsa (kwiecień 1988), Homokkomarom (kwiecień 1988), Nemeshetes (maj 1988), Mihald (wrzesień 1988).
USA:
Nowy Jork (maj 1984, październik 1984), Chicago (maj 1984) Nowy Orlean (marzec 1985), Holywood (sierpień 1985), Grentfield (wrzesień 1985),
Wenezuela:
Puerto La Cruz (wrzesień 1992), Pueblo Nuevo (sierpień 2001).
Wiecej: 8 GRUDNIA 12:00 -13:00 GODZINA LASKI
