PAN JEZUS poucza, że OD LUIZY PICCARRETA, kiedy WYKONUJE w Wiecznej Jego Woli AKT MODLITWY czy to dziękczynienia, czy to uwielbienia, czy to zadośćuczynienia, czy to adoracji itd. OTRZYMUJE przez Nią w WOLI BOSKIEJ TE AKTY JAKO BOSKIE i że ONE są KOMPLETNE W TAKI sposób, że dają MU Cześć, Honor, Dziękczynienie i Uwielbienie, od wszystkich ludzkich stworzeń, jakie się MU należą, ponieważ SAMA WOLA BOSKA te AKTY odwzajemnienia Miłości odbieranej za Miłość dawaną są DOSKONAŁE jeśli TYLKO pochodzą od JEDNEGO STWORZENIA LUDZKIEGO, które żyje w WOLI Bożej! Nawet, gdyby NIKT - po Luizie Piccarreta, w której TEN AKT ZOSTAŁ ZREALIZOWANY, - nie przystąpił do życia w Woli Bożej do końca HISTORII ludzkiej na ZIEMI, ONA JEDNA wystarczyła MU, aby ZREALIZOWAŁ się PLAN i dopełnione zostały FIATY STWORZENIA i ODKUPIENIA, poprzez JEGO DZIEŁO NA ZIEMI w życiu LUIZY PICCARRETY. WOLA BOSKA NIGDY NIE CZYNI RZECZY POŁOWICZNIE, ale ZAWSZE DOSKONALE. A TO, CO ZOSTAŁO RAZ JEDEN W NIEJ DOKONANE TRWA NIEUSTANNIE I WIECZNIE, ponieważ JEJ życie JEST WIECZNE, a JEJ CZYNY są życiem! PAN JEZUS na innym miejscu DODAŁ, że będą INNE OSOBY BRAŁY UDZIAŁ w życiu Woli Bożej, ale nie będzie ICH TAK WIELE, jakby ON CHCIAŁ, gdyż te sprawy zależą także od wolnej ludzkiej woli, a ON żadnej do TEGO NIE PRZYMUSZA NIGDY. Nawet nie daje ŁASKI do TEGO, jeśli Dusza nie ma do NIEGO odpowiedniego USPOSOBIENIA, a istniałoby niebezpieczeństwo, że zrobi to, CO ADAM i EWA na SAMYM początku HISTORII. Czyściec JEST W TEJ SPRAWIE SPOSOBEM PEWNIEJSZYM, a TAM, każda ludzka OSOBA - wolna od ciężaru doczesnych słabości i wahań - pobędzie tyle ile koniecznie i ze sprawiedliwości potrzebne jest, aby ludzka wolna wola raz na zawsze wybrała i związała się w niezmiennym charakterze na wieki z Wolą Boską Boga Ojca i Syna Bożego i Ducha Świętego!
free.fr/Catholique/mission/Luisa.html

Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus, każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Marka (Mk 4, 26-34)Przypowieść o ziarnku gorczycy
Jezus mówił do tłumów: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo». Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu». W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom. Oto słowo Pańskie.
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela (Ez 17, 22-24) Bóg wywyższa drzewo niskie
Tak mówi Pan Bóg: «Ja także wezmę wierzchołek z wysokiego cedru i zasadzę, z najwyższych jego pędów ułamię gałązkę i zasadzę ją na górze wyniosłej i wysokiej. Na wysokiej górze izraelskiej ją zasadzę. Ona wypuści gałązki i wyda owoc, i stanie się cedrem wspaniałym. Wszystko ptactwo pod nim zamieszka, wszystkie istoty skrzydlate zamieszkają w cieniu jego gałęzi. I wszystkie drzewa na polu poznają, że Ja jestem Pan, który poniża drzewo wysokie, który drzewo niskie wywyższa, który sprawia, że drzewo zielone usycha, który zieloność daje drzewu suchemu. Ja, Pan, rzekłem i to uczynię». Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 92 (91), 2-3. 13-14. 15-16 (R.: por. 2)
Dobrze jest śpiewać Tobie, Panie Boże.
Dobrze jest dziękować Panu, * śpiewać Twojemu imieniu, Najwyższy, rano głosić Twoją łaskawość, * a wierność Twoją nocami.
Refren.
Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, * rozrośnie się jak cedr na Libanie. Zasadzeni w domu Pańskim * rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.
Refren.
Nawet i w starości wydadzą owoc, * zawsze pełni życiodajnych soków, aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy, * On moją Opoką i nie ma w Nim nieprawości.
Refren.
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian (2 Kor 5, 6-10)Staramy się podobać Bogu
Bracia: Mając ufność, wiemy, że jak długo pozostajemy w ciele, jesteśmy pielgrzymami, z daleka od Pana. Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy. Mamy jednak nadzieję i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana. Dlatego też staramy się Jemu podobać, czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego jesteśmy. Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre. Oto słowo Boże.
Komentarz:
W rzeczywistości Pan wyjawia coś ze swojego duchowego królestwa. W pierwszej przypowieści mówi im: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię» (Mk 4,26). Przytacza też drugą przypowieść słowami: «Z czym porównamy królestwo Boże (...) Jest ono jak ziarnko gorczycy» (Mk 4,30). Większość z nas niewiele ma wspólnego z ludźmi z epoki Jezusa, lecz przypowieści te przemawiają do nowoczesnych umysłów, gdyż w obrazie siania ziarna, podlewania i zbierania wyczuwamy, że Jezus mówi do nas: Bóg zasiał coś boskiego w naszych ludzkich sercach. Czym jest Królestwo Boże? «Jest samym Jezusem», przypomina Benedykt XVI. A nasza dusza «jest tym miescem, w którym znajduje się Królestwo Boże». Bóg pragnie żyć i wzrastać w naszym wnętrzu! Szukajmy mądrości Boga i słuchajmy wewnętrznych Jego podszeptów: jeśli to będziemy czynić, nasze życie nabierze mocy i intensywności, jaką trudno sobie wyobrazić. Jeśli cierpliwie będziemy współpracować z jego łaską, jego boskie życie będzie wzrastać w naszej duszy, tak jak w polu rośnie ziarno, i jak średniowieczny mistyk Meister Eckhart pięknie wyraził: «Ziarno Boga jest w nas. Jeśli ziemię uprawia roztropny i pracowity rolnik, wzejdzie ono i będzie wzrastać ku Bogu, którego ziarnem jest, a zatem każde jego owoce będą miały boską naturę. Z ziarna gruszy wyrastają grusze, z ziaren orzecha – orzechy, a z ziaren Bożych - Bóg».