TOM 2 Księgi Niebios o Woli Bożej - część druga. Wróciliśmy w tym TOMIE 2 do roku 1899. W pierwszym ruchu wśród Tomów nieparzystych numerów KLUCZ KRZYZA polecał nam iść do góry, tutaj byłoby to …Więcej
TOM 2 Księgi Niebios o Woli Bożej - część druga. Wróciliśmy w tym TOMIE 2 do roku 1899. W pierwszym ruchu wśród Tomów nieparzystych numerów KLUCZ KRZYZA polecał nam iść do góry, tutaj byłoby to przejście do Tomu 12. Jednakże trzeba nam teraz zastosować KLUCZ KRZYZA czyli belkę poziomą. Pójdziemy więc w poziomie parzystych liczb numerów Tomów. Stąd następny będzie TOM 4. Potem Tom 8 i 10, gdyż Tom 6 był już przesłuchany w poprzednim etapie, że względu na liczbę 6 jako, że człowiek został stworzony w szóstym dniu, zaś liczba 7 jako boska, gdyż co siedem dni człowiek ma świętować Imię Swego BOGA: "Pamiętaj, abyś dzień święty święcił". Numer TOMU 4 powinien nam przypominać Cztery Ewangelie o Jezusie Chrystusie zapisane przez Ewangelistów. Tam Wola Boża wyrażona przez życie Człowieczeństwa Boga-Człowieka otrzymała DOSKONAŁE WYPEŁNIENIE i ZDOBYTE ZOSTAŁO dla ludzkich stworzeń potomków Adama i Ewy OBIECANE ODKUPIENIE. Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Dn 12 Księga Niebios zapowiedziana u Proroka Daniela, przez którą "pomnoży się WIEDZA", gdzie "WIELU będzie dociekało". Księga Niebios zapowiedziana w Apokalipsie śwIętego Jana Apostoła i Ewangelisty: Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Ap 10 "Zabrałem się do pisania, pisze on, ale usłyszałem głos z nieba: Nie pisz tego, ale zapieczętuj to". Ten Apostoł i Ewangelista, dopisze drugi epilog do swojej Ewangelii: Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - J 21 Po co? Aby powiedzieć o "księgach, które trzeba by napisać". I tymi słowami kończy się jego Ewangelia. OTO Wizja Prorocka na TEMAT Królestwa Woli Bożej ZREALIZOWANA przez SAMEGO JEZUSA CHRYSTUSA w Księdze Niebios. Wróciliśmy więc do lutego 1899 roku w tym TOMIE 2 Luiza ma 34 lata życia i po napisaniu pierwszego TOMU, który na polecenie Kapłana spowiednika opowiada w jakby streszczeniu całą jej przeszłość, przechodzi do codziennego NOTATNIKA swoich dalszych Mistycznych i Bolesno-Radosnych przeżyć w UCZENIU się JAK żyć po katolicku ODDAJAC się CAŁKOWICIE na Służbę Jezusowi Chrystusowi w Wierze, Nadziei i Miłości Boga i bliźniego zgodnie z Wolą Bożą i Nauką Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Sakramentach świętych. Regularnie odprawia 24 Godziny Męki Pańskiej, a Jezus Chrystus czyni Ją Duszą OFIARY dla SWOJEJ BOSKIEJ Sprawiedliwości, aby nie musiał zbytnio karać ludzkie stworzenia za ich coraz gorsze postępowanie i grzechy - w sensie nie tylko indywidualnym ale i społecznym. Co już poznaliśmy o Niej i JEJ Naśladowaniu Chrystusa Boga-Człowieka jako Zbawiciela i Jej MISTRZA, niech pomoże nam teraz - kiedy w TOMACH parzystych będziemy IM TOWARZYSZYC i słuchać ICH Mistycznego DIALOGU - poznać coraz bardziej SAMEGO PANA JEZUSA, który wybrał na przełomie XIX i XX wieku Luizę do Wielkiej Misji w Kościele SWOIM i w świecie, a jednocześnie ZGODNIE Z BOSKIM DEKRETEM objawić ZECHCIAŁ Swoją Boską Wolę, bez której poza Bogiem NIC BY NIE BYŁO się stało, co się stało! JEDEN TYLKO JEST PRAWDZIWIE WIECZNY w Trójcy Osób Boskich żywy i prawdziwy Bóg, a JEGO MAJESTAT od wieczności do wieczności KORONUJE JEGO WIECZNA I JEDYNA BOSKA WOLA!
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Dziś do niedawna było Wniebowstąpienie. We Francji tak jest dotąd. Oto w to miejsce wysłuchałem uważnie tej AUDYCJI o tym jak Pan Jezus widzi sprawy tego świata, gdy z niego odchodzi i do niego wraca. "Jeszcze chwila i nie będziecie Mnie widzieć, i jeszcze chwila a zobaczycie Mnie". Luiza Piccarreta należy do tych, na których dosłownie to się spełnia, co Jezus mówi w Ewangelii. NAUKA Księgi …Więcej
Dziś do niedawna było Wniebowstąpienie. We Francji tak jest dotąd. Oto w to miejsce wysłuchałem uważnie tej AUDYCJI o tym jak Pan Jezus widzi sprawy tego świata, gdy z niego odchodzi i do niego wraca. "Jeszcze chwila i nie będziecie Mnie widzieć, i jeszcze chwila a zobaczycie Mnie". Luiza Piccarreta należy do tych, na których dosłownie to się spełnia, co Jezus mówi w Ewangelii. NAUKA Księgi Niebios jest DAREM dla wszystkich. JEGO SERCE dla wszystkich przygotowało TE KATECHEZY! Warto je poznawaź, bo w NICH Pan Jezus daje się poznać TAKI JAKI JEST poprzez TE DIALOGICZNE SPOTKANIA LUIZY poza CIAŁEM. To bardzo istotne wiedzieć, że cała intymność między Luizą i Panem Jezusem DOKONUJE się w JEJ DUSZY i zwykle poza ciałem. Sam Pan Jezus wyprowadzał ją z jej ciała dla pewnych doświadczeń mistycznych, stąd u ludzi cielesnych mogą być wątpliwości. Niezrozumienie TYCH RELACJI WTEDY i OBECNIE polega na tym, że nasze myślenie jest bardziej materialistyczne niż duchowe. Przypomnijmy sobie tę scenę z Ewangelii Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Mk 8
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Czytanie z Dziejów Apostolskich (Dz 18, 1-8)Święty Paweł w Koryncie
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co …Więcej
Czytanie z Dziejów Apostolskich (Dz 18, 1-8)Święty Paweł w Koryncie
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na wasze głowy, ja nie jestem winien. Od tej chwili pójdę do pogan». Odszedł stamtąd i poszedł do domu „czciciela Boga”, niejakiego Tycjusza Justusa. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 2a)
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, * albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica * i święte ramię Jego.
Refren.
Pan okazał swoje zbawienie, * na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją * dla domu Izraela.
Refren.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, * cieszcie się, weselcie i grajcie.
Refren.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze. (Por. J 14, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 16, 16-20)Smutek wasz przemieni się w radość
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie». Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada». Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Dziś chrześcijanie czują ten samą potrzebę, co chrześcijanie z pierwszego wieku. Chcemy zobaczyć Jezusa, potrzebujemy doświadczać Jego obecności wśród nas, aby wzmocnić naszą wiarę, nadzieję i miłość. Dlatego wywołuje w nas smutek myśl, że nie ma Go wśród nas, że nie możemy dotknąć, ani poczuć jego obecności, czuć i słyszeć Jego słowa. Ale ten smutek zamienia się w głęboką radość, kiedy doświadczamy Jego silnej obecność wśród nas. Ta obecność, tak nam to przypominał św. Jan Paweł II w swojej ostatniej encyklice Ecclesia de Eucharistia, materializuje się — w sposób szczególny— w Eucharystii: "Kościół żyje dzięki Eucharystii. Ta prawda wyraża nie tylko codzienne doświadczenie wiary, ale zawiera w sobie istotę tajemnicy Kościoła. Na różne sposoby Kościół doświadcza z radością, że nieustannie urzeczywistnia się obietnica: ‘A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata’ (Mt 28,20). (...) Eucharystia jest tajemnicą wiary i jednocześnie “tajemnicą światła”. Za każdym razem, gdy Kościół sprawuje Eucharystię, wierni mogą w pewien sposób ponownie przeżywać doświadczenie dwóch uczniów z Emaus: «Otworzyły się im oczy i poznali Go» (Łk 24, 31). Prośmy Boga o głęboką wiarę, o stały niepokój, który ucichnie w źródle eucharystycznym, słuchając i rozumiejąc Słowo Boże; spożywając i sycąc głód Ciałem Chrystusa. Niech Duch Święty wypełni światłem nasze poszukiwanie Boga.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Najpierw złożył swoją ofiarę tu na ziemi, kiedy poniósł najgorszą śmierć. Następnie, przyodziany w nową szatę nieśmiertelności, wszedł do sanktuarium przez swą własną krew, to znaczy do nieba, złożył przed tronem Ojca niebieskiego tę krew o ogromnej wartości, którą raz na zawsze przelał za wszystkich ludzi, grzeszników» (św. Jan Fisher).
«Nie odnajdziemy życia, jeśli pozostaniemy smutni, bez nadziei i zamknięci w sobie. Zamiast tego otwórzmy nasze zapieczętowane groby Panu, aby Jezus mógł wejść i napełnić je życiem. On chce przyjść i wziąć nas za rękę, aby wyrwać nas z udręki» (Papież Franciszek).
«Chrystus powiedział przed swoim Wniebowstąpieniem, że nie nadeszła jeszcze godzina chwalebnego ustanowienia Królestwa mesjańskiego oczekiwanego przez Izraela, które według proroków miało przynieść wszystkim ludziom ostateczny porządek sprawiedliwości, miłości i pokoju. Czas obecny jest według Chrystusa czasem Ducha i świadectwa» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 672).
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na wasze głowy, ja nie jestem winien. Od tej chwili pójdę do pogan». Odszedł stamtąd i poszedł do domu „czciciela Boga”, niejakiego Tycjusza Justusa. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 2a)
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, * albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica * i święte ramię Jego.
Refren.
Pan okazał swoje zbawienie, * na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją * dla domu Izraela.
Refren.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, * cieszcie się, weselcie i grajcie.
Refren.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze. (Por. J 14, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 16, 16-20)Smutek wasz przemieni się w radość
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie». Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada». Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Dziś chrześcijanie czują ten samą potrzebę, co chrześcijanie z pierwszego wieku. Chcemy zobaczyć Jezusa, potrzebujemy doświadczać Jego obecności wśród nas, aby wzmocnić naszą wiarę, nadzieję i miłość. Dlatego wywołuje w nas smutek myśl, że nie ma Go wśród nas, że nie możemy dotknąć, ani poczuć jego obecności, czuć i słyszeć Jego słowa. Ale ten smutek zamienia się w głęboką radość, kiedy doświadczamy Jego silnej obecność wśród nas. Ta obecność, tak nam to przypominał św. Jan Paweł II w swojej ostatniej encyklice Ecclesia de Eucharistia, materializuje się — w sposób szczególny— w Eucharystii: "Kościół żyje dzięki Eucharystii. Ta prawda wyraża nie tylko codzienne doświadczenie wiary, ale zawiera w sobie istotę tajemnicy Kościoła. Na różne sposoby Kościół doświadcza z radością, że nieustannie urzeczywistnia się obietnica: ‘A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata’ (Mt 28,20). (...) Eucharystia jest tajemnicą wiary i jednocześnie “tajemnicą światła”. Za każdym razem, gdy Kościół sprawuje Eucharystię, wierni mogą w pewien sposób ponownie przeżywać doświadczenie dwóch uczniów z Emaus: «Otworzyły się im oczy i poznali Go» (Łk 24, 31). Prośmy Boga o głęboką wiarę, o stały niepokój, który ucichnie w źródle eucharystycznym, słuchając i rozumiejąc Słowo Boże; spożywając i sycąc głód Ciałem Chrystusa. Niech Duch Święty wypełni światłem nasze poszukiwanie Boga.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Najpierw złożył swoją ofiarę tu na ziemi, kiedy poniósł najgorszą śmierć. Następnie, przyodziany w nową szatę nieśmiertelności, wszedł do sanktuarium przez swą własną krew, to znaczy do nieba, złożył przed tronem Ojca niebieskiego tę krew o ogromnej wartości, którą raz na zawsze przelał za wszystkich ludzi, grzeszników» (św. Jan Fisher).
«Nie odnajdziemy życia, jeśli pozostaniemy smutni, bez nadziei i zamknięci w sobie. Zamiast tego otwórzmy nasze zapieczętowane groby Panu, aby Jezus mógł wejść i napełnić je życiem. On chce przyjść i wziąć nas za rękę, aby wyrwać nas z udręki» (Papież Franciszek).
«Chrystus powiedział przed swoim Wniebowstąpieniem, że nie nadeszła jeszcze godzina chwalebnego ustanowienia Królestwa mesjańskiego oczekiwanego przez Izraela, które według proroków miało przynieść wszystkim ludziom ostateczny porządek sprawiedliwości, miłości i pokoju. Czas obecny jest według Chrystusa czasem Ducha i świadectwa» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 672).