Jaka jest wiara w czasach Facebooka? Przeczytaj, naprawdę warto!
4 lipca 2018 philo Pokolenie Facebooka nie chce słuchać tego, co powinno robić, a czego nie. Poszukuje przestrzeni, w której można czegoś doświadczyć, być akceptowanym i odkrywać samego siebie. Dzisiaj …Więcej
4 lipca 2018 philo
Pokolenie Facebooka nie chce słuchać tego, co powinno robić, a czego nie. Poszukuje przestrzeni, w której można czegoś doświadczyć, być akceptowanym i odkrywać samego siebie. Dzisiaj wiara jawi się coraz bardziej jako potrzeba doświadczenia relacji zdolnej wzbudzić uczucia. To pragnienie przyciąga o wiele bardziej niż katechizm, dlatego spróbujmy wyjść temu naprzeciw.
Linda i skradziony krzyż
Sztuka teatralna składa się zwykle z trzech aktów. Akt pierwszy. Przepytuję w trzeciej klasie1. Jedna z dziewczyn, Linda, stoi przy biurku i zastanawia się nad moim pytaniem, wpatrując się w poszukiwaniu natchnienia w ścianę za moimi plecami, nagle wykrzykuje:
– Nie ma już krzyża! Panie profesorze, ukradli krzyż!
– Co ty mówisz, Linda? – odpowiadam.
– Tak, panie profesorze, proszę się odwrócić, nie ma go, został tylko gwóźdź, a jestem pewna, że w zeszłym tygodniu tu był!
Prawdę mówiąc, nie zauważyłem, że zniknął. Odwracam się i widzę, że rzeczywiście gwóźdź jest pusty. Mówię do …Więcej
Pokolenie Facebooka nie chce słuchać tego, co powinno robić, a czego nie. Poszukuje przestrzeni, w której można czegoś doświadczyć, być akceptowanym i odkrywać samego siebie. Dzisiaj wiara jawi się coraz bardziej jako potrzeba doświadczenia relacji zdolnej wzbudzić uczucia. To pragnienie przyciąga o wiele bardziej niż katechizm, dlatego spróbujmy wyjść temu naprzeciw.
Linda i skradziony krzyż
Sztuka teatralna składa się zwykle z trzech aktów. Akt pierwszy. Przepytuję w trzeciej klasie1. Jedna z dziewczyn, Linda, stoi przy biurku i zastanawia się nad moim pytaniem, wpatrując się w poszukiwaniu natchnienia w ścianę za moimi plecami, nagle wykrzykuje:
– Nie ma już krzyża! Panie profesorze, ukradli krzyż!
– Co ty mówisz, Linda? – odpowiadam.
– Tak, panie profesorze, proszę się odwrócić, nie ma go, został tylko gwóźdź, a jestem pewna, że w zeszłym tygodniu tu był!
Prawdę mówiąc, nie zauważyłem, że zniknął. Odwracam się i widzę, że rzeczywiście gwóźdź jest pusty. Mówię do …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Matricaria
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
W wiekach średnich udzielano go możliwie najszybciej po chrzcie, natomiast od XIII wieku zaczęto bierzmować w trzecim i potem w siódmym roku życia. Po Soborze Trydenckim bierzmowano dzieci, które ukończyły siódmy rok życia. Począwszy od XIX wieku przesunięto bierzmowanie na 14 lub 15 rok życia. Ta praktyka, która dość szybko przyjęła się w całej Europie nie była pochwalana przez Stolicę Apostolską. …Więcej
W wiekach średnich udzielano go możliwie najszybciej po chrzcie, natomiast od XIII wieku zaczęto bierzmować w trzecim i potem w siódmym roku życia. Po Soborze Trydenckim bierzmowano dzieci, które ukończyły siódmy rok życia. Począwszy od XIX wieku przesunięto bierzmowanie na 14 lub 15 rok życia. Ta praktyka, która dość szybko przyjęła się w całej Europie nie była pochwalana przez Stolicę Apostolską.
liturgia.wiara.pl/…/2
Mamy dość dowodów na to że bierzmowanie przychodzi za późno,czeka się z nim na czas kiedy młodzi wchodzą w wiek bardzo burzliwy zamiast przyjść z łaską umacniającą wcześniej,kiedy byli jeszcze w wieku niewinności.Niestety,sakrament bierzmowania jest odbierany jako szantaż ze strony kościelnej (bo będą problemy ze ślubem),i w tej miłej atmosferze zagania się kolejne roczniki jak barany na strzyżę którą przymusowo muszą odbyć.Obie strony mają przez to do siebie urazę,niechęć i czym prędzej wymazują to zdarzenie z pamięci.Natomiast dziecko jest jeszcze ufne i podatne na działanie łaski,nie ma w sobie tego buntu który raczej nie pomaga w przygotowaniu się do przyjęcia sakramentu.Bierzmowanie w pierwszą rocznicę Komunii św. miałoby sens.
liturgia.wiara.pl/…/2
Mamy dość dowodów na to że bierzmowanie przychodzi za późno,czeka się z nim na czas kiedy młodzi wchodzą w wiek bardzo burzliwy zamiast przyjść z łaską umacniającą wcześniej,kiedy byli jeszcze w wieku niewinności.Niestety,sakrament bierzmowania jest odbierany jako szantaż ze strony kościelnej (bo będą problemy ze ślubem),i w tej miłej atmosferze zagania się kolejne roczniki jak barany na strzyżę którą przymusowo muszą odbyć.Obie strony mają przez to do siebie urazę,niechęć i czym prędzej wymazują to zdarzenie z pamięci.Natomiast dziecko jest jeszcze ufne i podatne na działanie łaski,nie ma w sobie tego buntu który raczej nie pomaga w przygotowaniu się do przyjęcia sakramentu.Bierzmowanie w pierwszą rocznicę Komunii św. miałoby sens.
Matricaria
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Papież Franciszek tyle razy piętnował fakt zamkniętych kościołów i biurokrację urzędów parafialnych pokazując jak z kościoła misyjnego zamieniliśmy się w placówkę usług religijnych.Bo tak jest wygodnie dla obu stron,klient płaci i otrzymuje, ksiądz załatwia transakcję i kwituje.No ale jak długo tak może być ,aż się wymieni kadra biskupów wykształconych w czasach minionego ustroju? Na szczęście …Więcej
Papież Franciszek tyle razy piętnował fakt zamkniętych kościołów i biurokrację urzędów parafialnych pokazując jak z kościoła misyjnego zamieniliśmy się w placówkę usług religijnych.Bo tak jest wygodnie dla obu stron,klient płaci i otrzymuje, ksiądz załatwia transakcję i kwituje.No ale jak długo tak może być ,aż się wymieni kadra biskupów wykształconych w czasach minionego ustroju? Na szczęście są świeccy i duchowni którzy nie obawiając się represji tworzą dzieła,piszą,ewangelizują w stylu bardziej odpowiadającym obecnym potrzebom.Zresztą każdy może coś powiedzieć od siebie byle szczerze i w zgodzie z prawdą.