Módlcie się za kapłanów i Biskupów. źródło : www.youtube.com/watchWięcej
Módlcie się za kapłanów i Biskupów.
źródło : www.youtube.com/watch
źródło : www.youtube.com/watch
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
W zjednoczeniu z Niepokalanym Sercem Maryi,pozdrawiam
i adoruję o Jezu,Twoją Świetą Ranę Twej prawej Ręki.
W tej Ranie składam wszystkich Kapłanów Twego Świętego Kościoła.Daj im Ty,o Jezu,ilekroć sprawują Twoją Świętą
Ofiarę,Płomień Twojej Boskiej Miłości,aby Go mogli dalej podawać powierzonym sobie duszom
Chwała Ojcu...
i adoruję o Jezu,Twoją Świetą Ranę Twej prawej Ręki.
W tej Ranie składam wszystkich Kapłanów Twego Świętego Kościoła.Daj im Ty,o Jezu,ilekroć sprawują Twoją Świętą
Ofiarę,Płomień Twojej Boskiej Miłości,aby Go mogli dalej podawać powierzonym sobie duszom
Chwała Ojcu...
modernistae prohibere
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Dzięki mirko za obszerne wyjaśnienie odnoszące się do zakłamanej formacji PIS, która pozorując polski nacjonalizm w dalszym ciągu pełni rolę bezpiecznego wentyla społecznego niezadowolenia w czasie totalnej grabieży Polski. Warto dodać, że jej liderzy- nieżyjący Lech i żyjący Jarosław zostali "wykarmieni' na piersi czołowego masona wspomnianego poniżej Jana Józefa Lipskiego.
malgorzata__13
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
"Panie, ja wierzę. Wierzę w Twoją miłość. Wierzę, że Twoja miłość mnie zbawiła. Wierzę, że Twoja miłość dała mi godność, której nie miałem. Wierzę, że Twoja miłość mi daje nadzieję". Oto dlaczego staje się "piękną rzeczą wierzyć w miłość", bo "taka jest prawda. Jest to prawda naszego życia".info.wiara.pl/doc/1517028.Bog-nie…
Piękne słowa papieża Franciszka są w stanie ożywić i rozpalić kapłańskie …Więcej
"Panie, ja wierzę. Wierzę w Twoją miłość. Wierzę, że Twoja miłość mnie zbawiła. Wierzę, że Twoja miłość dała mi godność, której nie miałem. Wierzę, że Twoja miłość mi daje nadzieję". Oto dlaczego staje się "piękną rzeczą wierzyć w miłość", bo "taka jest prawda. Jest to prawda naszego życia".info.wiara.pl/doc/1517028.Bog-nie…
Piękne słowa papieża Franciszka są w stanie ożywić i rozpalić kapłańskie serca nową gorliwością,wierzę w to.Franciszkowi,Księdzu Piotrowi i całemu czcigodnemu stanowi kapłańskiemu życzę wiecznego płomienia Miłości BOŻEJ w sercu.
Piękne słowa papieża Franciszka są w stanie ożywić i rozpalić kapłańskie serca nową gorliwością,wierzę w to.Franciszkowi,Księdzu Piotrowi i całemu czcigodnemu stanowi kapłańskiemu życzę wiecznego płomienia Miłości BOŻEJ w sercu.
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
- Dzięki Ci, Panie Boże WSZECHMOGĄCY za dar posługi ks. Piotra Natanka !
Panie Jezu TAK WIELU NIE CHCE TWEGO KRÓLOWANIA...
Jak spojrzą na sądzie po śmierci Tobie w oczy ?
NIE MOŻNA DWOM PANOM SŁUŻYĆ !-Więcej
- Dzięki Ci, Panie Boże WSZECHMOGĄCY za dar posługi ks. Piotra Natanka !
Panie Jezu TAK WIELU NIE CHCE TWEGO KRÓLOWANIA...
Jak spojrzą na sądzie po śmierci Tobie w oczy ?
NIE MOŻNA DWOM PANOM SŁUŻYĆ !-
Panie Jezu TAK WIELU NIE CHCE TWEGO KRÓLOWANIA...
Jak spojrzą na sądzie po śmierci Tobie w oczy ?
NIE MOŻNA DWOM PANOM SŁUŻYĆ !-
stanislawp
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Dziwne Buziak, że będąc w biznesie pielgrzymkowym organizujesz je pod kątem biskupa a nie owieczki.
Ilu biskupów możesz przewieźć?
Dwóch?
Ludziom potrzeba pobożności ludowej i tradycyjnej.
Zmień płytę a zobaczysz jak Bóg Ci będzie Błogosławił!
Kto przyjdzie drugi raz do Ciebie na pielgrzymkę jak będziesz im modernę serwował?
Ilu biskupów możesz przewieźć?
Dwóch?
Ludziom potrzeba pobożności ludowej i tradycyjnej.
Zmień płytę a zobaczysz jak Bóg Ci będzie Błogosławił!
Kto przyjdzie drugi raz do Ciebie na pielgrzymkę jak będziesz im modernę serwował?
Buziak — 2013-04-10 13:24:
Nie świruj chłopie pawiana, wszak wszyscy wiedzą, że robisz pielgrzymki i ks. Natanek jest dla Ciebie konkurencją. A konkurencję trza niszczyć i to robisz...
Jak to mówi młodzież; procho i logiko
Nie świruj chłopie pawiana, wszak wszyscy wiedzą, że robisz pielgrzymki i ks. Natanek jest dla Ciebie konkurencją. A konkurencję trza niszczyć i to robisz...
Jak to mówi młodzież; procho i logiko
Krytykom ks.Piotra dedykuję ten wiersz:
Łabędzi śpiew
Łabędzi słyszałem śpiew.
Było to letnim wieczorem:
Przy bladym świetle miesiąca,
W pośrodku płaczących drzew,
Ponad przejrzystym jeziorem,
Stała wybładła i drżąca,
Łabędzi zawodząc śpiew.
Na cichej powierzchni fal
Łabędzie pieśni słuchały,
Myśląc, że jeden z ich grona
Przedśmiertny wylewa żal,
Gdyż ona, jak łabędź biały,
Co z pieśnią, …Więcej
Krytykom ks.Piotra dedykuję ten wiersz:
Łabędzi śpiew
Łabędzi słyszałem śpiew.
Było to letnim wieczorem:
Przy bladym świetle miesiąca,
W pośrodku płaczących drzew,
Ponad przejrzystym jeziorem,
Stała wybładła i drżąca,
Łabędzi zawodząc śpiew.
Na cichej powierzchni fal
Łabędzie pieśni słuchały,
Myśląc, że jeden z ich grona
Przedśmiertny wylewa żal,
Gdyż ona, jak łabędź biały,
Co z pieśnią, zraniony, kona,
Śpiewała wśród cichych fal.
Dziś dla niej ostatni dzień,
W którym do śnieżnych słuchaczy
Swobodnie przemawiać może
Wśród serca gwałtownych drżeń,
I głosem śpiewnej rozpaczy
Płynąć po modrym jeziorze,
Żegnając ostatni dzień.
Gdyż jutro wykopią grób
Dziewiczej życia piosence,
Pogrzebią sen ideału:
Jutro nastąpi jej ślub,
I zwiążą na zawsze ręce,
Bez serc żywszego udziału
W małżeński położą grób.
Niemiły weźmie ją mąż -
Tak każą względy rodowe,
I domu wysokie związki -
Te słowa słyszała wciąż...
Więc poddać musiała głowę
Pod cierń mirtowej gałązki,
Pod łańcuch, co włoży mąż.
I musi, rzucając dom,
Pójść za nim, jak niewolnica,
Po stracie wszystkich swych marzeń
Ku ciemnym, nieznanym dniom,
Przywołać uśmiech na lica,
Gdy sama, pełna przerażeń,
Porzuca rodzinny dom.
I nie wie, jaki jej byt
Zgotuje ręka człowieka,
Którą ma ująć ze łzami;
Czy boleść, rozpacz, lub wstyd,
W ciemnej przyszłości ją czeka?
Czy białych skrzydeł nie splami
Ten nowy, posępny byt?
I nie wie, na jaki ląd
Obca ją wola popędzi...
Wie tylko, że bez miłości,
Bez pociech odejdzie stąd
I już wśród białych łabędzi
Nie stanie w dawnej czystości,
Na obcy stąpiwszy ląd.
Więc bólem dobyty śpiew
Rzuca, w łabędzia postawie,
Tej rzeszy słuchaczy bratniej
Spod wieńca płaczących drzew;
Ptaki słuchają ciekawie,
Bo wiedzą, że to ostatni,
Prawdziwy łabędzi śpiew!
Adam Asnyk
Łabędzi śpiew
Łabędzi słyszałem śpiew.
Było to letnim wieczorem:
Przy bladym świetle miesiąca,
W pośrodku płaczących drzew,
Ponad przejrzystym jeziorem,
Stała wybładła i drżąca,
Łabędzi zawodząc śpiew.
Na cichej powierzchni fal
Łabędzie pieśni słuchały,
Myśląc, że jeden z ich grona
Przedśmiertny wylewa żal,
Gdyż ona, jak łabędź biały,
Co z pieśnią, zraniony, kona,
Śpiewała wśród cichych fal.
Dziś dla niej ostatni dzień,
W którym do śnieżnych słuchaczy
Swobodnie przemawiać może
Wśród serca gwałtownych drżeń,
I głosem śpiewnej rozpaczy
Płynąć po modrym jeziorze,
Żegnając ostatni dzień.
Gdyż jutro wykopią grób
Dziewiczej życia piosence,
Pogrzebią sen ideału:
Jutro nastąpi jej ślub,
I zwiążą na zawsze ręce,
Bez serc żywszego udziału
W małżeński położą grób.
Niemiły weźmie ją mąż -
Tak każą względy rodowe,
I domu wysokie związki -
Te słowa słyszała wciąż...
Więc poddać musiała głowę
Pod cierń mirtowej gałązki,
Pod łańcuch, co włoży mąż.
I musi, rzucając dom,
Pójść za nim, jak niewolnica,
Po stracie wszystkich swych marzeń
Ku ciemnym, nieznanym dniom,
Przywołać uśmiech na lica,
Gdy sama, pełna przerażeń,
Porzuca rodzinny dom.
I nie wie, jaki jej byt
Zgotuje ręka człowieka,
Którą ma ująć ze łzami;
Czy boleść, rozpacz, lub wstyd,
W ciemnej przyszłości ją czeka?
Czy białych skrzydeł nie splami
Ten nowy, posępny byt?
I nie wie, na jaki ląd
Obca ją wola popędzi...
Wie tylko, że bez miłości,
Bez pociech odejdzie stąd
I już wśród białych łabędzi
Nie stanie w dawnej czystości,
Na obcy stąpiwszy ląd.
Więc bólem dobyty śpiew
Rzuca, w łabędzia postawie,
Tej rzeszy słuchaczy bratniej
Spod wieńca płaczących drzew;
Ptaki słuchają ciekawie,
Bo wiedzą, że to ostatni,
Prawdziwy łabędzi śpiew!
Adam Asnyk