Buziak zachęcam do lektury całości /na dole link/ tu zamieszczam w zasadzie końcowe wnioski.
NA PODSTAWIE PONIŻSZEGO TWIERDZĘ:
OBJAWIENIA VASSULI SĄ PRAWDZIWE
Vassula i kardynał Ratzinger10 lipca 2004 roku prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kardynał Ratzinger przesłał list do kilku episkopatów dotyczący orzeczenia tejże Kongregacji na temat Vassuli Ryden, która odwiedziła kilka krajów skandynawskich w dniach od 2 do 11 października 2004 roku.
Krótka prezentacja Vassuli dla tych, którzy jej nie znają:
Urodziła się w 1942 roku w Egipcie z greckich rodziców, należących do greckiego kościoła prawosławnego. Po poślubieniu Szweda podróżowała po świecie należąc do wyższych klas społecznych. Nie była praktykującą chrześcijanką. W 1985 roku, kiedy mieszkała w Bangladeszu, w szczególny sposób spotkała Boga, co zapoczątkowało głębokie życie chrześcijańskie.
Jezus prawdziwie wszedł w jej życie i zaczęła zapisywać swoje codzienne z Nim rozmowy. Vassula słyszy głos Jezusa, ale dziwne zjawisko dotyczy tej komunikacji, która trwa po dziś dzień. Jezus w tym samym czasie prowadzi jej rękę. To znaczy, że On pisze swoje orędzia używając jej dłoni. Jest to bardzo wyraźnie widoczne w rękopisach, które zostały publikowane. Kilku znanych teologów napisało o tym rękopisie, iż jest on zjawiskiem w kilku punktach różniącym się od tzw. „pisma automatycznego”. Od tamtej pory Vassula jeździ po świecie i ewangelizuje, opierając się na swoich pismach, noszących nazwę „Prawdziwe Życie w Bogu”.
6 października 1995 roku Kongregacja Nauki Wiary wydała Notę w odpowiedzi wielu katolickim biskupom i wiernym, którzy zwrócili się po poradę. Kongregacja Nauki Wiary w tamtym czasie zdecydowała się ostrzec wiernych, aby nie uważali pism Vassuli za mające pochodzenie nadprzyrodzone, oraz poddała w wątpliwość pewne, zawarte w nich, wyrażenia dogmatyczne. Nota wywołała burzę protestów ze strony znanych teologów, którzy byli przekonani o autentyczności jej pism.
Tocząca się w ostatnich latach korespondencja między Kongregacją a Vassulą zaowocowała dokumentem, przedstawionym kilku konferencjom episkopatów, które wyrażały szczególną troskę o wyjaśnienie stanowiska Kongregacji wobec Vassuli. Dokument jest podpisany osobiście przez kardynała Ratzingera. Wspomina on w liście, że Vassula w swoich odpowiedziach danych Kongregacji, a wydrukowanych w ostatnim tomie „Prawdziwego Życia w Bogu”, „dostarczyła ona stosownych wyjaśnień dotyczących swej sytuacji małżeńskiej jak i odnoszących się do pewnych trudności, które we wspomnianej Nocie były wysunięte pod adresem jej pism i jej uczestnictwa w sakramentach”.
Stanowisko brzmi raczej lakonicznie, ale – odnosząc je do Noty z 1995 roku – oznacza ono, iż Kongregacja jest zadowolona z jej odpowiedzi i nie podtrzymuje dłużej dogmatycznych zastrzeżeń przeciwko niej. Zrozumiałe jest, że Kongregacja powstrzymuje się od konkluzji, czy jest ona prawdziwie narzędziem Boga, pozostawiająć raczej poszczególnym biskupom, kapłanom i wiernym dokonanie własnego rozeznania. Dokument mówi jedynie o tym, że biskupi w razie konieczności powinni dać wskazania dla ekumenicznych grup modlitewnych, które Vassula organizuje.
Jest mnóstwo świadectw osób z różnych wyznań chrześcijańskich i nawet niechrześcijan, ukazujących, że ludzie dochodzą do rzeczywistej i głębokiej wiary w Chrystusa poprzez czytanie i słuchanie Vassuli. Jezus mówi, że sprawy duchowe ocenia się po ich owocach. Nie ma żadnej wątpliwości, że owoce działalności Vassuli są dobre, ale każdy musi sam rozeznać, czy ona jest jednym z dzisiejszych narzędzi Jesusa Chrystusa.
Opierając się krótkim liście kardynała Ratzingera, nie ma cienia wątpliwości, że katolik z czystym sumieniem może uważać Vassulę za Bożego posłańca. Oczywiście każdy jest wolny i nie musi tego robić, jednak nie można już dłużej odrzucać jej podtrzymywać dogmatycznych aby ją odrzucać. Aby ocenić rzeczy duchowe potrzeba wsłuchania się w serce. Wolność i szacunek dla innych opinii jest koniecznością, gdy chodzi o objawienia i proroctwa.20.10.2004
(podpis)
O. Lars Messerschmidt
Kościół katolicki w Danii
Za:
www.voxdomini.com.pl/vass/kongregacja_vd.pdf