Godzinnik czyśćcowy
Andrzej Sarwa
Jak nietrudno zauważyć, przyszło nam żyć w czasach, kiedy to prawie każda msza pogrzebowa~jest równocześnie quasi mszą kanonizacyjną, podczas której zwykle z ust celebransa słyszymy, że zmarły, zmarła „jest już w domu Ojca”.
Brzmi to jak najsłodsza muzyka w uszach bliskich zmarłego i leje się niczym balsam na ich obolałe dusze, a często zalecza też wyrzuty sumienia, jeśli dla osoby zmarłej nie było się dobrym, bądź względem niej uczciwym...
Często jednak dusza trafia i w inne miejsca w zaświatach – do piekła albo do czyśćca, ale o tym jakoś na pogrzebach ani na niedzielnych tzw. homiliach nie słychać.
Ma być miło i przyjemnie, po co sobie zaprzątać głowę tym, że razem ze śmiercią cierpienia człowiecze niekoniecznie kończyć się muszą.
Co idzie wraz z tym? Ano to, iż coraz mniej ludzi regularnie modli się za bliskich zmarłych, a jeszcze mniej za dusze w czyśćcu cierpiące.
No bo – logiczne to jest – skoro wszyscy trafiają do „domu Ojca”… Mając na …Więcej