Innym znanym powiedzeniem jest przysłowie Panu Bogu świeczkę, a (albo i) diabłu ogarek. Mówiąc tak, mamy na myśli nie najlepsze postępowanie kogoś, kto chce zadowolić wszystkich, kto asekuruje się na każdą okoliczność, np.

− No tak, ty zawsze nie chcesz nikogo skrzywdzić, Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek…
− To są dwie sprzeczne racje moralne, a szef chce dać Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek.

Wynika z tego niezbicie, że wyrażenie to ma raczej wydźwięk negatywny. Narodziło się ponoć za czasów króla Władysława Jagiełły, który słynął z ostrożności i z tego, żeby nie narażać się nikomu. Jako ochrzczony poganin, zaraz po koronacji, objeżdżał nowe państwo i trafił do jednego z kościołów, gdzie zobaczył obraz przedstawiający Boga i strąconego do piekła diabła.

Kiedy poznał wymowę wizerunku, rozkazał potężnemu Bogu zapalić świecę (z pewnością po to, żeby zyskać jego przychylność), ale mniejszą, nadpalą już świecę, czyli ogarek, diabłu (by go jeszcze bardziej nie rozgniewać). Ogarek bowiem to właśnie mały, niedopalony do końca kawałek świecy albo knota, a rzadziej papierosa.