Św. Grzegorz Wielki o mocy Komunii Świętej

Z Dialogów, Księga Trzecia, 3

“Wkrótce potem św. Agapit, po którym, z łaski Boga, miałem zaszczyt nastąpić na Tronie Piotrowym w Rzymie, został także posłany przez Gotów na wschód, do cesarza Justyniana w sprawach stanu. Kiedy podróżował przez Grecję przyniesiono do niego kalekę niezdolnego mówić ani powstać. Gdy płaczący krewni położyli go przez mężem Bożym, ów zapytał ich z wielką troską czy naprawdę wierzą w możliwość uzdrowienia tego człowieka. Odpowiedzieli że ich ufna nadzieja opiera się na mocy Bożej i autorytecie Piotra. Agapit niezwłocznie zaczął się modlić i rozpoczął sprawowanie Mszy, składając świętą Ofiarę wszechmogącemu Bogu. A gdy odszedł po Mszy od ołtarza wziął chromego za ręce i w obecności tłumu widzów podniósł go z ziemi aż ów stanął wyprostowany. Gdy [Agapit] włożył mu do ust Ciało Pańskie jego język, tak długo niemy, został rozwiązany. Wszystkich obecnych ogarnęło zdumienie i płakali z radości. Lęk i cześć wypełniły ich umysły gdyż ujrzeli cóż za cudowny uczynek mógł dokonać Agapit dzięki mocy Bożej i wstawiennictwu św. Piotra.”

tł. za przekładem o. J. Zimmermana OSB