«Gdzie są teraz twoje ofiary, gdzie są twoje dobre uczynki?

.:ILG:. - 6 czerwca 2023: CZYTANIA LITURGICZNE
PIERWSZE CZYTANIE
Tobiasz przykładem cierpliwości

Tb 2, 9-14

Czytanie z Księgi Tobiasza

Ja, Tobiasz, w noc Pięćdziesiątnicy, potem jak pogrzebałem umarłych, wykąpałem się i poszedłem na podwórze, i położyłem się pod murem dziedzińca. Z powodu upału miałem twarz odkrytą. Nie zauważyłem, że ptaki siedziały nade mną na murze. Wtedy spadły ich ciepłe odchody na moje oczy i spowodowały bielmo. Poszedłem do lekarzy, aby się wyleczyć. Ale im więcej smarowano mi je maścią, tym bardziej oczy moje wygasały z powodu bielma, aż w końcu całkiem oślepłem. Przez cztery lata byłem niewidomy.
Wszyscy moi bracia smucili się z mojego powodu. Achikar utrzymywał mnie przez dwa lata, zanim wyjechał do Elimaidy. W tym właśnie czasie żona moja, Anna, wykonując kobiece roboty, przędła. Odsyłała to wszystko pracodawcom, a oni dawali jej za to zapłatę. Siódmego dnia miesiąca Dystros odcięła przędzę i odesłała ją pracodawcom. Oni dali jej pełną zapłatę i dodali do tego koziołka. Kiedy koziołek szedł do mnie, zaczął beczeć. Zawołałem wtedy żonę i powiedziałem: «Skąd ten koziołek? Czy nie pochodzi on z kradzieży? Oddaj go właścicielom! Nie wolno nam bowiem jeść niczego, co pochodzi z kradzieży».
A ona mi rzekła: «Jest to podarunek dodany mi do zarobku».
Nie wierzyłem jej i powiedziałem, żeby oddała go właścicielom, i wstydziłem się z tego powodu za nią. A ona odpowiedziała: «Gdzie są teraz twoje ofiary, gdzie są twoje dobre uczynki? Teraz jest już wszystko o tobie wiadome».

Oto słowo Boże.

EWANGELIA – komentarze
Podatek należny cezarowi

Mk 12, 13-17
Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli podchwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?»
Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?»
Odpowiedzieli Mu: «Cezara».
Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».
I byli pełni podziwu dla Niego.

Oto słowo Pańskie.

***†***
,,W obliczu prawdy
Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli podchwycić Go w mowie (Mk 12,13).
Od razu widać, że dla ludzi, którzy przybyli skompromitować Jezusa, obce wydaje się zainteresowanie prawdą. W grę wchodzi fałsz i oszustwo. Mimo takiego nastawienia – a przecież Jezus doskonale zna serce człowieka – otrzymują ważną lekcję: „Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga”. Boża prawda zwycięża ludzką obłudę i dodatkowo obnaża hipokryzję.
W życiu codziennym też spotykamy sytuacje, kiedy ktoś chce kogoś drugiego zaskoczyć, zadziwić, skompromitować. Wykorzystuje przy tym jego naiwność, dobroduszność a nieraz nawet niepełnosprawność. Skoro „wszystkie chwyty” wydają się dozwolone… pytanie, czy wszystkie…
Prawda nie jest kategorią, którą tworzymy, ale odkrywamy. Moralność uczniów Jezusa zakłada osiąganie dobrych celów przez stosowanie dobrych środków. Tak więc cel nie uświęca środków. Nie da się usprawiedliwić hipokryzji czy cwaniactwa swoim sprytem, przewagą czy zajmowanym stanowiskiem. Tylko prawda prowadzi do wolności i jest podstawowym kierunkiem działania tych, którzy należą do Jezusa.
Myśl Benedykta XVI
Jezus Chrystus oczyszcza i uwalnia od naszych ludzkich ograniczeń poszukiwanie miłości oraz prawdy i odsłania przed nami w całej pełni inicjatywę miłości i projekt prawdziwego życia, jaki Bóg nam przygotował. W Chrystusie miłość w prawdzie staje się Obliczem Jego Osoby, a dla nas powołaniem do miłowania naszych braci w prawdzie Jego projektu. On bowiem sam jest Prawdą (por. J 14, 6) (Caritas in veritate, 1),,
Refleksja na dziś
Jota-jotka udostępnia to
2908
«Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?»
Jota-jotka
Myśl Benedykta XVI
,,Jezus Chrystus oczyszcza i uwalnia od naszych ludzkich ograniczeń poszukiwanie miłości oraz prawdy i odsłania przed nami w całej pełni inicjatywę miłości i projekt prawdziwego życia, jaki Bóg nam przygotował. W Chrystusie miłość w prawdzie staje się Obliczem Jego Osoby, a dla nas powołaniem do miłowania naszych braci w prawdzie Jego projektu. On bowiem sam jest Prawdą (…Więcej
Myśl Benedykta XVI
,,Jezus Chrystus oczyszcza i uwalnia od naszych ludzkich ograniczeń poszukiwanie miłości oraz prawdy i odsłania przed nami w całej pełni inicjatywę miłości i projekt prawdziwego życia, jaki Bóg nam przygotował. W Chrystusie miłość w prawdzie staje się Obliczem Jego Osoby, a dla nas powołaniem do miłowania naszych braci w prawdzie Jego projektu. On bowiem sam jest Prawdą (por. J 14, 6) (Caritas in veritate, 1),,
Jota-jotka
Zmieniłam grafikę ...
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich nal…
ludzkie dosłownie albo dla szyderstwa traktują jeden grosz!!!
Nie chodzi o dosłowność ,ale o ❤️
Jota-jotka
Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Albo: Alleluja.

Błogosławiony człowiek, który służy Panu i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.
Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Albo: Alleluja.

Nie przelęknie się złej nowiny, jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie i spojrzy …Więcej
Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Albo: Alleluja.

Błogosławiony człowiek, który służy Panu i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.

Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Albo: Alleluja.


Nie przelęknie się złej nowiny, jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie i spojrzy z wysoka na swych przeciwników.

Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Albo: Alleluja.


Rozdaje i obdarza ubogich, jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,wywyższona z chwałą będzie jego potęga.
Jeszcze jeden komentarz od Jota-jotka
Jota-jotka
Pierwsze czytanie: Tb 2, 9-14
,,Tobiasza, któremu towarzyszymy w tym tygodniu, spotyka nieszczęście ślepoty. Opuszcza go także brat Achikar, który tymczasem stał się żywicielem rodziny. Teraz na chleb zarabia żona Tobiasza, Anna. W sercu męża pojawia się jednak podejrzliwość: czy zarobek Anny jest czysty, czy koziołek przyprowadzony do domu nie pochodzi z kradzieży? Tekst nie mówi jednak nic, co …Więcej
Pierwsze czytanie: Tb 2, 9-14

,,Tobiasza, któremu towarzyszymy w tym tygodniu, spotyka nieszczęście ślepoty. Opuszcza go także brat Achikar, który tymczasem stał się żywicielem rodziny. Teraz na chleb zarabia żona Tobiasza, Anna. W sercu męża pojawia się jednak podejrzliwość: czy zarobek Anny jest czysty, czy koziołek przyprowadzony do domu nie pochodzi z kradzieży? Tekst nie mówi jednak nic, co dawałoby podstawy do nieufności wobec Anny. Wydaje się, że ślepota dotyka nie tylko oczu Tobiasza, ale także jego serca. Jego potrzeba czystości i uczciwości stała się większa niż miłość do żony. Granica między gorliwością a nadgorliwością jest wąska. O przekroczeniu tej granicy świadczy reakcja Anny. Pod wpływem gniewu kobieta poddaje z kolei w wątpliwość czystość ofiar składanych przez męża. Po raz kolejny w tym tygodniu dochodzi do głosu przekonanie, że skoro kogoś spotkało nieszczęście, widocznie na nie zasłużył i oto został ukarany przez Boga. Wydaje się, że w pewnym sensie Anna ma rację. Czystość rytualna Tobiasza na pewno była bez zarzutu. W swojej pobożności nie pozostawił jednak przestrzeni na zaufanie, a tym samym postawił się w miejscu Boga, a nawet ponad Nim, bo Bóg nigdy nie patrzy na człowieka tak restrykcyjnie. Bóg zakłada dobrą wolę człowieka, a kiedy człowiek takiej dobrej woli u innych nie zakłada, to to już nie jest myślenie Boże, choć może wypływać z pragnienia doskonałości.,,

Usłyszmy zaproszenie do refleksji: jak patrzę na osoby żyjące obok mnie?
Tygodnik Idziemy