“Usłyszałaś, o Panno, zwiastowanie wielkiej tajemnicy, ujawniono Ci środki przeznaczone do jej wypełnienia, każdy z nich cudowny, każdy pełen radości. (…) A ponieważ dano Ci radość i wesele, pozwól byśmy usłyszeli z Twych ust odpowiedź i dobre nowiny jakich pożątamy, by kości, które zostały skruszone, mogły się rozradować. Usłyszałaś w zapowiedź i uwierzyłaś, uwierz również w ukazane Ci środki. Usłyszałaś, że poczniesz i porodzisz Syna, nie za sprawą człowieka, lecz przez moc Ducha Świętego. Anioł czeka na Twą odpowiedź albowiem czas by powrócił do Boga, który go posłał. My również czekamy, o Pani, na słowo miłosierdzia, my jęczący pod wyrokiem potępienia. Spójrz, ofiarowano ci cenę naszego zbawienia, jeśli się zgodzisz, zostaniemy wyzwoleni. Przez Przedwieczne Słowo Boga wszyscy zostaliśmy stworzeni i oto umieramy. Przez Twą krótką odpowiedź zostaniemy odnowieni i przywołani z powrotem do życia. Adam z całym swym plemieniem, Adam, płaczący wygnaniec z Raju, błaga Cię o nią. Abraham prosi, Dawid uprasza. Oto przedmiot płomiennego pragnienia świętych ojców, Twych ojców, nadal przebywających w rejonie cieni śmierci. Oto cały rodzaj ludzki pada u Twych stóp w oczekiwaniu.
I słusznie, albowiem od Twego słowa zależy pocieszenie nędzników, wykupienie pojmanych, wolność skazanych, zbawienie Twego całego plemienia, wszystkich dzieci Adama. Pospiesz zatem, o Pani, z odpowiedzią, pospiesz by wymówić słowo tak upragnione przez wszystko co na ziemi, w otchłani, w niebie. Sam Król i Pan wszystkich rzeczy, który wielce zapragnął Twego piękna, równie mocno pragnie Twego słowa zgody, przez które zamierzył świat zbawić. (…)
Posłuchajmy słowa Tej, która, choć wybrana by być Matką Boga, nie odsunęła swej pokory. “Oto – mówi – ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego. Fiat mihi. Fiat jest znakiem pragnienia, nie wątpliwości. Mówiąc: niech mi się stanie według słowa twego wyraża dyspozycję osoby, która pragnie ujrzeć skutek, a nie wątpi w możliwość. Fiat może być również rozumiane jako słowo prośby, albowiem nikt się nie modli jeśli nie wierzy i nie ma nadziei na uzyskanie. Bóg pragnie być proszony o to co obiecał i być może obiecał wiele rzeczy, które zamierzył udzielić by obietnica owa wzbudziła w nas oddanie i byśmy mogli zasłużyć pobożną modlitwą na to co zamierza dać darmo. I tak, nasz łaskawy Bóg, który pragnie zbawienia wszystkich, jakby wydobywa z nas uczynki zasługujące i, podczas gdy umacnia naszą wolę swą łaską, pragnie byśmy dążyli do uzyskania tego co darmo daje. Rozumiała to Panna roztropna kiedy do uprzedniej łaski darmo danej obietnicy dołączyła zasługę swej modlitwy, mówiąc: niech mi się stanie według słowa twego. Niech mi się stanie to co dotyczy Słowa Boga według słowa twego. Niech Słowo, które na początku było u Boga stanie się ciałem z mego ciała, według słowa twego. (…)”
