Papież Pius XII. Humani generis,12 sierpnia 1950: „A autentyczne wykładanie tego depozytu powierzył Zbawiciel nie poszczególnym wiernym, ani nawet teologom, lecz Władzy Kościoła Nauczającego.’”

Papież Benedykt XIV, Apostolica, 26 czerwca 1749: „Orzeczenie Kościoła jest lepsze od wyroku doktora znanego ze swojej świętości i nauczania.”

Augustyn, 391: „Kiedy znajdziemy się przed Jego [Boga] obliczem, ujrzymy słuszność Bożej sprawiedliwości. Wtedy nikt nie powie: ... „Dlaczego ten człowiek za radą Boga został doprowadzony do chrztu, podczas gdy tamten człowiek, choć żył właściwie jako katechumen, został zabity w nagłej katastrofie i nie został ochrzczony? Szukaj nagrody, a nie znajdziesz nic poza karą.”

Papież Eugeniusz IV, Sobór Florencki, „Exultate Deo”, 22 listopada 1439, ex cathedra: „Pierwsze miejsce wśród wszystkich sakramentów zajmuje chrzest święty, który jest bramą życia duchowego; przez niego stajemy się członkami Chrystusa i uczestnikami ciała Kościoła. A ponieważ przez pierwszego człowieka śmierć przeszła na wszystkich, nie możemy, jak mówi Prawda, wejść do królestwa niebieskiego, jeśli nie odrodzimy się z wody i z Ducha [Ewangelia Jana 3:5]. Materią tego sakramentu jest prawdziwa i naturalna woda, obojętne, czy jest zimna czy ciepła.”

Papież Paweł III, Sobór Trydencki, Sesja 7, Kanon 2, o Sakramencie Chrztu, 1547, ex cathedra: „Gdyby ktoś mówił, że prawdziwa i naturalna woda nie jest konieczna do udzielania chrztu, a więc że słowa Pana naszego, Jezusa Chrystusa: 'Gdy się kto nie odrodzi z wody i z Ducha Świętego' [Ewangelia Jana 3:5] dotyczą pewnej przenośni - niech będzie wyklęty.”

Papież Benedykt XIV, Nuper ad nos, 16 marca 1743, Wyznanie Wiary: „Wyznaję także, że Chrzest jest konieczny do zbawienia, a więc jeśli grozi niebezpieczeństwo śmierci, należy go natychmiast udzielić bez żadnej zwłoki; Chrzest jest ważny, ktokolwiek i gdziekolwiek go udzieli mając należną intencję przy zastosowaniu należnej materii i formy.”

St. Bernard & "Baptism of Desire"
St. Thomas Aquinas & "Baptism of Desire"

Należy zauważyć, że ten katechizm (który czasami nazywany jest Katechizmem Piusa X) w rzeczywistości nazywa się Catechismo Della Dottrina Cristiana (1912). Jest to katechizm, który liberałowie i moderniści uwielbiają cytować. Nie był on nieomylny ani powszechnie wiążący. Papież jest nieomylny tylko wtedy, gdy wypowiada się w sposób magisterialny. Katechizm ten został zatwierdzony do użytku tylko we Włoszech i w rzeczywistości zawiera herezję. Papieże nie są nieomylni ani bezbłędni, gdy zatwierdzają ogólne dzieła w sposób nieomylny lub nieuniwersalny. Na przykład wielu papieży udzieliło ogólnej aprobaty Summa Theologiae św. Tomasza. Nie oznacza to, że Kościół poparł błąd św. Tomasza w Summa Theologiae dotyczący Niepokalanego Poczęcia. Catechism of St. Pius X and ‘Baptism of Desire’