Święto Dziękczynienia i wprowadzenie relikwii św. Królowej Jadwigi do Świątyni Opatrzności Bożej Wprowadzenie relikwii św. Jadwigi Królowej do Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie będzie głównym punktem obchodzonego dziś XVII Święta Dziękczynienia. W tym roku towarzyszy mu hasło „Dziękujemy za służbę człowiekowi”. Przypomniane zostaną także postacie bł. Edmunda Bojanowskiego i bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Święto Dziękczynienia będzie dniem modlitwy, ale także koncertów i zabawy. Wydarzenie rozpocznie się 10-kilometrową pielgrzymką, która wyruszy rano z placu Marszałka Józefa Piłsudskiego, przechodząc Traktem Królewskim do Świątyni Opatrzności Bożej. Obchodzone po raz 17. Święto Dziękczynienia ma być okazją do uczczenia 650. rocznicy urodzin Królowej Jadwigi. W tym roku przypada także 25. rocznica beatyfikacji bł. Edmunda Bojanowskiego i 40. rocznica śmierci ks. Jerzego Popiełuszki....
Procesja, msza, edukacja i zabawy
Święto Dziękczynienia tradycyjnie rozpocznie się 10-kilometrową pielgrzymką, która wyruszy rano z placu Marszałka Józefa Piłsudskiego, przechodząc Traktem Królewskim do Świątyni Opatrzności Bożej.
O godz. 12.00 rozpocznie się Msza św., której przewodniczyć będzie kard. Grzegorz Ryś. Podczas liturgii wprowadzone zostaną do Świątyni Opatrzności Bożej relikwie. św. Królowej Jadwigi. Wierni odmówią Akt Dziękczynienia i Zawierzenia Opatrzności Bożej.
Po Mszy św. od około 14.00 na wszystkich czeka wiele atrakcji: koncerty, Ruchomy Teatr XXI Wieku dla Dzieci oraz Miasteczko dla Dzieci z rodzinna grą terenową “Okulary wiary”.
Przybyli poznają działalność Zgromadzenia Sióstr Świętej Jadwigi Królowej Służebnic Chrystusa Obecnego i Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej, założonego przez bł. Edmunda Bojanowskiego. Poznają także historię życia i świętości bł. ks. jerzego Popiełuszki, któremu poświęcono wystawę plenerową.
O godz. 15.00 odmówiona zostanie „Koronka do miłosierdzia Bożego", a w niebo uniosą się baloniki z napisem “Dziękuję”.
O godz. 17.30 podczas koncertu z okazji 25. rocznicy beatyfikacji Edmunda Bojanowskiego zabrzmi w Świątyni Opatrzności kantata „Światło Prawdy - wrażliwość Miłości” autorstwa, Huberta Kowalskiego. Utwór składa się z pięciu części (Patriota, Ojciec duchowy, Wychowawca - opiekun, Czciciel Bogarodzicy - oddany Maryi oraz Wierny Eucharystii), nawiązujących do spuścizny, jaką pozostawił po sobie bł. Edmund Bojanowski.
Muzyka odwołuje się do polskiego dziedzictwa kulturowego oraz do polskiej tradycji pieśni liturgicznych. Szczególnym elementem są wplecione w kantatę piosnki wiejskie autorstwa samego Edmunda Bojanowskiego. W utworze wybrzmią także słowa bł. Stefana Wyszyńskiego, bł. Edmunda Bojanowskiego oraz słowa św. Jana Pawła II, wypowiedziane podczas Mszy św. beatyfikacyjnej bł. Edmunda Bojanowskiego.
Pod koniec dnia, o godz. 20.00 w przestrzeni głównej Świątyni wystąpi Darek Maleo Malejonek z Przyjaciółmi wraz z grupą uwielbieniową wspólnoty „Królowa Pokoju”.
Święto Dziękczynienia będzie też okazją do zwiedzania z przewodnikiem Świątyni Opatrzności Bożej, Panteonu oraz Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego.
Dzień zakończy Msza św. dziękczynna, modlitwa uwielbienia, wspólne śpiewanie “Barki”godz. 21.37 oraz iluminacja świątyni.
Trzy życiorysy
Podczas tegorocznego Święta Dziękczynienia przypomniane zostaną biografie trzech postaci, które - w różnych czasach i w odmienny sposób - niosły pomoc najbardziej potrzebującym. W ten sposób osoby św. Królowej Jadwigi i błogosławionych: Edmunda Bojanowskiego i ks. Jerzego Popiełuszki - wpisują się w hasło tegorocznych obchodów: „Dziękujemy za służbę człowiekowi”.
Przypomniane zostaną także postacie bł. Edmunda Bojanowskiego i bł. ks. Jerzego Popiełuszki.
EWANGELIA– komentarze DŁUŻSZA KRÓTSZA Jezus jest Panem szabatu Słowa Ewangelii według Świętego Marka.Mk 2, 23 – 3, 6 Mk 2, 23-28 Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?» On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, …Więcej
EWANGELIA– komentarze DŁUŻSZA KRÓTSZA Jezus jest Panem szabatu Słowa Ewangelii według Świętego Marka.Mk 2, 23 – 3, 6 Mk 2, 23-28
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?» On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom». I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».
Koniec krótszej perykopy.
Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: «Podnieś się na środek!» A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie uratować czy zabić?» Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!» Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa. A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam dwa epizody, w których Jezus łamie konwencjonalne wyobrażenia o szabacie. Pierwszy z nich to moment, gdy uczniowie zrywają kłosy, a drugi, gdy Jezus uzdrawia człowieka z uschłą ręką w synagodze. Oba te wydarzenia koncentrują się wokół jednego kluczowego przesłania: „To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu”. Jak jest istota szabatu? …Więcej
Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam dwa epizody, w których Jezus łamie konwencjonalne wyobrażenia o szabacie. Pierwszy z nich to moment, gdy uczniowie zrywają kłosy, a drugi, gdy Jezus uzdrawia człowieka z uschłą ręką w synagodze. Oba te wydarzenia koncentrują się wokół jednego kluczowego przesłania: „To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu”.
Jak jest istota szabatu?
W kulturze żydowskiej szabat miał ogromne znaczenie. Był dniem odpoczynku, dniem świętym, w którym wszelkie prace były zakazane. Jednak Jezus, odpowiadając faryzeuszom, przypomina historię Dawida, który jadł chleby pokładne, przeznaczone tylko dla kapłanów. W ten sposób pokazuje, że przepisy religijne nie mogą stać ponad ludzkimi potrzebami. Jest to mocny przekaz, który zmusza do refleksji nad tym, co naprawdę jest istotą szabatu. W tym kontekście warto przyjrzeć się bliżej samej idei szabatu. Szabat był czasem przeznaczonym na odpoczynek i modlitwę, czasem, który miał pomagać ludziom zbliżyć się do Boga. Przepisy, które miały ułatwiać ten proces, z biegiem czasu stały się jednak celem samym w sobie. Faryzeusze, koncentrując się na literalnym przestrzeganiu prawa, zapomnieli o jego duchowym sensie. Jezus, swoim przykładem, zwraca naszą uwagę na to, że przepisy powinny służyć człowiekowi, a nie odwrotnie.
Robić to, co dobre
Druga scena Ewangelii – uzdrowienie człowieka z uschłą ręką – dodatkowo ilustruje ten punkt. Jezus, wiedząc, że jest obserwowany przez faryzeuszy, celowo prowokuje ich, pytając: „Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie uratować czy zabić?” Jest to pytanie retoryczne, na które odpowiedź wydaje się oczywista. Jednak faryzeusze milczą, bo ich serca są zatwardziałe. Dla nich przestrzeganie prawa stało się ważniejsze niż współczucie i miłość bliźniego. Ta scena jest pełna emocji. Jezus, z gniewem i smutkiem, patrzy na faryzeuszy, po czym zwraca się do chorego: „Wyciągnij rękę!” Ten gest uzdrowienia jest nie tylko aktem miłosierdzia, ale również manifestacją władzy Jezusa jako Pana szabatu. Jezus pokazuje, że dobroć i miłość bliźniego są ponad wszelkimi przepisami.
Bezduszna religijność
W tych dwóch epizodach widzimy zatem fundamentalne przesłanie: prawdziwa religijność nie polega na bezdusznym przestrzeganiu przepisów, ale na miłości, współczuciu i trosce o drugiego człowieka. Szabat, jak i inne przepisy religijne, mają służyć człowiekowi, mają pomagać mu zbliżyć się do Boga, a nie stanowić dodatkowe brzemię. W codziennym życiu również stajemy przed wyborem między literalnym przestrzeganiem reguł a ich duchowym zrozumieniem. Czy potrafimy, na wzór Jezusa, postawić miłość i dobro drugiego człowieka ponad formalizm? Czy nasze działania wynikają z prawdziwej troski o innych, czy może jedynie z chęci zachowania pozorów pobożności? Jezus, uzdrawiając w szabat, pokazuje nam, że miłość i dobroć nie mają dnia wolnego. Każdy moment jest dobry, by czynić dobro. Niech to przesłanie towarzyszy nam na co dzień, przypominając, że najważniejsze są miłość, współczucie i troska o drugiego człowieka. Jezus jest Panem szabatu i to On wskazuje nam właściwy kierunek – kierunek miłości i miłosierdzia.,, Każdy moment jest dobry, by czynić dobro [Komentarz do Ewangelii]
Bezduszna religijność ,,W tych dwóch epizodach widzimy zatem fundamentalne przesłanie: prawdziwa religijność nie polega na bezdusznym przestrzeganiu przepisów, ale na miłości, współczuciu i trosce o drugiego człowieka. Szabat, jak i inne przepisy religijne, mają służyć człowiekowi, mają pomagać mu zbliżyć się do Boga, a nie stanowić dodatkowe brzemię.,,Więcej
Bezduszna religijność
,,W tych dwóch epizodach widzimy zatem fundamentalne przesłanie: prawdziwa religijność nie polega na bezdusznym przestrzeganiu przepisów, ale na miłości, współczuciu i trosce o drugiego człowieka. Szabat, jak i inne przepisy religijne, mają służyć człowiekowi, mają pomagać mu zbliżyć się do Boga, a nie stanowić dodatkowe brzemię.,,
Jadwiga - harmonia aktywności i kontemplacji Kardynał Grzegorz Ryś, który 2 czerwca będzie przewodniczył Mszy św. sprawowanej w wilanowskiej świątyni zauważa, że kult relikwii zawsze był ściśle związany z kultem eucharystycznym. “Umieszczamy relikwie świętych i błogosławionych w ołtarzach bo chcemy nauczyć się od nich relacji z Jezusem” - tłumaczy metropolita łódzki. Podkreśla też, że duchowość …Więcej
Jadwiga - harmonia aktywności i kontemplacji
Kardynał Grzegorz Ryś, który 2 czerwca będzie przewodniczył Mszy św. sprawowanej w wilanowskiej świątyni zauważa, że kult relikwii zawsze był ściśle związany z kultem eucharystycznym. “Umieszczamy relikwie świętych i błogosławionych w ołtarzach bo chcemy nauczyć się od nich relacji z Jezusem” - tłumaczy metropolita łódzki.
Podkreśla też, że duchowość eucharystyczna była królowej Jadwidze bardzo bliska, zaś kult i szacunek dla eucharystii i przeżywanie bliskości Boga powodowały, że Komunię św. przyjmowała tylko trzy razy w roku. Hierarcha przypomniał, że św. Jadwiga podejmowała wobec potrzebujących “niezliczone akty miłosierdzia”.
