Oj tam, Congar ma większe zasługi.
Oto co napisała o nim "Trybuna żydowska" (Tribune juive) z grudnia 1987
“Mglistego zimnego wieczora na przełomie 1962 i 1963 roku udałem się do Ośrodka Wspólnoty Pokoju w Strasbourgu, odpowiadając na nadzwyczajne zaproszenie. Przywódcy żydowscy odbywali właśnie w jego przyziemiu potajemne spotkanie z wysłannikiem papieża. Na zakończenie szabasu tuzin z nas przywitał wtedy odzianego na biało dominikanina, wielebnego ojca Yvesa Congara, któremu kardynał Bea w imieniu Jana XXIII powierzył zadanie zapytania nas, w wigilię Soboru, czego oczekujemy od Kościoła katolickiego…
Żydzi odseparowani od chrześcijańskiej społeczności przez prawie dwa tysiące lat, często traktowani jako przegrani, wrogowie i bogobójcy, poprosili o całkowitą rehabilitację. Jako potomkowie w prostej linii monoteistycznej trzody Abrahama, z której wyrosło chrześcijaństwo, poprosili o uznanie za braci i równych w godności partnerów Kościoła chrześcijańskiego…
Biały wysłannik, pozbawiony jakiejkolwiek odznaki czy ozdoby powrócił do Rzymu, zabierając rozliczne petycje zgodne z tymi naszymi. Po trudnych dyskusjach… Sobór spełnił nasze życzenia. Jak zapewnił mnie ojciec Congar oraz trzej autorzy tekstu – deklaracja Nostra Aetate stanowiła prawdziwą rewolucję doktryny Kościoła na temat żydów…
W ciągu kilku zaledwie lat zmieniono homiletykę i katechizmy"
więcej:
Dlaczego Karmel z Oświęcimia musiał zniknąć?A oto sam o. Congar piszący w swym pamiętniczku o okołosoborowej "inbie" w ośrodku należącym do Fundacji Rockefellera:
Pamiętnik ojca Congara – fragmenty (7)
