"STANIE SIE NA KONCU CZASOW." Zgodnie z Księgą Niebios TO WŁASNIE PROROCTWO spełni się w łączności z OJCZE NASZ i Słowami "Bądź Wola Twoja jako w Niebie tak i na Ziemi". Dla TEJ INTENCJI służy Misja Luizy oraz tych wszystkich, którzy dobrowolnie postanawiają żyć CAŁKIEM w Woli Bożej! Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Iz 2 DLA TAKIEJ SPRAWY PAN JEZUS się poświęcił i Ofiarę złożył z SIEBIE! Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Iz 53 Krzyż Jezusa Chrystusa jest zgorszeniem dla żydów i głupstwem dla pogan, ale dla nas Katolików jest Mądrością Bożą i Mocą Bożą w Woli Bożej JEDYNEJ! PICCARRETA
Poniżej @Antiochia publikuje Pamiętniki Założyciela Zgromadzenia Braci Serca Jezusowego i odsyła do jego DOMU Głównego ZAKONNEGO w Puszczykowie. Zgromadzenie to OCZEKUJE na NOWE POWOŁANIA do pójścia za Jezusem Chrystusem według REGUŁY, którą napisał dla tego Zgromadzenia Czcigodny Sługa Boży Kardynał August HLOND, Założyciel TOWARZYSTWA Księży i Braci Chrystusowców. Towarzystwo również OCZEKUJE na NOWE POWOŁANIA w Poznaniu. Więc Mężczyźni Katoliccy pytajcie SWOICH SERC, czy Pan JEZUS was WOŁA? Poświęcić JEMU CAŁE SWOJE życie doczesne, aby być w NIEBIE! WARTO! JEZUS CHRYSTUS WAS POTRZEBUJE! Jeśli KTO USŁYSZY W SERCU SWOIM JEGO "Pójdź za Mną", niech się ZDECYDUJE! W SERCU JEZUSA CHRYSTUSA ZNAJDZIE WSZYSTKO, CZEGO POTRZEBUJE. Niech się raduje z tego powołania do Służby Bożej.
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian (Flp 2, 5-11)Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył
Bracia: To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie. On to, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A w zewnętrznej postaci uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem – ku chwale Boga Ojca. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 22 (21), 26b-27. 28-30a. 31-32 (R.: por. 26a)
Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu.
Wypełnię moje śluby wobec czcicieli Boga. *
Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,
będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają: *
«Serca wasze niech żyją na wieki».
Refren.
Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi, *
oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie,
bo władza królewska należy do Pana †
i On panuje nad narodami. *
Jemu się pokłonią wszyscy śpiący w ziemi.
Refren.
Potomstwo moje Jemu będzie służyć, *
przyszłym pokoleniom o Panu opowie.
I sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, †
który się narodzi: *
«Pan to uczynił».
Refren.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście,
a Ja was pokrzepię. (Mt 11, 28)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 14, 15-24)Przypowieść o zaproszonych na ucztę
Gdy Jezus siedział przy stole, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: «Szczęśliwy ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym». On zaś mu powiedział: «Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. Kiedy nadeszła pora uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: „Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe”. Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: „Kupiłem pole, muszę wyjść je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego”. Drugi rzekł: „Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego”. Jeszcze inny rzekł: „Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść”. Sługa powrócił i oznajmił to swemu panu. Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał swemu słudze: „Wyjdź co prędzej na ulice i w zaułki miasta i sprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych!” Sługa oznajmił: „Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce”. Na to pan rzekł do sługi: „Wyjdź na drogi i między opłotki i przynaglaj do wejścia, aby mój dom był zapełniony. Albowiem powiadam wam: Żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty”». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Konieczne jest jednak, żebyśmy chcieli iść. Wiemy, że niebo jest najwspanialszym miejscem, naszym domem na wieczność i przewyższa nawet najlepsze ludzkie wyobrażenia -«ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują» (1 Kor 2,9) i dlatego nie może być z niczym porównane. Jednak pomimo tego, jesteśmy w stanie odrzucić Boże zaproszenie i utracić najlepszą propozycję, jaką Bóg ma dla nas: przebywać w Jego domu, przy Jego stole, z Nim sam na sam. Cóż za ogromna odpowiedzialność! Niestety często potrafimy zastąpić Boga czymkolwiek. Niektórzy, jak czytamy w dzisiejszej Ewangelii, zamieniają Boga na pole; inni, na woły. A ty i ja, co wybieramy zamiast naszego Boga i Jego zaproszenia? Są tacy, którzy przez lenistwo, zaniedbanie czy wygodnictwo przestają wypełniać obowiązki miłości względem Boga. Czy naprawdę Bóg jest dla nas tak mało ważny, że zastępujemy go różnymi rzeczami? Oby nasza odpowiedź na Bożą propozycję brzmiała zawsze „tak” i oby było to „tak” pełne wdzięczności i uwielbienia.