Biada ci, gdybym kiedyś musiał skierować do ciebie tę skargę: Dzieci prosiły o chleb, a nie było, ktoby im go łamał!
Chrystus nie szukał Sam Siebie.
Spełniłem tu z posłuszeństwa Dzieło wyznaczone przez Mego Ojca, a dziełem tym było Odkupienie ludzi pracą, trudem, ubóstwem, upokorzeniem, cierpieniem i śmiercią.
Przyszedłem, aby być ofiarą za ludzkość, wziąć na Siebie jej grzechy i ponieść za nie karę, aby jej zapewnić Swą Męką i Ofiarą Życie Wieczne.
A ty, Mój Kapłanie, podjąłeś się dobrowolnie wieść tu na ziemi Me Życie ofiarne, aby zbawiać ludzi.
Stałem się pokarmem dla dusz, tak i ty musisz się zgodzić, aby twoi wierni przyswoili sobie jako pokarm twój czas, twe siły, twe zdolności, aby używali i nadużywali twej cierpliwości, zdrowia, mienia, bez żadnej dla ciebie na ziemi korzyści. Grono winne ma być wytłoczone. Inaczej nie wyda swego drogocennego płynu.
Kapłan na Moje podobieństwo stworzony został na to, aby go poniekąd zdeptały dusze, zabierając mu czas wygód a nawet życie.
Jakiż by to był zawód dla mnie, gdybym pod wieczór twego życia ujrzał twe grono nietknięte jeszcze, a twój kielich próżny!
Nie miałem gdzie Głowy skłonić. Urodziłem się i wyrosłem w ubóstwie. Umarłem obnażony na Krzyżu i złożono Mię w grobie wynajętym.
O, jak mało przystoi ci, mój Synu, zajmować się tyle dobrami ziemskimi. Królestwo nasze nie jest z tego świata. Nie mamy tu na ziemi stałego mieszkania. Dlaczegóż się przywiązujesz do rzeczy przemijających?
Nie niepokój się zatem nigdy mówiąc: Co będę jadł, co będę pił, czym się przyodzieję. O takie rzeczy troszczą się poganie. Ty masz w niebie Ojca wszechmogącego, a on stara się o ciebie, żywi nawet ptaszęta niebieskie.
Staraj się najpierw rozszerzać Me Królestwo na Ziemi. Bądź ze Mną Kapłanem, a resztę da ci Ojciec Niebieski w swym czasie.
Jesteś ze Mną Odkupicielem, Ofiarą, Pasterzem Mej Owczarni.
Dobry Pasterz nie obdziera swych owieczek; przeciwnie, daje za nie swe życie.
Czyń tak i ty, a owieczki Me będą słuchały głosu twego i dzięki tobie osiągną zbawienie.
Nie targuj się nigdy ze swymi wiernymi o rzeczy materialne.
Takie postępowanie Pasterza zgorszyłoby ich i oddaliłoby ode mnie me owieczki.
Jeśliby kto chciał ci zabrać twój płaszcz, daj mu jeszcze swą suknię.
Ci, których przyszedłem odkupić, obchodzili się ze Mną, jak z wyjętym z pod prawa.
Tak będą się obchodzili z tobą twoi właśni wierni: uczeń nie jest nad Mistrza.
Ty sam, Mój synu, skrzywdziłeś Mię często okrutnie, obrażając Mię po tylu dobrodziejstwach.
Coby się stało z tobą, gdybym postąpił z tobą według surowości mych praw? A coby się stało Mą owczarnią, gdyby Kapłan domagał się od niej zawsze ścisłej sprawiedliwości?
Nie na Ziemi masz, dochodzić swych praw. Tu jesteś ze Mną żertwą, przeznaczoną na wyniszczenie, podeptanie nogami. Musisz w niej wziąć udział aż do Kalwarii.
Lecz nie bój się. W wieczności porządek będzie przewrócony. Tam Moi Kapłani, którzy Mię naśladowali w ubóstwie i upokorzeniu, sądzić będą dwanaście pokoleń izraelskich; siedzieć będą po Mej Prawicy między książętami Mego ludu.
Czyń dobrze póki czas. Wyrzecz się rychło wygód, spoczynku, zbytniej troski o zdrowie.
Otrzymałeś darmo, rozdawaj bez wyrachowania.
Jeśli raczę używać cię do Swego Dzieła, zachowam ci także siły. Jeśli zsyłam na ciebie słabości wiedz, że mam w tym miłościwe jakieś zamiary.
Przyszedłem służyć, a nie żeby mi służono. I ty także masz być sługą wszystkich i śpieszyć na najlżejsze wołanie duszy uciśnionej.
Jaka to niewłaściwość, jeśli zaniedbujesz Duszę Nieśmiertelną, Odkupioną Mą Krwią, tylko dlatego, aby się oszczędzać. Biada ci, gdybym kiedyś musiał skierować do ciebie tę skargę: Dzieci prosiły
o chleb, a nie było, kto by im go łamał!
Niech ten, co chce być pierwszym, uważa się za ostatniego. Jeśliś wyniesiony nad innych godnością, uniżaj się z pokorą. Wielki jesteś z powodu swego urzędu, bądź-że mały we własnym mniemaniu. Jesteś ponad wiernymi przez swe wybranie do Kapłaństwa, powinieneś się uważać za najmniej godnego, aby spełniać jego wzniosłe czynności.
Nie czekaj dumnie, aż grzesznicy przyjdą do ciebie, idź na ich spotkanie z dobrocią i usłużnością.
Opuściłem przepych Niebieski, aby szukać zbłąkanej owieczki. Czy nie mógłbyś i ty zstąpić z wyżyn swej godności, aby się zbliżyć z łagodnością do biednych grzeszników?
Twe obejście łagodne i uprzejme więcej mi pozyska dusz, aniżeli twe wymowne kazania.
Twa słodycz i twa pokora dadzą ci klucz do, serc, najbardziej zamkniętych.
Bądź doskonały, jak Nasz Ojciec Niebieski Jest Doskonały. On spuszcza deszcz Swój na pole grzesznika jak i na pole sprawiedliwego. Podtrzymuje byt i daje dobra doczesne bezbożnikowi nawet wtedy, gdy ten ich nadużywa, aby mu bluźnić.
Przyjmij wdzięczność, jaką ci ludzie okazują. Nie odnosi się ona do ciebie, lecz do tego, którego jesteś przedstawicielem jako Kapłan.
Lecz nie dziw się, że na swej drodze spotykasz się z niewdzięcznością. Ja byłem nią napojony: dozwalam, abyś i ty mógł zakosztować jej goryczy.
Ty nie potrzebujesz miłości i wdzięczności ludzkiej. Przypomnij sobie, że przez swe Kapłaństwo masz miejsce zapewnione przy Moim Boku i przy Mej Ukochanej Matce.
Wszelka inna miłość, przyrównana do miłości, jaką My żywimy ku tobie, powinna ci się wydawać złudną i znikomą.
źródło: Orędzie Jezusa do Swego Kapłana - O.J.Schrijvers
